Το Moorings για την περιοχή της Βουλιαγμένης, ανάμεσα σε πολλά άλλα ονόματα, εξακολουθεί να παραμένει το πιο ελκυστικό point εξόδου.
Με την ιστορία της Βουλιαγμένης συνδέονται πολλά γνωστά, αλλά και αρκετά ξεχασμένα με το πέρασμα του χρόνου ονόματα. Αφήνοντας κατά μέρος την εμβληματική και μοναδική στο είδος της, λίμνη της Βουλιαγμένης και ασχολούμενοι με τα υπόλοιπα, μπορούμε άφοβα να πούμε ότι το Moorings κατέχει επάξια μια από τις πρώτες θέσεις στην ιστορία της περιοχής. Οι λόγοι είναι πολλοί. Αν λάβουμε μάλιστα υπόψη το γεγονός ότι το Moorings υπήρξε από τη γέννησή του ένας εμβληματικός χώρος φαγητού και διασκέδασης γενικότερα, με μοναδική θέα στη θάλασσα -εκτός όλων των άλλων-, δικαιολογεί την αναγνωρισιμότητά του και τη σύνδεσή του με την ιστορία του κοσμικού προαστίου.
Το Moorings του 2023, ακολουθεί το δρόμο που έχει χαράξει η ιστορία του ονόματός του, κρατώντας επικαιροποιημένα και σύμφωνα με την εποχή που ζούμε, όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που δημιούργησαν τη φήμη του. Σε ό,τι με αφορά, τόσο ο φόρτος της δουλειάς (το να επισκέπτεσαι και να δοκιμάζεις 200 εστιατόρια ετησίως, δεν αφήνει χρόνο για πρόσθετες επιλογές), όσο και το γεγονός ότι ένας εξηγήσιμος επαγγελματικός αυτοματισμός μας δημιουργεί την τάση να επισκεπτόμαστε κυρίως εύκολα προσβάσιμα εστιατόρια εντός των τειχών, δεν είχε οδηγήσει εδώ και καιρό τα βήματά μου στο εξαιρετικά ελκυστικό χώρο του Moorings.
Πρόσφατα όμως, κάποιος φίλος, συζητώντας, μου μίλησε με θερμά λόγια για το Moorings και σε συνδυασμό με το όνομα του πολύ αξιόλογου chef Κωνσταντίνου Λώλα, αποφάσισα μετά από πολλά χρόνια να κάνω τη σχετική επίσκεψη. Τον Λώλα τον θυμάμαι από την εποχή του Sani, το οποίο παλαιότερα επισκεπτόμουν κάθε χρόνο και είχα την ευκαιρία και να δοκιμάσω πιάτα του και να τον αξιολογήσω.
Ας έρθουμε όμως στο σήμερα. Η τοποθεσία που βρίσκεται το Moorings -που σε παλαιότερες εποχές, το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο της ήταν το συγκεκριμένο εστιατόριο-, σήμερα με τις αναπλάσεις και τις επιχειρήσεις με διεθνείς κοσμικές αναφορές, δίνει στο χώρο ένα άλλο ενδιαφέρον. Το εστιατόριο αυτό κάθε αυτό, οριοθετείται από υαλοπετάσματα που αφήνουν το μάτι ελεύθερο να περιπλανιέται στα νερά του κόλπου και στην κεντρική Βουλιαγμένη, αποτελεί όντως place to be. Το σικάτο φωτεινό περιβάλλον, ο προσεγμένος χώρος και προσοχή στη λεπτομέρεια πάντως, προδιαθέτουν τον επισκέπτη, ότι αυτό που θα δοκιμάσει δε θα είναι απλά καλό.
Και παρά το γεγονός ότι κάπου διάβασα πως ένα εστιατόριο με θέα, δεν προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο στον πελάτη από άποψη κουζίνας και ότι συχνά σερβίρει μέτριας ποιότητας πιάτα, στο Moorings αντίθετα, το φαγητό παρακολουθεί το περιβάλλον, χαρακτηρίζεται από ενδιαφέροντα στοιχεία και επιπλέον, σαν κερασάκι στην τούρτα, η μπάρα του είναι ιδιαίτερα αξιόλογη, με cocktails που κάθε άλλο παρά απαρατήρητα περνούν.
