Το ταϊλενδάζικο Tuk Tuk στο κέντρο, προσφέρει περιποιημένο και εξωτικό street food.
Πόσοι και πόσοι κακομοίρηδες Ευρωπαίοι, επιστρέφουν από εξωτικά μέρη σαν την Νοτιοανατολική Ασία με πυρετό από μια λοίμωξη. Aν ξέρεις κάποιον που θέλει ν’ αποφύγει τον στρατό, λόγω ιατρικών προβλημάτων, αλλά δεν μπορεί να πάει μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου, πες του να πάει στο Kουκάκι και συγκεκριμένα στο Tuk Tuk για ταϊλανδέζικο- γιατί αυτό το μαγαζί είναι πραγματική αρρώστια.
Η πρώτη εμπειρία, που έχει κανείς στο Τουκ Τουκ, δυστυχώς μπορεί να είναι η αναμονή. Δεν υπάρχει η επιλογή να κλείσεις τραπέζι και το μαγαζί είναι μικρό. Αν είσαι γκρινιαρόγατος, απόφυγε τις ώρες αιχμής, αν είσαι υπομονετικός, η αναμονή δεν θα κρατήσει παραπάνω από είκοσι λεπτά, στη χείριστη των χειρίστων των περιπτώσεων (το καλό φαΐ αξίζει δουλειά και υπομονή).
Το εσωτερικό του μαγαζιού είναι πραγματικά ένα ουράνιο τόξο, γεμάτο κάθε λογής χρώματα, αφίσες, εικόνες αγαλματάκια κι άλλα πολλά χαρακτηριστικά για την Ασία (παίρνω όρκο ότι το αγαλματάκι ενός Βούδα με κοιτούσε συνεχώς στα μάτια). Το γεγονός ότι ο χώρος είναι μικρός και η κουζίνα χωρίζεται απ’ τα τραπέζια μόνο από έναν πάγκο, έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Απ’ τη μια, κάποιος ίσως ενοχληθεί απ’ τον τυφώνα ερεθισμάτων, κυρίως απ’ το θόρυβο της μαγειρικής ή απ’ το κουτσομπολιό των διπλανών. Από την άλλη, εγώ ξετρελάθηκα που έβλεπα από κοντά τις φλόγες απ’ τα γκαζάκια να ορμάνε στα τηγάνια και τους αλχημιστές ν’ αναμειγνύουν τα υλικά, πριν γίνουν το φαΐ μου. Άλλωστε, η μαγειρική είναι και τέχνη και επιστήμη, διαδικασία πολύ ενδιαφέρουσα να παρατηρεί κανείς, έτσι που πέρα από φαΐ, το μαγαζί πρόσφερε και διασκέδαση. Επίσης, οι σερβιτόροι ήταν χαμογελαστοί, ευγενέστατοι και μας εξυπηρέτησαν πολύ γρήγορα.
Ως προς το μενού, να προειδοποιήσω τους απροετοίμαστους Ελληνάρες ότι η ταϊλανδέζικη κουζίνα είναι αρκετά πιο καυτερή απ’ τη δική μας. Κάποιος με πιο «soft» φάρυγγα ίσως αντιμετωπίσει προβλήματα (εμένα δεν μού ‘χει τύχει ποτέ, έτσι μού ‘πε ένας «φίλος απ’ το χωριό»). Το Tuk Tuk καλύπτει το συνηθισμένο κατάλογο ενός ταϊλανδέζικου: ως ορεκτικά μπορεί κανείς να πάρει κάποια σούπα, σαλάτα ή πιτάκια. Στα κυρίως οι επιλογές είναι, είτε noodles, είτε κάρι με ρύζι (για όσους Έλληνες φοιτητές δεν αντέχουν να φάνε για δωδέκατη συνεχόμενη μέρα μακαρόνια).
Προσωπικά, είχα καιρό να ξετρελαθώ τόσο μ’ ένα πιάτο, όσο ξετρελάθηκα με το KIO DOT WON-TON- δηλαδή τηγανιτά dumplings γεμιστά με χοιρινό με γλυκιά σάλτσα τσίλι (ακριβώς, όπως τα ‘φτιαχνε η γιαγιά μας στο χωριό). Ήταν τραγανά, κριτσανιστά και τέλεια ψημένα, νόστιμα κι από μόνα τους, χωρίς καν τη σάλτσα. Το KARIPAP GAI, δηλαδή τα ταϊλανδέζικα πιτάκια, γεμιστά με κοτόπουλο και πατάτα, αρωματισμένα με κάρυ, μου άρεσε επίσης, αν και η ζύμη ήταν πολύ μαλακή για τα γούστα μου και θα την προτιμούσα τραγανή. Το TOM YAM GOONG, δηλαδή πικάντικη σούπα με γαρίδες, μανιτάρια, λεμονόχορτο, φύλλα καφίρ, κάλαγκαν και κόλιανδρο, ήταν ιδιαίτερα γλυκόξινο και πλούσιο σε πολλές γεύσεις. Τέλος, το KAENG PANAN, δηλαδή πάνανγκ κάρυ με κοτόπουλο ή χοιρινό, γάλα καρύδας, φύλλα καφίρ, κρεμμύδι, πιπεριές, με φρέσκο βασιλικό και ρύζι γιασεμί, μ’ εντυπωσίασε επίσης με την αρμονική γλυκόξινη γεύση του.
Συμπερασματικά, το Tuk Tuk ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα μύηση σε μια νέα κουζίνα και το προτείνω σίγουρα, σ’ όποιον θέλει ν’ ανακαλύψει το ταϊλανδέζικο φαγητό. Αν και οι μερίδες δεν ήταν μεγάλες, σε χόρταιναν κι άφηναν πλούσια επίγευση, ενώ προσωπικά λάτρεψα την υπερβολική διακόσμηση του μαγαζιού και το γεγονός ότι έβλεπα τους μάγειρες να δημιουργούν στην κουζίνα τους.
Tuk Tuk
Ταϊλανδέζικη κουζίνα
Διεύθυνση: Βεΐκου 40, Αθήνα 117 42
Τηλέφωνο: 21 1405 1947
Ωράριο: καθημερινά 5-11.50 μ.μ., υπάρχει και delivery
Τιμή: 20-30€ (χωρίς το ποτό)
