Η σεφ Κωνσταντίνα Βούλγαρη-Κοντεσοπούλου επιστρέφει στον τόπο της και δημιουργεί ένα καφενείον-οψοποιείον με γεύσεις, μουσικές και μνήμες Ελλάδας
Η σεφ Κωνσταντίνα Βούλγαρη-Κοντεσοπούλου με καταγωγή από το Αίγιο, είναι διακεκριμένη σεφ. Το 2017 διακρίθηκε ανάμεσα στους δέκα ημι-φιναλίστ της δεύτερης φάσης του San Pellegrino Young Chef of the Year στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ. Το πιάτο για το οποίο ξεχώρισε ήταν το «Ελλήνων Γεύσεις», μια πέρδικα μαγειρεμένη σε οινολάσπες από Viogner στους 54,5οC, με την τεχνική του sous-vide. Το συνόδεψαν μια μουσελίνα από παστινάκες και μια σαλάτα του «αμπελιού». Η έμπνευση για το πιάτο προήλθε από τα προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες στη διατροφή τους.
Μετά από πορεία αρκετών χρόνων στην εστίαση, και τα περισσότερα από αυτά στο νησί της Κρήτης όπου σπούδασε, έζησε χρόνια και το αγάπησε, αποφάσισε να επιστρέψει στον τόπο καταγωγής της, το Αίγιο και να δημιουργήσει το δικό της εστιατόριο, ένα αυθεντικό καφενείον-οψοποιείον – όπως είναι ο τίτλος του – που ακούει στο όνομα «Ρόζα». Το όνομα «Ρόζα» προέκυψε, καθώς στην Κωνσταντίνα Βούλγαρη-Κοντεσοπούλου, άρεσε πάντα να δείχνει τη γυναικεία φύση που υπάρχει πίσω από τη δουλειά της και την ανάγκη να δείξει ότι όλα γεννιούνται από μια γυναίκα!
Το «Ρόζα» επίσης, παραπέμπει και στο ύφος του μαγαζιού! Ένα καφενείο με λαϊκά και ρεμπέτικα ακούσματα και κάποιες βραδιές με live μουσική. Μην ξεχνάμε ότι η «βασίλισσα» του ρεμπέτικου στη χώρα μας, τη δεκαετία 1930 – 1940, ήταν η Κωνσταντινουπολίτισσα Ρόζα Εσκενάζυ.
Η «Ρόζα» είναι ένα καφενείο αρχιτεκτονικά σχεδιασμένο με ελληνικά χαρακτηριστικά και η διακόσμηση του απλή, με ασπρόμαυρο πλακάκι στο πάτωμα και ήσυχους, παλ χρωματικούς τόνους στους τοίχους. Τους θερινούς μήνες, τα τραπέζια απλώνονται στο χώρο απέναντι από το μαγαζί, στο πλακόστρωτο με θέα την παραλία του Αιγίου. Το χειμώνα, θα σερβίρει στον εσωτερικό χώρο και στον επάνω όροφο του μαγαζιού με ζωντανή ορχήστρα.
Το κοινό που θα δεις, είναι ντόπιοι καθώς και εκδρομείς που έχουν έρθει στο Αίγιο για ένα διήμερο. Αλλά στη Ρόζα έρχονται καλοφαγάδες ακόμη και από την Ακράτα και την Πάτρα, καθώς δεν υπάρχει κανένα αντίστοιχο μαγαζί αυτής της φιλοσοφίας στην περιοχή και έχει εκτιμηθεί ιδιαίτερα από την τοπική κοινωνία και μαθαίνεται στόμα με στόμα. Κυρίαρχο στοιχείο στο εστιατόριο, η ανοιχτή κουζίνα με τον ξυλόφουρνο και τις φωτιές, όπου η Κωνσταντίνα και η ομάδα της μαγειρεύουν σε ξύλα ελιάς, χωρίς να χρησιμοποιούν ηλεκτρισμό ή υγραέριο. Μια αναβίωση του παλιού τρόπου μαγειρικής, που σίγουρα στους παλαιότερους έχει λείψει και οι νεότεροι, δεν τον έχουν γνωρίσει καν….
