Μπορεί η Ιταλία να μην είναι στην πρώτη γραμμή του πυρός όταν μιλάμε για σκληρά αλκοόλ με τη βούλα. Υπάρχει όμως μία κατηγορία, αυτή των bitter, βερμούτ κλπ. στην οποία παίζουν χωρίς ανταγωνισμό. Ιδού ένα παράδειγμα
Εδώ και μερικά χρόνια υπάρχει μία τάση στο χώρο των αλκοολούχων. Στην ετικέτα μιας φιάλης μαζί με τα στοιχεία της εταιρείας, το όνομα του προϊόντος (π.χ. Campari, κ.λ.π.) κι άλλα απαραίτητα στοιχεία, βλέπουμε να αναγράφεται και ένα τεράστιο 0/100 το οποίο επισημαίνει ότι το περιεχόμενο της φιάλης είναι alcohol free. Εδώ θα μου επιτρέψετε να κάνω μία παρατήρηση και να αναρωτηθώ τι μπορεί να σημαίνει μία βότκα alcohol free. Ας μην το αναλύσουμε όμως αυτό. Το σημερινό θέμα μου προέκυψε από το γεγονός ότι πρόσφατα ανακάλυψα ένα απεριτίφ (ως γνωστόν τα απεριτίφ έχουν συνήθως, αν όχι πάντα, αλκοόλ) το οποίο όμως γεννήθηκε το 1965 ευθύς εξαρχής «χωρίς» (όπως τονίζουν για ορισμένα, άλλα προϊόντα, κάποιες διαφημίσεις).
Ταυτόχρονα,το εν λόγω απεριτίφ είναι και εξαιρετικό. Το όνομα αυτού το οποίο προτείνω να εγγράψετε στη μνήμη σας είναι CRODINO. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Παρά το γεγονός ότι η μόδα των αλκοολούχων… χωρίς αλκοόλ είναι σχετικά πρόσφατη, το CRODINO κάθε άλλο παρά παιδί της τάσης αυτής είναι. Απλά γιατί γεννήθηκε πριν από έξι δεκαετίες περίπου όχι για να ικανοποιήσει μία μόδα αλλά για να προσφέρει ένα αναγνωρίσιμο τύπο ποτού (απεριτίφ) σε μία άλλη εκδοχή.
Το όνομά του το πήρε από τη γενέθλια γη ένα χωριό 1500 κατοίκων το Crodo στην περιφέρεια του Πιεμόντε κοντά στα Ιταλό-ελβετικά σύνορα. Το μυστικό της παρασκευής του (το όποιο στις λεπτομέρειες του εξακολουθεί να παραμένει μυστικό) και της επιτυχίας του φυσικά βασίζεται στην επιλογή και στην ανάμειξη ενός μεγάλου αριθμού (15 λέγεται) βοτάνων ριζών και μπαχαρικών και στην προσθήκη στο τελικό αποτέλεσμα διοξειδίου του άνθρακα που προκαλεί ένα ελαφρύ αφρισμό.
Το δοκίμασα για πρώτη φορά τελείως τυχαία πριν από μερικούς μήνες, το βρήκα εξαιρετικό και επειδή πολύ συχνά θέλω κάτι να πιω, ένα απεριτίφ όπως λένε, πριν ξεκινήσει το δείπνο μου το υιοθέτησα. Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ένα γοητευτικό πικρούτσικο υπόβαθρο, το οποίο συνοδεύεται από νότες πορτοκαλιού σε μίξη με μπαχαρικά και ελαφρά βανιλάτη αίσθηση στο φόντο. Υποτίθεται ότι το Crodino δημιουργήθηκε σαν απεριτίφ αν και κατά τη γνώμη μου ο πικρούτσικος χαρακτήρας του και η όχι τονισμένη γλυκύτητα θα μπορούσα να το κάνουν καλό και σαν digestif. Αυτό όμως είναι θέμα γούστου. Όπως θέμα γούστου είναι και η επιλογή το Crodino να χρησιμοποιηθεί σαν βάση για ένα πολύ καλό κοκτέιλ χωρίς ή και, γιατί όχι, με αλκοόλ. Ας μην ξεχνάμε ότι όποιος το δοκίμασε αντιλαμβάνεται αμέσως ότι έχει δυναμικό που του επιτρέπει να τολμήσει πολλά πράγματα. Το λέω αλήθεια και χωρίς τίποτα το υπερβολικό. Το μαγικό μπουκαλάκι έχει δυνατότητες.
Εγώ πειραματίστηκα στα γρήγορα και μπορώ να το επιβεβαιώσω. Για σήμερα πάντως, μια και το μεγάλο ατού του Crodino είναι ότι μιλάμε για ένα μη αλκοολούχο ποτό με γευστικά χαρακτηριστικά που εύκολα παραπέμπουν σε αλκοόλ θα σας δώσω μια non-alcoholic εξαιρετική εκδοχή ενός spritz όπου το κρασί και το bitter αντικαθίστανται από Crodino (κατά τη γνώμη μου τρεις μεζούρες) και το σύνολο συμπληρώνεται με σόδα, ή Prosecco αν θέλετε, και φυσικά με άφθονα παγάκια.
Προφανώς δεν θα μείνω εκεί μονάχα. Θα επανέλθω με μία σειρά από κοκτέιλ τα οποία μπορείτε εύκολα να τα φτιάξετε σπίτι σας και τα οποία θα σας πείσουν για τις δυνατότητες αυτού του εξαιρετικού μη αλκοολούχου απεριτίφ.
