Είναι σπάνιες οι φορές που μπαίνεις σε ένα μαγαζί της Αθήνας και ξεχνάς ότι βρίσκεσαι στο κέντρο της πόλης. Αυτό συνέβη όταν πρόσφατα επισκέφθηκα την Brasserie Lorraine, μάλιστα μόλις μία εβδομάδα μετά την επιστροφή μου από το Παρίσι. Ο χαμηλός τόσο-όσο φωτισμός, η live μουσική στο πιάνο, το service και τα πιάτα με έκαναν να νιώθω ότι βρίσκομαι για λίγο ακόμα στην γαλλική πρωτεύουσα.
Μπορεί οι τυπικές γαλλικές brasserie που έχουμε στο μυαλό μας να συγκεντρώνουν τους παριζιάνους με ένα ποτήρι κρασί και ένα πιάτο τον ένα δίπλα στον άλλον σε απόσταση αναπνοής, στη Brasserie Lorraine όμως η ατμόσφαιρα γίνεται πιο σαγηνευτική. Και πιο premium, όπως επιτάσσει η διεύθυνσή του στο Κολωνάκι.
Φτάνοντας κανείς στο σημείο που διασταυρώνονται Σπευσίππου με Γλύκωνος και μπαίνοντας μέσα στην Brasserie Lorraine θα πέσει πρώτα το βλέμμα του στα λουλούδια του ντεκόρ, όμως αυτό που θα του κλέψει την καρδιά είναι οι βελούδινοι καναπέδες και κυρίως τα μαρμάρινα τραπέζια. Η γαλλική αισθητική όμως δεν περιορίζεται στο ντεκόρ αλλά αναβλύζει από τον κατάλογο.
Με επικεφαλής στην κουζίνα τον Παναγιώτη Ζώκο- έναν από τους πιο στενούς συνεργάτες του Μιχάλη Νουρλόγλου- η ομάδα μπρος και πίσω από την κουζίνα ξεχωρίζει τόσο στο πώς φτάνουν τα πιάτα όσο και σε αυτά που περιέχουν. Για τα κρασιά θα βρει κανείς επιλογές από τον γαλλικό κι αμερικάνικο αμπελώνα χωρίς να λείπουν οι ελληνικές προτάσεις. Θα σταθώ όμως στα κοκτέιλ που εκτός από το «sur mesure» dry martini, προσωπικά δοκίμασα και εκτίμησα το bloody mary.
Όσο τα τραγούδια στο πιάνο συνόδευαν στην κατάλληλη ένταση το δείπνο μας, τα πιάτα εναλλάσονταν το ένα με το άλλο με δυσκολία να ξεχωρίσουμε ένα μόνο ως το αγαπημένο μας. Στο μενού θα βρει κανείς γεύσεις που θα αναζητήσει πηγαίνοντας και στο Παρίσι. Ζεστό foie gras με γλυκιά κολοκύθα και πιπέρι σετσουάν, μεδούλι με λεπτές φέτες βοδινού φιλέτου και persillade, φρέσκια χτένια με beurre blanc miso, νουάζετ και ρόκα, σαλιγκάρια Βουργουνδίας, κρέατα όπως Côte de bœuf, Chateaubriand, φιλέτο entrecôte που συνοδεύονται από εξαιρετικές σως -sauce béarnaise, poivre και café de paris- αλλά και φρέσκια γλώσσα meunière, είναι μερικές από τις προτάσεις.
Ολοκληρώσαμε με μία κλασική επιλογή από γλυκά όπως Paris-Brest με αφράτο σου και πραλίνα φουντουκιού, millefeuille και moelleux με αλμυρή καραμέλα και παγωτό βανίλια.
Για λίγο λοιπόν ξεχάσαμε ότι βρισκόμασταν στο κέντρο της Αθήνας μέχρι που κοιτάξαμε σε ένα τραπέζι λίγο πιο δίπλα, και βρισκόταν ο Κωνσταντίνος Αργυρός. Σεμνός και ευγενικός απολάμβανε το φαγητό του και δεν αρνήθηκε μερικές φωτογραφίες από θαμώνες φανς του. Για την ιστορία, όχι δυστυχώς δεν είχαμε την τύχη να τον ακούσουμε στο πιάνο.
*Η Brasserie Lorraine λειτουργεί καθημερινά, εκτός Δευτέρας, από τις 7 το απόγευμα. Brasserie Lorraine: (Σπευσίπου & Γλύκωνος 2, Αθήνα, τηλ.: 211 1082920)
