Με τρεις μοναδικές εκδηλώσεις και με βραβευμένους σεφ στο πλευρό του, ο Δήμος Καλαϊτσίδης γιορτάζει τα 10 χρόνια λειτουργίας ενός εστιατορίου πανελλαδικής εμβέλειας και γευστικής ποιότητας
Μερικές φορές, σπάνια οι οδοδείκτες της γαστρονομίας με το κατευθυντήριο βέλος τους δείχνουν τη σωστή κατεύθυνση που πρέπει να πάρει ο χώρος της γεύσης και για την ακρίβεια τα εστιατόρια που την υπηρετούν. Αν στόχος μας είναι να μην υποκύψουμε στη βαρβαρία και στο «show me the money» του αιώνα μας, καλό είναι να τους ακολουθούμε καταρχήν για ευνόητους λόγους: αρχικά, να βλέπουμε τι σημαίνει ποιοτικό, σύγχρονο γενικά φαγητό, και να το απολαμβάνουμε. Κατά δεύτερο λόγο, για να δίνουμε επιχειρήματα στους λίγους δυστυχώς που υπηρετούν έναν πολιτισμό που παραπαίει και προσπαθούν να συνεχίζουν την προσπάθειά τους.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Προφανώς όχι για να τιμήσω τη στρεβλή φαστφουντάδικη εικόνα της πλατείας Αριστοτέλους, ακραία παραπλανητική όχι μόνο για τον επισκέπτη αλλά ενδεχομένως και για χιλιάδες Θεσσαλονικείς. Ο οδοδείκτης στον οποίο αναφέρομαι βρίσκεται σε μια λαϊκή μεριά της Θεσσαλονίκης. Απέχει μόλις 250 μέτρα από μια αγορά (το Καπάνι) που χτίστηκε πριν από 500 περίπου χρόνια από τον σουλτάνο Βαγιαζήτ. Για όσους (μη Θεσσαλονικείς κυρίως) που δεν το κατάλαβαν αναφέρομαι στα Τρία Γουρουνάκια και στο δημιουργό τους Δήμο Καλαϊτσίδη.
Αναφερόμενος στο συγκεκριμένο μαγαζί, δεν το κάνω ούτε για αστείο για να το προβάλλω ή για να αναδείξω αυτό και τον ιδιοκτήτη του. Ευχαρίστως μάλιστα, προκαλώ τον όποιο ειδικό της γεύσης που μπορεί να υπάρχει στη χώρα μας, αν έχει διαφορετική άποψη να την καταθέσει, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη τα χωροταξικά στοιχεία, τον κόσμο που κυκλοφορεί σε αυτό το κεντρικό απόκεντρο σημείο της πόλης και τα θεμέλια πάνω στα οποία στηρίχθηκε και διαμορφώθηκε αυτή η προσπάθεια.
Για να μην πλατειάζω όμως και σας κουράζω, ο λόγος που αναφέρομαι σήμερα στα Τρία Γουρουνάκια σχετίζεται με τις γευστικές εορταστικές εκδηλώσεις που προγραμματίζει ο Δήμος Καλαϊτσίδης για τα 10 χρόνια λειτουργίας του εστιατορίου του.
Χωρίς περιστροφές, θα πω ότι αξίζουν συγχαρητήρια στον Δήμο για την συγκεκριμένη ενέργεια, η οποία αν εξαιρέσουμε δύο μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες δεν έχει παρελθόν. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι η Θεσσαλονίκη, αν υπάρχει ενδιαφέρον κυρίως από τους δημόσιους φορείς αλλά και από τον ιδιωτικό τομέα, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η πρωτεύουσα του ποιοτικού φαγητού για την Ελλάδα.
Οι γενέθλιες, εορταστικές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν τρία δείπνα τα οποία θα γίνουν με τη σύμπραξη τριών σπουδαίων Ελλήνων σεφ. Ο Σωτήρης Ευαγγέλου (Salonica) ο Λευτέρης Λαζάρου (Βαρούλκο) και ο Γκίκας Ξενάκης (Aleria) μαζί με τον Δήμο Καλαϊτσίδη θα προτείνουν στους Θεσσαλονικείς τρία μοναδικά δείπνα και τολμώ να πω ότι η συγκεκριμένη γαστρονομική εκδήλωση για πολλούς λόγους, είναι ίσως ό,τι πιο σημαντικό θα έχει γίνει στο χώρο της γεύσης για το 2025.
Πιο αναλυτικά το πρόγραμμα έχει ως εξής:
20/10/25: ΣΩΤΗΡΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ – «Οι Ρίζες»
Ο κορυφαίος Έλληνας σεφ, πρωτοπόρος στον τομέα της σύγχρονης ελληνικής νεοαστικής κουζίνας, θα παρουσιάσει ένα μενού από τον χώρο της γαστρονομικής παράδοσης. Θα μας δείξει πως οι μνήμες του παρελθόντος μπορούν να αποτελέσουν θεμέλιο για το σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό.
25/11/25: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΛΑΖΑΡΟΥ – «Η Τέχνη»
Ιστορική φιγούρα και πρωτοπόρος σε ό,τι αφορά τα βραβεία γαστρονομίας, θα καταθέσει την άποψή του για το πως η γαστρονομία ως καλή τέχνη με τη βοήθεια της αισθητικής και της φαντασίας, δίνει αφηγηματικό περιεχόμενο συναισθηματικά χρωματισμένο στην γεύση.
2/12/25: ΓΚΙΚΑΣ ΞΕΝΑΚΗΣ – «Η Καινοτομία»
Θα μας οδηγήσει από το δικό του γευστικό μονοπάτι στο μέλλον της ελληνικής κουζίνας. Χάρη σε δημιουργικές προσεγγίσεις και καινοτόμες ιδέες δεμένες με την παράδοση ο θησαυρός της ελληνικής γεύσης μπορεί να αποκτήσει παγκόσμια φωνή.
Αν με ρωτούσατε, θα σας έλεγα ότι η εκδήλωση αυτή εκτός από τα Τρία Γουρουνάκια είναι αφιερωμένη στους ελάχιστους σκαπανείς της σύγχρονης ελληνικής γεύσης και στην προσπάθειά τους να διατηρηθεί ζωντανός ο πολιτισμός μας σε αυτόν τον κλάδο. Μην την χάσετε.
