Στη Γαλλία αποτελεί καθεστώς. Κανένα καλό δείπνο δεν κλείνει αν στη μέση του τραπεζιού δεν έχει μπει ένα πλατό τυριών. Στην Ελλάδα όμως;
Οι πιθανότητες να βρεθείς προσκεκλημένος σε ένα καλοστημένο δείπνο στην Ελλάδα και στο τέλος ο οικοδεσπότης να πει.. «και τώρα θα δοκιμάσουμε μερικά πολύ καλά τυριά και φυσικά θα τα συνοδεύσουμε με ένα ιδιαίτερο κρασί ειδικά διαλεγμένο», είναι μάλλον εξαιρετικά σπάνιο και στα αυτιά των περισσοτέρων καλεσμένων θα ηχήσει περίεργα. Βλέπετε, στην Ελλάδα περισσότερο ίσως σε ότι αφορά την προηγούμενη γενιά, οι μανάδες μας έδιναν ένα πιάτο σπανακόρυζο και βάζανε δίπλα σαν συνοδευτικό ένα κομμάτι φέτα τυρί και μια φέτα ψωμί. Στην καλύτερη περίπτωση παίρναμε ένα φρέσκο μοσχομυριστό κουλούρι Θεσσαλονίκης και μια τριγωνική φετούλα κεφαλοτύρι και πετούσαμε προς τον γευστικό παράδεισο.
Οι καιροί όμως αλλάζουν. Το ελληνικό τραπέζι συχνά είναι κατ’ όνομα μόνο ελληνικό και ειδικά αν είναι και λίγο κοσμικό, στηρίζεται σ’ ένα σοφιστικέ μενού που σε πολλές περιπτώσεις περιλαμβάνει (για να μιλήσουμε και λίγο ελληνικά) και ένα δίσκο τυριών. Φυσικά μπορούμε να συνθέσουμε ένα γευστικό πλατό τυριών με πολλούς τρόπους. Μπορεί επί παραδείγματι να είναι γαλανόλευκο περιλαμβάνοντας μανούρι, γραβιέρα, κρασάτο κ.λ.π. Μπορεί από την άλλη, να έχει την σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εδώ οι δυνατότητες είναι πολλές. Μπορούμε να κάνουμε ένα πλατό μόνο με κίτρινα και σκληρά τυριά, μόνο με λευκά ή μόνο από μία περιοχή του κόσμου. Τέλος, αυτό που κατ’ εμέ είναι το καλύτερο, μπορούμε να επιλέξουμε τυριά από διάφορες φτιάχνοντας ένα αρμονικό πλατό με ποικιλία γεύσεων.
Αυτά σκεφτόμουν και συζητούσα με φίλους πριν από μερικές ημέρες, και φυσικά τσίμπησαν όλοι. Αποφασίσαμε λοιπόν να το βάλουμε στο πρόγραμμα και να πειραματιστούμε με όλες τις εκδοχές που προανέφερα, οι οποίες αν ξέρουμε τι ψάχνουμε και τι επιλέγουμε, οδηγούν σ’ ένα επιτυχημένο πλατό τυριών. Έτσι, για την παρθενική δοκιμή αποφάσισα να διαλέξω μια εύκολη και υποσχόμενη επιτυχία λύση. Έκανα μια βόλτα στο Nora’s Deli, για το οποίο η γνώμη μου είναι ότι δικαίως βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας των deli shop. Χάζεψα στη σχετική βιτρίνα μισή ωρίτσα και επέλεξα πέντε τυριά, διαφόρων τύπων και όχι υποχρεωτικά από μια χώρα, τα οποία όπως απέδειξε η δοκιμή που ακολούθησε, συνέπραξαν στη δημιουργία ενός πολύ νόστιμου πλατό τυριών. Σας τα παρουσιάζω:
Quatre Feuilles
Το Quatre Faille μου φάνηκε ιδανικό για να ανοίξει το γευστικό χορό των τυριών. Κρεμώδες, με βουτυράτη γεύση, ανεπέστατες νότες οξύτητας και ελαφρύ γενικά ώστε να προετοιμάσει τον ουρανίσκο για τη συνέχεια, το βρήκα ιδανικό.
