Το Κτήμα Κοκοτού, σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της Αθήνας, είναι μια οινική εκμετάλλευση με σημαντικά ενδιαφέροντα στοιχεία εκτός από το κρασί. Αξίζει τον κόπο να το γνωρίσετε.
Πριν μιλήσουμε για το Κτήμα Κοκοτού και ανατρέχοντας στον Ευρωπαϊκό αμπελώνα (αφήνοντας προς στιγμήν τις υπόλοιπες ηπείρους κατά μέρος) μπορούμε να αναφέρουμε δεκάδες ονόματα, αριστοκρατικών ή μεγαλοαστικών οικογενειών, που ασχολούνται με το κρασί και εκτός από την ποιότητα, του προσθέτουν και αίγλη. Στην Ιταλία επί παραδείγματι, οι Frescobaldi, Biondi Santi, Tasca d’Almerita κ.λ.π., πέρα από τους θυρεούς και την ιστορία αιώνων, έχουν δώσει και εξαιρετικά δείγματα δουλειάς. Στη Γαλλία, ονόματα μεγαλοαστικών δυναστειών, όπως η οικογένεια Μεντζελόπουλου (Châteaux Margot) και ο Bernard Arnaud (Châteaux du Uquem, Châteaux du cheval Blanc), έχουν παίξει και αυτοί τον ρόλο τους στη λειτουργία και πολλές φορές στη διάσωση εμβληματικών οινοπαραγωγικών μονάδων.
Στην Ελλάδα, αντίστοιχοι οινοπαραγωγοί σπανίζουν. Στο μυαλό μου έρχεται ο Βασίλης Κανελακόπουλος (Κτήμα Μερκούρη), οι Σωτήρης Ιωάννου και Τατιάνα Αβέρωφ (Κατώγι Αβέρωφ) και οι δύο μεγάλες κυρίες του ελληνικού κρασιού, η Ρωξάνη Μάτσα (Κτήμα Ρωξάνη Μάτσα) και η Άννα Κοκοτού (Κτήμα Κοκοτού). Ξεκινώντας μια σειρά παρουσιάσεων για τις ελάχιστες οικογένειες που χαρίζουν στο κρασί την ποιότητα αλλά και την ευγένεια που του αξίζει, θα μιλήσουμε σήμερα για την Άννα Κοκοτού, έναν άνθρωπο που γνωρίζω τουλάχιστον 40 χρόνια και -όπως και τον Γιώργο Κοκοτό- εκτιμώ. Δε χρειάζεται να πω πολλά, παρότι θα το έκανα με χαρά. Ούτε βέβαια και η ίδια. Η παρουσία της στον οινικό χώρο και η συμβολή της στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κρασιού, τα λέει όλα.
Η ιστορία για το Κτήμα Κοκοτού ξεκινάει στα μέσα του 1970, όταν ο Γιώργος Κοκοτός αποφάσισε, εκτός από την επιτυχημένη πορεία του στον ξενοδοχειακό χώρο και ιδιαίτερα στην περιοχή της Ελούντας (την οποία ουσιαστικά ανέδειξαν αυτός και ο αδερφός του), να ασχοληθεί με τη γη και με το κρασί. Αγόρασε λοιπόν, ένα κτήμα λίγο έξω από τη Σταμάτα, σε μια απόλυτα ερημική περιοχή. Δίπλα του, ήταν και η Άννα. Θυμάμαι μάλιστα μια φωτογραφία της νεαρής οικοδέσποινας σε ρόλο αγρότισσας, πάνω σε ένα τρακτέρ. Η αλήθεια είναι ότι η Άννα, το κτήμα και το κρασί είναι ένα. Αυτό άλλωστε της δίνει και το δικαίωμα του χαρακτηρισμού της ως «μεγάλη κυρία του ελληνικού κρασιού».
Πολύ συχνά ακούω να μιλάνε για επισκέψιμα οινοποιεία, για εξαιρετικά κρασιά και για ταξίδια-εμπειρίες που τους οδηγούν σε αυτά. Για μια μεγάλη πόλη όπως η Αθήνα, που δύσκολα βρίσκεις οινολογικούς θησαυρούς σε κοντινή απόσταση, το Κτήμα Κοκοτού αποτελεί μια μοναδική περίπτωση για πολλούς και σημαντικούς λόγους. Ερχόμενοι εδώ, μπορείτε να κάνετε περίπατο ανάμεσα στις εντυπωσιακές του εγκαταστάσεις, τον αμπελώνα του, το κατάφυτο περιβάλλον και φυσικά, να δοκιμάσετε ποιοτικό κρασί. Άντεξε στη μεγάλη πυρκαγιά του 1990, επούλωσε γρήγορα τις πληγές του, και αποτελεί ένα μοναδικό φυσικό περιβάλλον, το οποίο αξίζει τον κόπο να γνωρίσετε και να περπατήσετε.
