Μη σας αποπροσανατολίζει ο τίτλος. Ο Γλυκάνισος είναι πάντα ένας μοναδικός προορισμός και για εξαιρετική ψαροφαγία
Ο Γλυκάνισος, αν το καλοσκεφτείς, θα καταλήξεις γρήγορα στο συμπέρασμα ότι δεν είναι ένας απλός χώρος διασκέδασης και φαγητού. Είναι ένα γευστικό πολυεργαλείο που κάποιοι μπορεί να πουν ότι είναι ταβέρνα και κάποιοι άλλοι να βρουν άδικη αυτή την περιγραφή και να το χαρακτηρίσουν εστιατόριο. Τέλος, αρκετοί μπορεί να πουν ότι ο ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΣ είναι ένα ποιοτικό μεζεδοπωλείο. Άλλωστε, ο τίτλος του κατά μία έννοια, παραπέμπει και σε αυτή την περιγραφή, μια και τόσο το ούζο όσο και το τσίπουρο (το δεύτερο για τους μη μερακλήδες) αναφέρονται στο γλυκάνισο.
Ανεξάρτητα όμως από όλα αυτά και από τις απόψεις των τρίτων, για μένα που τον έχω επισκεφθεί πολλές φορές και πότε μου δε βαρέθηκα, ούτε τον βρήκα γευστικά μονότονο, ο Γλυκάνισος είναι ένας χώρος που ανάλογα με τις επιθυμίες του επισκέπτη μπορεί να φορέσει οποιαδήποτε στολή, χωρίς – στο τέλος της ημέρας – να σε απογοητεύσει. Άλλωστε, για ένα χώρο φαγητού, ο οποίος σέβεται τον εαυτό του και τους πελάτες, η λέξη «απογοήτευση» απαγορεύεται και σας διαβεβαιώ ότι ποτέ δεν έχει περάσει από το μυαλό μου στο τέλος της κάθε μου επίσκεψης μου εκεί.
Όλες οι επισκέψεις μου στο Γλυκάνισο αφορούσαν φαγητό με πλήρες τελετουργικό που ξεκινούσε από τα mise en bouche για να καταλήξει σε ένα επιδόρπιο, περνώντας από όλα τα γνωστά στάδια. Επειδή όμως, κατά καιρούς, ο Σταύρος Σωτηρούδης (που μαζί με τον αδερφό του απέδειξαν ότι έχουν και ιδέες, ξέρουν και τι σημαίνει δουλειά και οι ικανότητες τους να διαχειρίζονται καταστάσεις είναι μεγάλες) έχει αναφερθεί στο Γλυκάνισο σαν μεζεδοπωλείο, μου ήρθε η ιδέα να σκεφτώ κι εγώ με τον ίδιο τρόπο και να δοκιμάσω το χώρο απλά ως τέτοιο. Όσα διαβάσετε λοιπόν στη συνέχεια προέκυψαν από αυτή την επίσκεψη.
Μελετώντας προσεκτικά τον κατάλογο και ψάχνοντας μόνο για πιάτα που θα ταιριάζουν σε ένα μεζεδοπωλείο, κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: παρά το γεγονός ότι ο Γλυκάνισος κάνει περίπου 27 προτάσεις που άνετα θα στήριζαν ένα μεζεδοπωλείο, στη συνέχεια κάνει άλλες τόσες, σχεδόν πιο κατάλληλες για ένα εστιατόριο με αντικείμενο το ψάρι.Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι η οπτική του Σωτηρούδη δεν είναι λάθος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο προσδιορισμός «ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΣ = ποιοτικό εστιατόριο με βλέμμα στραμμένο προς τη θάλασσα» δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Δείχνει όμως και κάτι άλλο, το οποίο ακυρώνει στην πράξη (πράγμα σπάνιο) τη θεωρία που διδάσκει ότι «όσο πλουσιότερο είναι το μενού ενός εστιατορίου τόσο πιο εύκολα ρίχνει την ποιότητα της πρότασης που κάνει».
Οφείλω να ομολογήσω ότι σε καμία επίσκεψη μου στο χώρο δεν είχα κάνει μια τέτοια σκέψη. Αυτό είναι λογικό, αφού ποτέ δεν διαπίστωσα αδυναμίες ή παραλείψεις (πέρα από αυτές που μπορείς να βρεις και σε ένα μεγαλύτερο εστιατόριο) για να σκεφτώ κατά αυτό τον τρόπο. Κατόπιν αυτού, δεν πρόκειται να σας κουράσω με αναλύσεις επί αναλύσεων για την ποιότητα και τη γευστική επάρκεια των όσων δοκίμασα.
Απλά θα απαριθμήσω μερικά πιάτα, χωρίς πολλά σχόλια.
Είναι προφανές ότι αν η διάθεση σας είναι για παρεΐστικο μέζε, ο Γλυκάνισος ταιριάζει και με το παραπάνω. Βάλτε λοιπόν στο τραπέζι σας:
- Μπέικον τόνου με σουσάμι καπνιστό ελαιόλαδο και λάδι
- Μικρά κρεμμυδάκια τουρσί (Παραδεισένια γεύση)
- Ωμό ψάρι ημέρας με αλμύρα και αφρό λεμονιού
- Γόνο καλαμαριού
- Χταπόδι μπουγιουρντί με σαλάμι Λευκάδος (μοναδικά πρωτότυπο)
- Κλασικά γαλλικά στρείδια για όσους δεν φοβούνται το ζωντανό
- Βασιλικά χτένια με βούτυρο και κρέμα μαύρο σκόρδο και πολλά άλλα
Όλα αυτά είναι ένα σταχυολόγημα από μεζέδες που δοκίμασα, βάζοντας δίπλα και ένα εξαιρετικό τσίπουρο Τσιλιλή. Φυσικά υπάρχουν και πολλά άλλα κλασικά τα οποία συναντάμε συχνά σε αρκετά μεζεδοπωλεία, αλλά και αρκετές ακόμα πρωτότυπες προτάσεις. Το συμπέρασμα νομίζω ότι βγαίνει αβίαστα.
Ο Γλυκάνισος είναι ένα εστιατόριο που υπηρετεί την ψαροφαγία με ξεχωριστό τρόπο. Όμως ξέρει να αλλάζει και στολή και να γίνεται ένα ψαρο – μεζεδοπωλείο από τα καλύτερα της πόλης.
Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε.
