Άνοιξε και λειτούργησε, για μικρό χρονικό διάστημα λίγο πριν την πρώτη καραντίνα, και επανήλθε με όρεξη, τον περασμένο Νοέμβριο, μια Γαλλίδα, που σε στέλνει σε άλλες εποχές.
Οι λουλουδιστές ταπετσαρίες στους τοίχους και οι μπουαζερί, το πράσινο βελούδο στις καρέκλες και στους καναπέδες, τα μαρμάρινα τραπέζια, οι πολυέλαιοι και τα κεριά, συντάσσονται με την γαλλική κουλτούρα που υπηρετεί όμορφα.
Οι ασπρόμαυρες στολές του προσωπικού, επιβεβαιώνουν την υπόλοιπη αισθητική του μαγαζιού και την νότα πολυτέλειας που το χαρακτηρίζει.
Η μπάρα όμορφη και λειτουργική, σε υποδέχεται με το που μπαίνεις, ενώ δεξιά σου στέκεται ένα πιάνο και καταλαβαίνεις αμέσως ότι αγαπούν την live μουσική. Και πράγματι, ο πιανίστας του εστιατορίου σερφάρει σε δεκαετίες, με επίκεντρο τα γαλλικά αλλά και κάποια ελληνικά τραγούδια, αν και πολλά από αυτά ήταν play back.
Αν και θα ήθελε να είναι bar-restaurant, τουλάχιστον την μέρα που πήγαμε εμείς, μια Πέμπτη βράδυ, το εστιατόριο ήταν γεμάτο, ενώ η μπάρα δεν είχε πολύ ζωντάνια, μιας και οι περισσότεροι την χρησιμοποιούσαν σαν επέκταση του εστιατορίου.
Μια-δυο κεφάτες παρέες τις μπάρας, μου θύμιζαν το τραγούδι «Άδωνις» της Άλκηστης, εκεί όπου μαζεύονται όλοι. Το κοινό ήταν, έτσι κι αλλιώς ένα mix and match, από ώριμα -κυρίως – αλλά και νεαρά ζευγάρια, μικρές παρέες και γκριζομάλληδες -ήντα plus, μάλλον Κολονακιώτες.
Στην κουζίνα, ο Παναγιώτης Ζώκος, από τους συνεργάτες του Μιχάλη Νουρλόγλου, προτείνει μια σειρά από κλασικά πιάτα της Γαλλικής κουζίνας. Εμείς πήραμε το quiche µε γλυκοπατάτα, τυρί ροκφόρ και καρύδι, όπου το ροκφόρ δεν «ακουγόνταν» σχεδόν καθόλου. Το ψητό μεδούλιµε λεπτές φέτες βοδινού φιλέτου και persillade, ήλθε κρύο, και το μεδούλι κρύο δεν τρώγεται. Η πράσινη σαλάτα µε vinaigrette λιαστής ντομάτας, fine herbs και ζεστό κατσικίσιο τυρί, ήταν ισορροπημένη και όπως έπρεπε, δροσερή και με οξύτητα.
Tο μοσχαρίσιο φιλέτο me foie gras, φρέσκια µαύρη τρούφα και σάλτσα από κρασί Βουργουνδίας, ήταν σωστά ψημένο, με εξαιρετική σάλτσα, απ΄το οποίο η τρούφα μάλλον έλειπε, και το φιλέτο ήταν πολύ μικρό. Μικρό ήταν και το Burger au jus, µε κιμά black Angus, καραμελωμένα κρεµύδια και τυρί mimolette, που ήταν και πνιγμένο στην σως.
Τέλος, το σέρβις ήταν σχεδόν άψογο, ενώ η λίστα κρασιών παίζει πολύ δυνατά σε γαλλικές και κάποιες αμερικανικές ετικέτες, που συμπληρώνεται με μια χρυσή λίστα κρασιών από γαλλικές ετικέτες, με υψηλά τριψήφια νούμερα στην τιμή τους. Δοκίμασα και ένα Negroni, φτιαγμένο με Antica Formula, που ήταν σωστά φτιαγμένο.
Μας γλύκαναν με Moelleux µε αλμυρή καραμέλα και παγωτό βανίλια, και την Paris-Brest µε πραλίνα φουντουκιού, που ακολουθώντας την λογική του ελαφριού σχετικά άγλυκου-γλυκού, έχαναν από ένταση. Εν κατακλείδι, είναι ένα πολύ όμορφο μαγαζί, αλλά πολύ ακριβό γι’ αυτό που προσφαιρει.
Σπευσίππου 1A, Κολωνάκι, τηλ.: 210724 3009
Ανοικτά, Τρίτη-Σάββατο 19.00-12.00 | Κυριακή 13.00-19.00 | Δευτέρα κλειστά,
