Τα Τέμπη εξίσου μια μεγάλη πληγή για την οποία ευθυνόμαστε όλοι. Θα είναι όμως μεγαλύτερη η ντροπή αν την πληρώσει μόνο ένας μεροκαματιάρης σταθμάρχης.
Για μια ακόμη φορά (το είδαμε πρόσφατα στα Βίλια, στο Μάτι και δεν ξέρω και εγώ σε πόσες άλλες περιπτώσεις ακόμα) ένα τραγικό δυστύχημα βρίσκει αποδιοπομπαίο τράγο μια τραγική φιγούρα, έναν ταλαίπωρο μισθωτό, ο οποίος όντως έκανε ένα τραγικό λάθος. Τηλεόραση, κοινωνικά μέσα δικτύωσης, οι πάντες γενικά, εστιάζουν σε ένα ταλαίπωρο «δέντρο» και κάνουν πως δεν βλέπουν το δάσος. Το οποίο δάσος έχει όλων των λογίων τα δέντρα. Κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, γενικούς γραμματείς και γενικώς φαρισαίους και περισπούδαστους δημοσιογράφους που εξανίστανται και σκίζουν τα ρούχα τους όταν έχει γίνει το κακό. Προφανώς γιατί τότε πουλάει και φέρνει διαφημιστικό χρώμα. Την ίδια στιγμή το φιλελεύθερο κοινό (προφανώς με τις φωτεινές εξαιρέσεις του) καθισμένο στον καναπέ του, αναστενάζει θλιμμένο ανάμεσα στις εικόνες του Survivor και του Σασμού. Το έργο το είδαμε. Η Δημ. Διοίκηση κάθισε στο σκαμνί για το Μάτι, για το θάνατο 100 ατόμων σε βαθμό πλημμελήματος και ο «θλιμμένος κυρίαρχος λαός» δεν σηκώθηκε από την πολυθρόνα του. Ο Νικόλας Σεβαστάκης στη LIFO τοποθετείται επαρκώς σε ότι αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε πατώντας εδώ
