Ποιοτικό ψάρι, νόστιμα θαλασσινά και αυθεντική κυκλαδίτικη ατμόσφαιρα. Αυτή ήταν η εμπειρία μας στο Σκουμπρί στο Κουκάκι.
Το Κουκάκι παραμένει σταθερός πόλος έλξης, όχι μόνο για τις ορδές τουριστών που επισκέπτονται την πρωτεύουσα για city break, αλλά και για τους ντόπιους που καταφθάνουν από κάθε περιοχή της Αθήνας για ανάπαυλα και χαλάρωση από τους έντονους ρυθμούς της πόλης. Οι περισσότερο μυημένοι της περιοχής, γνωρίζουν εδώ και χρόνια το Σκουμπρί στον πεζόδρομο της Δράκου, σταθερή αξία για τους λάτρεις του ψαριού. Έτσι λοιπόν, μια Κυριακή μεσημέρι, μια παρέα 4 άκρως πεινασμένων ατόμων, μετά από μια μακρόσυρτη βόλτα στο κέντρο, έκατσε σ’ ένα από το τραπέζια του.
Στην πρώτη επαφή με το Σκουμπρί, ο ιδιαίτερα φωτεινός χώρος, σε κατακτά με την απλότητά του -άρτια συντονισμένη με τα καλαίσθητα πρότυπα των αιγαιοπελαγίτικων νησιών. Το μινιμαλιστικό λευκό κυριαρχεί παντού, ενώ δεν απουσιάζουν και κάποιες πολύχρωμες πινελιές, που ωστόσο δεν ξεφεύγουν από την κυκλαδίτικη αισθητική φόρμα που τόσο αγαπάμε. Το όλο περιβάλλον φαντάζει οικείο, σαν ένα παραθαλάσσιο ταβερνάκι των παιδικών σου χρόνων, που θέλεις να επισκέπτεσαι ξανά και ξανά. Και η αλήθεια είναι πως μια πρώτη ματιά στο μενού, αρκεί για να σε πείσει.
Το μενού προσφέρει πάνω από 50 επιλογές σε ψαρικά, θαλασσινά και ορεκτικά, ενώ οι αμετανόητοι κρεατοφάγοι μπορούν να κινηθούν χωρίς δισταγμό στο μοσχαρίσιο μπιφτέκι ή στο κοτόπουλο, πάντα με πατατούλες εννοείται. Ο πληθωρικός κατάλογος στο Σκουμπρί δε λειτούργησε καθόλου αποτρεπτικά κατά την διαδικασία της επιλογής, μιας και οι προτάσεις είναι στρατηγικά συγκεντρωμένες σε μια ευανάγνωστη σελίδα, και άρα δε χρειάζεται να ξεφυλλίζεις υπομονετικά μέχρι να καταλήξεις, λες και διαβάζεις τηλεοπτικό οδηγό. Αντιθέτως, με την λυσσαλέα πείνα που μας είχε κυριεύσει, οριακά κρατηθήκαμε από το να μη ζητήσουμε όλο το μενού. Καταρχάς δεν θα χωρούσαν τα πιάτα στο τραπέζι και ίσως μετέπειτα ούτε και εμείς από την πόρτα.
Ξεκινήσαμε φυσικά με κάποιες επιλογές από ορεκτικά, συνοδεύοντας με ουζάκι (ολίγον τι αραιωμένο) για να μη βαράει κατακούτελα. Το ταρτάρ σολομού με αβοκάντο, ξινό και λιπαρό όσο χρειάζεται, ήρθε μαζί με τηγανητά κολοκυθάκια σαν της μαμάς με μια δροσερή νόστιμη σως με βάση την μαγιονέζα. Προς ικανοποίησή μου, στο Σκουμπρί οι πατάτες ήταν φρεσκοκομμένες και εξαιρετικές για βούτα στη ζεστή τυροκαυτευρή (που έπαιξε και δεύτερος γύρος), ενώ οι μπακαλιαροκεφτέδες με ντιπ σκορδαλιάς για το extra kick, ήταν ονειρεμένα αφράτοι. Και επειδή είμαστε στη γράμμωση (σε περίπτωση που δεν έχει γίνει ήδη αντιληπτό), η ξιδάτη σαλάτα του αγρού ήταν ωραιότατη.
Φυσικά, καθόλου plot twist, η εμπειρία στο Σκουμπρί είχε και συνέχεια. Αφού τα πρώτα πιάτα γύρισαν πίσω άδεια, ο επόμενος γύρος ξεκίνησε με γαρίδες σαγανάκι -αγαπημένη επιλογή-, που δεν είχαν να ζηλέψουν το παραμικρό από αντίστοιχα πιάτα σε παραθαλάσσιους προορισμούς και εννοείται τη σταθερή αξία σε κάθε ψαροφαγικό μενού: καλαμαράκια τηγανητά. Όσο για την καλοψημένη τσιπούρα σχάρας γενναίου μεγέθους, συνοδευόμενη από λεμονάτα χόρτα εποχής και τα κατακόκκινα μπαρμπουνάκια στη σχάρα, ήταν πραγματική απόλαυση.
Η κτηνωδία μας ολοκληρώθηκε με μια δροσερή λεμονόπιτα και έναν κορμό σοκολάτας που μοιραστήκαμε στα, όχι και τόσο δημοκρατικά, πλαίσια του ο ταχύτερος κερδίζει! Ειδική μνεία όμως αξίζει και για το σέρβις στο Σκουμπρί. Όχι μόνο τα πιάτα κατέφθαναν με ταχύτατους ρυθμούς (και μάλιστα Κυριακή μεσημέρι ώρα αιχμής σε γεμάτο μαγαζί), αλλά και τα παιδιά που φρόντιζαν για τη παραγγελία μας ήταν ευγενέστατα και πάντα με καλή διάθεση, σημαντικότατο προσόν στην εστίαση.
Για όλα τα παραπάνω, νομίζω ότι η εκ νέου επίσκεψή μου στο Σκουμπρί στο άμεσο μέλλον είναι δεδομένη. Βέβαια στόχος θα είναι να επαναληφθεί ένα αντίστοιχων αξιώσεων feast, αυτήν τη φορά όμως σε κάποιο από τα εξωτερικά τραπεζάκια που απλώνει το Σκουμπρί στον πεζόδρομο.
Σκουμπρί
Ψάρι-θαλασσινά
Διευθ: Δράκου 14, Αθήνα (Κουκάκι), 117 42
Τηλ: 210 9210944
Ώρες λειτ: καθημ. 12:00-00:00
Τιμή: 25-35€ (χωρίς το ποτό)
