Μια νέα πρόταση στη Γλυφάδα με παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, με γεύσεις βαθιές και πιάτα rustic, όπου ο chef Δημήτρης Αϊβαλιώτης προσπαθεί να ανασύρει θύμησες των παιδικών μας χρόνων, αλλά με σύγχρονες τεχνικές που εξευγενίζουν τα πιάτα.
To menu παρουσιάζει πιάτα ελληνικής κουζίνας, με πρώτη ύλη από παραγωγούς από όλη την Ελλάδα, που με τις πινελιές του chef, έχουν κάποια στοιχεία νεοτεριστικά, χωρίς να χαλά το αποτέλεσμα.
Ο χώρος – επί της Ζησιμοπούλου – μεγάλος και άνετος, με την τερακότα να επικρατεί και να δίνει ζεστασιά στη σάλα. Άνετες ξύλινες καρέκλες και μαρμάρινα τραπέζια και στην οροφή φωτιστικά από φυσικό καλάμι και ξύλο, καθώς και κάποια φυτά που κρέμονται, τραβούν το βλέμμα στα ψηλά.
Στο βάθος της σάλας ένα μεγάλο μπαρ και δίπλα σ’αυτό ένα τζαμένιο κελάρι, που αριθμεί γύρω στις 70 ετικέτες από τον ελληνικό και διεθνή αμπελώνα και όλο και μεγαλώνει.
Ο chef Δημήτρης Αϊβαλιώτης παρουσιάζει ένα μενού στηριγμένο στην ελληνική παράδοση, προμηθευόμενος πρώτες ύλες από την Κρήτη, όπως το κατσικάκι από τα Σφακιά, και επίσης από το νησί προμηθεύεται ανθότυρο, παλαιωμένη γραβιέρα και σταμναγκάθι, ενώ ελαιόλαδο και μανιτάρια προμηθεύεται από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, από μικρούς παραγωγούς και μανιταροσυλλέκτες.
Η τσαϊτιά Μάνης – μια πίτα ψημένη στα κάρβουνα – γεμίζεται με μυρώνια, καυκαλήθρες, τραχανά και φέτα Τρίπολης, και το φύλλο της είναι χειροποίητο. Αξίζει να τη δοκιμάσετε. Οι ντολμάδες γαρίδας είχαν μια εξαιρετική bisque, αλλά η λαχανίδα που ήταν τυλιγμένοι κρατούσε πολύ και ήθελε περισσότερο βράσιμο, ώστε να είναι σωστό το πιάτο. Νόστιμες οι κροκέτες κόκκορα αν και κατά τη γνώμη μου, η μαγιονέζα που τις συνόδευε, θα ήταν προτιμότερο να ήταν δίπλα σε μικρές δόσεις ώστε να μην καλύπτει το πιάτο.
Το μυλοκόπι ήταν ωραία ψημένο με bisque καραβίδας, αλλά δεν έδενε με το χυλοπιτάκι. Τα δυο βασικά υλικά του πιάτου, ήταν ασύνδετα μεταξύ τους. Από τα κρεατικά του καταλόγου, ξεχώρισα ένα μοσχαρίσιο συκώτι στα κάρβουνα που σερβίρεται κομμένο σε ταλιάτα με ψιλοκομμένη τομάτα και μαϊντανό. Συνδυάστε το με τις τραγανές σπιτικές πατάτες που περιχύνονται με στάκα, γραβιέρα και σύγκλινο Μάνης.
Θεωρώ ότι καθώς διανύει ακόμη τους πρώτους μήνες λειτουργίας του (όταν το επισκεφθήκαμε τις πρώτες εβδομάδες) έχει προοπτικές βελτίωσης, ώστε να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο.
Στα συν, το service του εστιατορίου που είναι πολύ καλό και οι πλούσιες μερίδες. Ενδείκνυται για οικογενειακή έξοδο και μεγάλες παρέες, ώστε να δοκιμάσετε πολλά από τα πιάτα του καταλόγου.
Στα μείον, το γεγονός ότι στον εξωτερικό χώρο πρόσφεραν ναργιλέδες, κάτι που κάνει το εστιατόριο να χάνει τον χαρακτήρα του και να παραμένει στο concept των all day της περιοχής.