Στο Κτήμα Κοκοτού μάλιστα, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα, μέσω ενός οργανωμένου περιπάτου 2χλμ, να αποκτήσει μια συνολική εικόνα των εξαιρετικού ενδιαφέροντος εγκαταστάσεων. Θα επισκεφθεί τον ελαιώνα και τους λαχανόκηπους, θα δει τα πόνυ και θα κάνει βόλτα στα κατάφυτα με δέντρα, σκιερά μονοπάτια του μη καλλιεργημένου τμήματος του κτήματος. Έπειτα, προφανώς και θα επισκεφθεί το οινοποιείο για μια αναλυτική ξενάγηση, χρήσιμη για τους οινόφιλους που όμως δεν έχουν τις γνώσεις εκείνες που τους επιτρέπουν να αντιληφθούν πως γεννιέται η ποιότητα. Ο περίπατος συνεχίζεται σ’ έναν προσεγμένο χώρο που διατίθεται για ιδιαίτερες κοινωνικές εκδηλώσεις και καταλήγει στο εκκλησάκι του Αϊ Γιώργη του Μεθυστή για ξεκούραση, παρέα μ’ ένα σνακ και φυσικά, λίγο καλό κρασί από το κτήμα.
Αν με ρωτούσε κάποιος ποια από τα κρασιά του κτήματος έχουν τραβήξει την προσοχή μου και τα βάζω στο τραπέζι μου, θα αναφερθώ σ’ ένα εξαιρετικά επιτυχημένο για την ελληνική πραγματικότητα Gewürztraminer, σ’ ένα πολύ αξιόλογο Σαββατιανό -με ή χωρίς βαρέλι- και στο Chardonnay. Σε ό,τι αφορά στα κόκκινα (χωρίς να υποτιμώ τα υπόλοιπα), είναι προφανές ότι το Κτήμα Κοκοτού (Kokotos Estate), ένα μείγμα Cabernet, Sauvignon και Merlot, κλέβει την παράσταση. Για το συγκεκριμένο κρασί, το Κτήμα Κοκοτού έχει φροντίσει να διατηρεί μια ρεζέρβα με εσοδείες από το 2011 μέχρι το 2020. Είμαι βέβαιος ότι δοκιμάζοντας, θα βρείτε εύκολα τη χρονιά που ταιριάζει περισσότερο στον ουρανίσκο σας.
Όντας φύσει περίεργος όμως, ζήτησα παράλληλα από την Άννα να επιλέξει κατά την κρίση της μερικές χρονιές από το Κτήμα Κοκοτού (Kokotos Estate) και να μου τις στείλει προς δοκιμή. Η δοκιμή λοιπόν έγινε και νομίζω ότι αξίζει μοιραστώ μαζί σας μερικά συνοπτικά συμπεράσματα ανά χρονιά. Ας τα δούμε:
2012
Ζεστά αρώματα ξύλου και καπνού, με παραπομπές σε γεράνι και νότες μαρμελάδας κόκκινων φρούτων. Όχι βανίλια. Στο βάθος ελαφρές γαλακτικές νύξεις. Στόμα σχετικά ελαφρύ. Έχει αρχίσει να αδειάζει και έχει στεγνές ταννίνες. Γρήγορο με μέτρια επίγευση, αλλά παρόλα αυτά ένα δείγμα ποιοτικής δουλειάς.
2013
Καπνός από τζάκι. Αίσθηση συμπυκνωμένης μαρμελάδας κόκκινων φρούτων. Μεσαία ένταση. Λίγο δέρμα. Στόμα ζωντανό, με στοιχεία πτητικής σε ανεκτό όριο. Αρώματα στόματος με αίσθηση βύσσινου. Καλές ταννίνες που παρά την πτητική δεν γίνονται δυσάρεστες. Καλό
2015
Καλό ξύλο. Λίγη καραμέλα γάλακτος. Νύξεις από σβησμένο τζάκι. Μαρμελάδα. Στόμα γεμάτο, με καλές ταννίνες που μουδιάζουν ευχάριστα. Καλή επίγευση και διάρκεια. Καλό+
2017
Πυκνά αρώματα καπνού/ξύλου-βαρελιού χωρίς έντονη βανίλια. Καλή αίσθηση από κόκκινο φρούτο δάσους. Πάχος και καλές ταννίνες. Καλή διάρκεια και επίγευση. Αίσθηση μαρμελάδας στην επίγευση. Πολύ Καλό
2020
Αρώματα μαρμελάδας, καπνού και βανίλιας. Νότες ξερών φύλλων τσαγιού. Στόμα με γλυκύτητα, ικανοποιητικός όγκος. Οξύτητα που εντάσσεται αρμονικά στο σύνολο. Πολύ καλή και η διάρκεια. Πολύ καλό
Τελικό Συμπέρασμα: Το κρασί Κτήμα Κοκοτού (Kokotos Estate), είναι σε γενικές γραμμές ένα πολύ καλό κρασί με ευρωπαϊκό χαρακτήρα. «Σοβαρό» στη μύτη, χωρίς όμως να απουσιάζει το φρούτο, αρκετά πλούσιο σώμα και ισορροπημένο. Έχει καλή επίγευση και ικανοποιητική διάρκεια.
Κτήμα Κοκοτού
Οινοποιείο
Διευθ: Κτήμα Γ. Κοκοτού 1, Σταμάτα, 145 75
Τηλ: 210 8145113
Ώρες λειτ: καθημ. 12:00-14:00 (κατόπιν rendezvous)