Στη Ρόζα, που λειτουργεί από νωρίς ως καφενείο, η Κωνσταντίνα μου είπε, ότι προσπαθεί να επαναφέρει στο Αίγιο, συνταγές του τόπου της που έχουν ξεχαστεί και παρουσιάζει μια κουζίνα ελληνική, με απλές συνταγές χωρίς υπερβολές. Είναι για την ίδια, μια επιστροφή στις ρίζες… στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε… εκεί που νιώθει ότι ανήκει, χωρίς να προσπαθεί να πείσει για την ταυτότητα της!
Είναι στο φυσικό της περιβάλλον! Αυτό που θέλει και προσπαθεί, είναι να μεταφέρει τις γευστικές μνήμες των παιδικών της χρόνων – μέσα από τη μαγειρική της – στον κόσμο που θα επισκεφθεί το μαγαζί της.
Στην κουβέντα μας, καθώς δοκιμάζαμε τα πιάτα της, μου ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «η Ρόζα εναι το δεύτερο παιδί της, γένους θηλυκού»! Το πρώτο είναι η χαριτωμένη κορούλα της.
Τη μαγειρική της διακρίνει η βοτανικότητα, καθώς χρησιμοποιεί μυρωδικά εποχής τα οποία προσθέτει φρέσκα στα πιάτα της, λίγο πριν τα σερβίρει. Το μενού της αλλάζει ανά δύο εβδομάδες, ανάλογα της φρέσκιας πρώτης ύλης που θα βρει στην αγορά.
Ένα από τα πιάτα – που η ίδια αγαπά και το σερβίρει χρόνια σε εστιατόρια που έχει δουλέψει – είναι η οσπριάδα της, μια κρύα σαλάτα οσπρίων, με πολλά άγρια αρωματικά και χόρτα, που παρά την αφοπλιστική της απλότητα, είναι εκπληκτικά νόστιμη και τη συνδυάζει με πικάντικα αμύγδαλα. Στην Κρήτη, τη συνδύαζε με το τοπικό τυρί ξύγαλο Σητείας, που δρόσιζε το κρητικό αντίστοιχο πιάτο (τα παλληκάρια ή παλληκαριά ή Φωτοκόλυβα ή Φωτοπάππουδα, ένα πιάτο με αρχαίες ρίζες, που το σύνηθες είναι να ετοιμάζονται παραμονή των Φώτων στο νησί).
Επίσης ένα πιάτο που έχει αποκτήσει φανατικό κοινό, είναι η σουπιά στη σχάρα με το μελάνι της.
Για όσους αγαπούν τον πατσά, θα τον βρείτε στο μενού με σκορδοστούμπι. Δοκιμάσαμε μελιτζανοσαλάτα αγιορείτικη, σαλιγκάρια με ξύδι και δεντρολίβανο, οφτές πατάτες καθώς και καπνιστό χταπόδι συνοδευόμενο από ταραμοσαλάτα με αυγοτάραχο του Στέφου και γούνα ημίπαστη, λιόκαφτη με λαδολέμονο.
Επίσης γαρίδες σχάρας περασμένες σε σούβλα με ταχίνι και λαδολέμονο.
Η κουνελόπιτα είναι το πιάτο που ξεχώρισα από το μενού, μια ανοιχτή πίτα ψημένη στα ξύλα με τρυφερό κρέας κουνελιού και κασέρι, που τη δροσίζει λίγο γιαούρτι που τη συνοδεύει.
Από επιδόρπια, ραβανί στον ξυλόφουρνο, αρωματισμένο με λεμόνι και μους γιαουρτιού με ροδάκινο, καθώς και τσουρέκι με κρέμα και πάνω γλυκά του κουταλιού σπιτικά (καρυδάκι και σταφύλι).
Κέρασμα «υποβρύχιο» και λικέρ περγαμόντο φτιαγμένο από την ίδια με τσίπουρο.
Το φαγητό σας, θα συνοδεύσουν πολλά αποστάγματα και κρασιά από τους 11 οινοποιούς της περιοχής (κάποια από αυτά φυσικά).
Σε 1 ώρα και 40 λεπτά από την Αθήνα, θα είστε στη Ρόζα!
Ανοίγει από νωρίς το μεσημέρι έως τις πρώτες πρωινές ώρες καθημερινά (εκτός Τρίτης) και η Κωνσταντίνα είναι εκεί για να σας περιποιηθεί και να σας μιλήσει με πολύ θέρμη για το δικό της δημιούργημα!