Το μενού κινείται σαφώς προς την κατεύθυνση της σύγχρονης κουζίνας, με βάση κατά κύριο λόγο το ψάρι, με αισθητή παρουσία του ωμού και με νύξεις ελληνικότητας. Μπορώ να πω άφοβα ότι το πιάτο με τα ρεβίθια, το μπαρμπούνι και το ζωμό από vongole που δοκίμασα, είναι μια πραγματικά αξιόλογη πρόταση, τόσο παραδοσιακή όσο και σύγχρονη, η οποία δεν πρέπει να λείπει από κανένα τραπέζι. Δίπλα της, στο ριζότο πατάτας, η έξυπνη παρουσία κρέμας μετσοβόνε και μαγειρεμένου μανιταριού, οδηγούν το πιάτο σε ένα αξιοπρόσεκτο γευστικό επίπεδο. Πιο κλασσικό, αλλά ενδιαφέρον πιάτο ήταν και η καλοψημένη σφυρίδα φρικασέ με χόρτα.
Το δείπνο όμως είχε και ένα δεύτερο σκέλος. Αυτό των cocktails. Η συζήτηση με τον Παναγιώτη Θεοδοσιάδη, μου απέδειξε ότι ξέρει γιατί βρίσκεται εκεί, και ακόμα καλύτερα ξέρει να κάνει τη δουλειά του. Τα δύο classics που δοκίμασα, θεωρώ ότι ανήκουν στην κορυφή της πυραμίδας των καλών cocktails.
Ένα άψογο Manhattan, μπορεί τις πρώτες στιγμές να είχε μια μικρή μάσκα από essence πορτοκαλιού που νόμιζες ότι του στερούσε γοητευτικά του χαρακτηριστικά, αλλά στη συνέχεια αποδείχθηκε άψογα ισορροπημένο, τόσο στα αρώματα όσο και στη γεύση. To Dry Martini με βάση ένα απλό Gin Tanqueray που ακολούθησε, ήταν εξαιρετικό, με ανάλογες αρετές με αυτές του Manhattan.
Δοκίμασα επίσης δύο signatures. Το “Lavender”, με Tanqueray no10 Gin, λικέρ κουφοξυλιάς, λεβάντα και φρέσκο λάιμ, που έβγαζε νότες κερασιού και πολύ ενδιαφέροντα αρώματα λεβάντας. Το “South Port” από την άλλη, με κρασί Πόρτο και ουίσκι, που ήταν «πιο θηλυκό» -χωρίς αντιφεμινιστική πρόθεση-, καθώς ήταν πιο γλυκό, αλλά με εξισορροπητική οξύτητα. Και τα δυο ήταν εξίσου απολαυστικά.
Κατά τη γνώμη μου, το Moorings διαθέτει όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία για μια ολοκληρωμένη εμπειρία, τόσο γευστικά, όσο και άποψης αισθητικής και περιβάλλοντος. Δεν υπάρχει μάλιστα καταλληλότερη περίοδος να το επισκεφτείτε, μιας και ο chef έχει επιμεληθεί ενός πολύ αξιόλογου μενού για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Ρίχνοντας μια ματιά στις γευστικές του προτάσεις του Christmas menu, νομίζω ότι η ψητή γαλοπούλα “Wellington” με την πληθωρική γέμιση, συνοδευόμενη από ριζες λαχανικών μπρεζέ, κυδώνια, πουρέ παστινάκι, μαύρες τρομπέτες μανιτάρια και σάλτσα Περιγκουτρίν, θα με κάνει να επιστρέψω λίαν συντόμως.
Από την άλλη, σε περίπτωση που δε προλάβω να κάνω κράτηση, υπάρχει πάντα και το μοσχαρίσιο φιλέτο “Black Angus”, από το Πρωτοχρονιάτικο μενού. Πατάτες φοντάν, πολύχρωμα καρότα πουρέ, μανιτάρια Μορχέλες και σάλτσα Μπορντoλέζ, θαρρώ ότι το κάνουν το ιδανικό πιάτο μιας βραδιάς που εκτός από τον λαμπερό στολισμό, θα σας συντροφεύουν μουσικές μελωδίες και φυσικά signature cocktails.. Όπως και να χει, θα συνιστούσα να κάνετε κράτηση.
Moorings
Σύγχρονη Κουζίνα
Διευθ: Μαρίνα Βουλιαγμένης, Βουλιαγμένη, 166 71
Τηλ: 210 9670659
Ώρες λειτ: καθημ. 09:00-01:00
Site: moorings.gr
