Αν αναζητάτε σπιτικό φαγητό από μια αυτοδίδακτη μαγείρισσα, αναζητήστε το σε μια μικρή στοά στην οδό Ξενοφώντος, στο Σύνταγμα.
Με την κουζίνα της Αργυρώς Κουτσού, πρωτοήρθα σε επαφή πριν τρία χρόνια περίπου, όταν είχε αναλάβει την Τζουτζούκα στο Ρουφ. Εδώ και λίγους μήνες κρέμασε τα κατσαρολικά και τις κουτάλες της σε έναν χώρο που είναι κρυμμένος σε μια στοά της οδού Ξενοφώντος και μαγειρεύει με μεράκι, σερβίροντας γεύσεις που έχουμε αγαπήσει σε τραπεζάκια με λινά τραπεζομάντηλα, που πάνω τους έχουν βάζα στολισμένα με νεραγκούλες ή χαμομήλια.
Τη στοά δε θα τη χαρακτήριζα γραφική, καθώς εκεί στεγάζονται πολλά καταστήματα και το εστιατόριο είναι δίπλα στην είσοδο μιας πολυκατοικίας με διαμερίσματα Airbnb, αλλά μπαίνοντας νιώθεις ότι βρήκες το καταφύγιό σου αναζητώντας λίγη θαλπωρή από την πολύβουη πόλη. Οι πελάτες στα γύρω τραπέζια, εργαζόμενοι στα κοντινά γραφεία, τουρίστες και όσοι αγαπούν το καλομαγειρεμένο φαγητό και δεν το βρίσκουν πια εύκολα.
Κατάλογος δε χρειάστηκε, καθώς τα πιάτα ημέρας ήταν γραμμένα με κιμωλία σε έναν μεγάλο λαδί πίνακα πίσω από το τραπέζι που καθίσαμε. Το μόνο πρόβλημα που είχαμε ήταν ποιο να πρωτοδιαλέξουμε. 
Τα φαγητά της – όπως λέει η ίδια – μαγειρεύονται για ώρες σε σιγανή φωτιά και η κατσαρόλα είναι ο έρωτάς της. Με το φακιόλι που φορά σχεδόν πάντα στο κεφάλι και είναι το σήμα κατατεθέν της (χαρακτηριστικό του στυλ της), ήρθε κι έκατσε λίγο μαζί μας, να πούμε δυο κουβέντες για το νέο της ξεκίνημα και να μας φροντίσει με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Μας καθησύχασε ότι θα κάνει μικρότερες μερίδες για να δοκιμάσουμε αρκετά πιάτα.
Προμηθεύεται την πρώτη ύλη που μαγειρεύει από μικρούς παραγωγούς από όλη την Ελλάδα και από την κεντρική αγορά της Αθήνας, που είναι πολύ κοντά της. Ο πατέρας της ήταν ψαράς, οπότε μεγάλωσε στο σπίτι τρώγοντας ροφό με μπάμιες από παιδάκι ή σφυρίδα μπιάνκο. Στη Ζάκυνθο έμαθε να κάνει κοκκινιστό σάρτσα, μια συνταγή όπου βάζουν μέσα το αψύ λαδοτύρι τους και μέσα στην τομάτα συνδυάζουν την κανέλα με τη ρίγανη. Εμένα να σας πω, με ξενίζει, αλλά βγαίνει πολύ νόστιμο.
Στο χειμωνιάτικο μενού σκέφτεται να βάλει μια φοβερή σούπα με γίδα που μέσα έχει πατάτα, σέλινο, κριθαράκι, τομάτα και πελτέ, αλλά και κεφαλοτύρι. Όταν τη δοκίμασε ενθουσιάστηκε. Στο μενού της θα βρείτε από αμελέτητα ως γλυκάδια και Κεφαλονίτικη κρεατόπιτα. Ξεχώρισα τις τηγανητές πατάτες με τον κιμά και το αυγό μάτι πάνω… 
Στη λίστα μπορείς να βρεις κάποια αποστάγματα (επιλέξαμε το τσίπουρο Γάτσιου) αλλά και λίγες ετικέτες εμφιαλωμένων κρασιών, πολύ σωστά κοστολογημένες, καθώς και 2-3 μπύρες.
Κέρασμα βανίλια υποβρύχιο.. κάτι από τα παλιά που μας ξύπνησε μνήμες.
Σίγουρα, αν επισκεφθείτε το εστιατόριο, θα βρείτε τελείως διαφορετικά πιάτα, αλλά μαγειρεμένα πάντα με την ίδια αγάπη από την αυτοδίδακτη μαγείρισσα, που γύρω στα 40 της άφησε τη δουλειά της ως project manager για να κάνει αυτό που αγαπά! Κι όταν κάνεις αυτό που αγαπάς, η επιτυχία είναι βέβαιη.
