Αν αναζητάτε καθαρές ελληνικές γεύσεις, με έμφαση στην εποχικότητα και την ποιοτική πρώτη ύλη, τότε ο Καρπός είναι ένας πολύ καλός γευστικός προορισμός για εσάς.
Όταν έχω βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια και είμαι στη φάση αναζήτησης καινούργιων επιλογών για φαγητό, καλώς ή κακώς το Μαρούσι δεν είναι στις πρώτες μου σκέψεις. Όπως και να ‘χει, ψάχνοντας ένα εστιατόριο που δεν αντιμετωπίζει το ζήτημα ελληνική κουζίνα ως άλλο ένα trend και μετά από εμφατική σύσταση φίλου καλοφαγά, αποφάσισα να φύγω από την comfort zone μου και να επισκεφτώ το εστιατόριο Καρπός. Λίγες μέρες αργότερα, σας λέω ότι έκανα πολύ καλά.
Ένας από τους λόγους που είχα μερικές αντιστάσεις σχετικά με την εν λόγω επίσκεψη, ήταν το πολύπαθο parking στο Μαρούσι. Παραδόξως δεν ταλαιπωρήθηκα, αφού ο Καρπός βρίσκεται σε μια ήρεμη γειτονιά, κάτι που άλλωστε επιζητούσε και ο chef Νίκος Σιγέρης. Όπως μου είπε, ήθελε να ανοίξει το μαγαζί του μακριά από το κέντρο, σε μια ζωντανή γειτονιά για την επαφή με τον κόσμο της, όπως συμβαίνει και στην Κυπαρίσσια όπου μεγάλωσε. Και αυτό ήταν κάτι που διαπίστωσα και η ίδια, μιας και παρότι βρέθηκα εδώ μια Πέμπτη βράδυ, το εστιατόριο φιλοξενούσε κατοίκους της περιοχής -κυρίως οικογένειες και παρέες- που ήταν εμφανές ότι είχαν ξαναβρεθεί στο χώρο παραπάνω από μία φορές.
Προσωπικά, δε θεωρώ ότι ο Καρπός είναι ένα συνηθισμένο συνοικιακό εστιατόριο. Αυτό το καταλαβαίνεις πριν καν δοκιμάσεις τα πιάτα του chef και της δεμένης ομάδας του. Το καταλαβαίνεις αρχικά από την προσεγμένη διακόσμηση. Τα ξύλινα τραπέζια (που ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι 2 μεγάλες ροτόντες-αντίκες με τις ρετρό τους καρέκλες) και οι πολυέλαιοι, συνδυάζονται αρμονικά με μερικά πιο μοντέρνα στοιχεία, όπως η open kitchen και οι μεγάλες τζαμαρίες που το καλοκαίρι ανοίγουν. Ίσως το σκηνικό φαντάζει κάπως βαρύ, αλλά αυτός ο χώρος με τις art deco αναφορές και τις διχρωμίες σε γήινες παλέτες, αναδύει μια κομψότητα και παράλληλα μια ζεστασιά, που μαζί με την σωστή σε ένταση jazz υπόκρουση, κάνει την παραμονή σου εδώ ιδιαίτερα ευχάριστη.
Θα σταθώ λίγο και στο κομμάτι του service. Φιλικό, αλλά όχι προσποιητά, ταχύτατο και πολύ καλά διαβασμένο, μας βοήθησε όχι μόνο στα των πιάτων, αλλά και στο κομμάτι του wine pairing, μιας και η λίστα κρασιών ήταν εξαιρετικά ενημερωμένη προσφέροντας μια ευρεία γκάμα από ελληνικές ετικέτες μικρών παραγωγών και μάλιστα σε καλές τιμές. Το δείπνο μας πάντως συνοδεύτηκε από μία αρκετά ταιριαστή Μαλαγουζιά. Όσο επεξεργαζόμουν το λιτό -προς ικανοποίησή μου- και καλά δομημένο μενού, ήρθε στο τραπέζι φρέσκο ψωμί με ταρτάρ ντομάτας και το δικό τους ελαιόλαδο. Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά είναι ωραία η αίσθηση να βουτάς το ζεστό ψωμί σε εξαιρετικό λάδι και νόστιμη ντομάτα από κάποιο χωράφι στη Πελοπόννησο.