Χώρα: Γαλλία, Παραγωγός: Fromagerie Jacquin, Τιμή: 41,80€/κιλό, Αξιολόγηση: Αξιοσημείωτα Καλό
Crémeux de Bourgogne
Μια- δύο νότες πιο έντονο, τα αρώματα του Cremeux de Bourgogne παραπέμπουν σε γαλακτικές νότες και φρέσκο γρασίδι με ίχνη ξηρών καρπών. Γευστικά κρεμώδες στο στόμα, με οξύτητα που ισορροπεί τελείως τη λιπαρότητα και πολύ καλή διάρκεια και επίγευση.
Χώρα: Γαλλία, Παραγωγός: Fromagerie Delin, Τιμή: 28,60€/κιλό, Αξιολόγηση: Πολύ Καλό
Gorgonzola extra cremozo
Μπορεί το ροκφόρ να είναι κυρίαρχο στην κατηγορία των μπλε τυριών, όμως η ήπια Gorgonzola extra cremozo με τις νότες γλυκύτητας ξηρών καρπών και την ήπια αίσθηση της «μούχλας» για εμένα είναι ένα ιδανικό τυρί για ένα πλατό τυριών. Με έντονη γαλακτική αίσθηση, πλούσια κρεμώδη υφή και ανεπέστατες πικρές νότες που παραπέμπουν ανάλογα με τη γεύση του καθενός, είτε σε αυτήν την ιδιαίτερη πικρίλα/στιφάδα που έχει το καρύδι, είτε ίσως και σε μια πολύ ελαφριά παρουσία πικραμύγδαλου. Ακούστηκε βέβαια και η εκδοχή της φυτικότητας που χαρίζει το φιστίκι Αιγίνης. Οι βοτανικές νότες και το γευστικό αποτέλεσμα της παρουσίας των μυκήτων, εμπλουτίζουν το σύνολο και είναι ευχάριστα αποδεκτές από τον ουρανίσκο.
Χώρα: Ιταλία, Παραγωγός: Quattrorose, Τιμή: 19,98€/κιλό, Αξιολόγηση: Αξιοσημείωτα Καλό
Mimolette extra vieille
Αυτό το χαρακτηριστικό κοκκινωπό τυρί με καταγωγή από τη βόρεια Γαλλία, χαρακτηρίζεται από μια ελαφρά ελαιώδη σάρκα και νότες που παραπέμπουν σε ξηρό καρπό, κυρίως καρύδι. Αν πετύχετε το Mimolette σχετικά παλαιωμένο (περίπου ένα χρόνο +), θα αναγνωρίσετε κάποιες μη αναμενόμενες φρουτώδεις γεύσεις.
Xώρα: Γαλλία, Παραγωγός: César Losfeld, Τιμή: 45,90€/κιλό, Αξιολόγηση: Πολύ Καλό
Γραβιέρα Κρήτης
Επειδή την έχω ξαναδοκιμάσει και την έχω βρει πολύ καλή, αποφάσισα τιμής ένεκεν να βάλω και ένα ελληνικό τυρί στο πλατό. Ελαφρώς σκληρό, κυρίως όταν είναι δροσερό, με νότες γαλακτικές και ελαφρά αίσθηση από φρέσκο γρασίδι, χωρίς να απουσιάζουν και κάποια ξηροκαρπάτα στοιχεία. Κατά γενική ομολογία όταν η Γραβιέρα Κρήτης είναι καλοφτιαγμένη, είναι ένα από τα καλύτερα ελληνικά τυριά.
Χώρα: Ελλάδα, Παραγωγός: Αεράκης, Τιμή: 19,98€/κιλό, Αξιολόγηση: Αξιοσημείωτα καλό
Όπως είναι φυσικό, αν ήταν κάποιος άλλος στη θέση μου, ίσως οι επιλογές του να ήταν διαφορετικές. Η αλήθεια είναι ότι και μόνο ο Ελλαδικός χώρος -εάν τον γνωρίζουμε καλά- μπορεί να κάνει εξαιρετικές προτάσεις για πλατό τυριών. Αν επεκταθούμε σε ολόκληρη την Ευρώπη, όπως περίπου κάναμε για αυτό το πλατό, οι λύσεις είναι άπειρες. Ίσως το τυρί, ειδικά στη σύνθεση του πλατό να μην είναι μέσα στις γευστικές σας συνήθειες. Πιστεύω όμως ότι αν το δοκιμάσετε μια φορά και ανάλογα με τις επιλογές σας βάλετε δίπλα και το κατάλληλο κρασί, (από λευκό ξηρό ή ημίξηρο μέχρι στιβαρό κόκκινο) είναι βέβαιο ότι θα το απολαύσετε.
