Δεν πάει πολύς καιρός που ο Κρητικός chef Σταύρος Ζεάκης ανέλαβε την κουζίνα του Balcony Restaurant στο Κουκάκι κι έχει ήδη δημιουργήσει ένα μενού που σε ταξιδεύει σε μνήμες από παραδοσιακές ελληνικές συνταγές (κάποιες από τον τόπο του), τις οποίες έχει αναδείξει με τον δικό του τρόπο.
Στο Balcony έχω δειπνήσει αρκετές φορές από τότε που άνοιξε και θεωρώ ότι διανύει την καλύτερή του φάση τώρα που στο τιμόνι είναι ο Σταύρος Ζεάκης. Μάλιστα, μιλώντας με τον κο. Διον. Κούκη και αναφέροντάς του τις εντυπώσεις μου από το φαγητό, την τελευταία φορά δειπνήσαμε μαζί στο Balcony και αφού ανταλλάξαμε απόψεις, ετοίμασα την παρουσίαση αυτή.
Το εστιατόριο – για όσους δεν το γνωρίζουν – λειτουργεί σε ένα νεοκλασικό κτήριο του 1910, γωνία Βεΐκου και Δημητρακοπούλου στο Κουκάκι, μια ανάσα από το μουσείο της Ακρόπολης. Οπότε το κοινό εναλλάσσεται μεταξύ τουριστών που μένουν στην περιοχή ή είναι περαστικοί από το σημείο, αλλά και ντόπιων που έρχονται για το φαγητό, πολλές φορές συνδυάζοντάς το με παράσταση στο Ηρώδειο. Τους καλοκαιρινούς μήνες και όσο ο καιρός το επιτρέπει, το φαγητό σερβίρεται σε μια ωραία ταράτσα, ενώ τον χειμώνα στα δυο επίπεδα του κτηρίου.
Ας έρθουμε όμως και στο κύριο θέμα ενός εστιατορίου, που είναι το μενού. Καταρχάς είναι αξιοσημείωτο, ότι παρά το γεγονός ότι το εστιατόριο βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τη μεγαλύτερη τουριστική περατζάδα της Ελλάδας – που είναι η Διονυσίου Αρεοπαγίτου – ούτε ο Σταύρος Ζεάκης (ο σεφ) ούτε η ιδιοκτησία παρασύρθηκαν από τις σειρήνες του τουρισμoύ, ούτε από την εύκολη λύση, η οποία θα τους οδηγούσε σε ένα τουριστικό και αδιάφορο μενού. Το αντίθετο μάλιστα!
Το μενού είναι κατά κύριο λόγο εξόφθαλμα ελληνικό. Οι προτάσεις και ο τρόπος παρουσίασης των πιάτων παραπέμπουν στην νεοαστική ελληνική κουζίνα.
Η εκτέλεση των πιάτων είναι ενδιαφέρουσα και οι μικρές αδυναμίες συγχωρούνται, καθώς είναι εύκολο να διορθωθούν.Παρά το γεγονός ότι το «Balcony» βρίσκεται σε μια εξαιρετικά τουριστική περιοχή, αποτελεί άνετα προορισμό και για τον Έλληνα καταναλωτή. Σε ό,τι αφορά στο μενού, δοκιμάσαμε περισσότερα από 7-8 πιάτα – ορισμένα από το τρέχον μενού και κάποια από το νέο χειμωνιάτικο.
Ενημερωτικά τελείως, θα σταθώ σε δύο από αυτά:
* Tο ένα είναι το γαμοπίλαφο σε κροκέτα, το οποίο συνοδεύεται από μία κρέμα στάκας. Η ιδέα της κρέμας είναι εξαιρετικά πρωτότυπη και επιπλέον είναι νόστιμη. Μπορώ να πω ότι αν είχε λίγο λιγότερο λεμόνι θα ήταν εξαιρετικά ικανοποιητική.
Η κροκέτα παράλληλα κρύβει ένα πειστικό γαμοπίλαφο, ενώ το ταρτάρ στην κορυφή της μάλλον δεν βρίσκεται σε αρμονία με τα υπόλοιπα στοιχεία. Όμως αυτό είναι πταίσμα γιατί το πιάτο είμαι βέβαιη ότι θα αρέσει.
* Το δεύτερο πιάτο που με ενθουσίασε ήταν αρνάκι με ξινόχοντρο και ξεροτήγανα. Θα ήθελα το αρνάκι (καλό) λίγο λιγότερο ψημένο, βρήκα όμως τον ξινόχοντρο πολύ καλό.
Γενικά, το μενού κάνει προτάσεις που είναι σίγουρο ότι δύσκολα κάποιος δεν θα βρει αυτό που θα ήθελε να δοκιμάσει. Το κυριότερο όμως είναι ότι χωρίς πολύ κόπο θα καταλάβει τόσο το περιεχόμενο του πιάτου όσο και το τι τρώει.
Ο Χάρης Μιχαλάκης – ένας εκ των ιδιοκτητών – έχει επιμεληθεί μια ωραία λίστα κρασιών και σωστά κοστολογημένη.