Από τα ορεκτικά μου έκαναν εντύπωση 2 προτάσεις. Η Τσουχτή Μάνης με πέτουρα (τοπικό ζυμαρικό) σύγκλινο και αυγό, που δυστυχώς δε δοκίμασα (καθώς λόγω κολλήματος του παραγωγού από Κυπαρισσία τα πέτουρα ήταν σε έλλειψη), και η Κασσόπιτα με κασκαβάλι Πίνδου, μους φέτας Καλαβρύτων και καμένο βούτυρο. Συνταγή της Ηπειρώτισσας γιαγιάς του chef που έφερε στα μέτρα του, ήταν απολαυστικά τραγανή σε σημείο που δυσκολεύτηκα κάπως να τη κόψω. Φυσικά δεν αποθαρρύνθηκα και ξεχνώντας το comme il faut έπαιξε λίγο χέρι, που μεταξύ μας είναι και ο λετζίτ τρόπος να τρως μια πίτα. Νόστιμα επίσης και τα ντολμαδάκια με το ωραία δεμένο αυγολέμονο (κάπου εδώ αξιοποιήθηκε πάλι το ψωμάκι), που η γέμιση τους έφερνε αρκετά σε γιουβαρλάκια.
Από τα κυρίως, ο όμορφα μαγειρεμένος μπακαλιάρος γιαχνί, έδινε ένα αρκετά γευστικό αποτέλεσμα μαζί με τα φασολάκια και τα κοκάρια. Το πιάτο όμως που έκλεψε την παράσταση, ήταν τα μοσχαρίσια μάγουλα με τον τραχανά. Τα μάγουλα, τόσο μαλακά που κόβονταν με το πιρούνι, ενώ ο τραχανάς με τα μανιτάρια και τη γραβιέρα ήταν μελωμένος σε βαθμό που έπεσαν όλες οι αντιστάσεις. Πολύ νόστιμη πρόταση, χωρίς υπερβολές και εξτραβαγκάντζες, με σωστή αξιοποίηση της πρώτης ύλης. Ένα γευστικότατο ζεστό γαλακτομπούρεκο με τραγανό φύλο που παρασκευάζεται à la minute, έκλεισε γλυκά τη βραδιά μας. Ίσως αν στεκόταν λίγο παραπάνω από άποψη χρόνου, οι γεύσεις να αναδεικνύονταν ακόμα περισσότερο.
Όταν ρώτησα τον chef γιατί επιμένει στην ελληνική κουζίνα, μου απάντησε ότι αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να πετύχει τον «τέλειο» ντολμά μ’ ένα πολύ καλό αυγολέμονο, κάτι που γι’ αυτόν θα είναι σα να έχει φτιάξει το καλύτερο fine dining πιάτο. Ο Καρπός λοιπόν, είναι ένα εστιατόριο που θα ξαναεπισκεφτώ στο μέλλον. Και για τις γεύσεις του, που βγάζουν μια όμορφη ζεστασιά, θυμίζοντάς μας τη νοστιμιά της ελληνικής γευστικής παράδοσης, και για να δοκιμάσω τις προτάσεις του επόμενου καταλόγου, αφού όλα εδώ στηρίζονται στην εποχικότητα και την εντοπιότητα.
Καρπός
Ελληνική κουζίνα
Διευθ: Στρατηγού Λέκκα 19, Μαρούσι, 151 22
Τηλ: 210 8068032
Ώρες λειτ: καθημ. 18:00-23:45, Κυρ. 13:00-18:00, Δευτ. κλειστά
Τιμή: 25-40€ (χωρίς το κρασί)
