Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι. Στο κέντρο της Αθήνας, στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου, στέκει αγέρωχο το περιώνυμο «Athénée». Ανοίγοντας την αυλαία του τον (μακρινό) Αύγουστο το 1939, κατάφερε να φιλοξενήσει εμβληματικές προσωπικότητες του περασμένου αιώνα. Η ελίτ της διανόησης, των τεχνών, της πολιτικής αλλά και της κοσμικής Αθήνας άφησαν το στίγμα τους στο χώρο. Μελίνα Μερκούρη, Νίκος Γκάτσος, Οδυσσέας Ελύτης, Κωνσταντίνος Καραμανλής αλλά και Σοφία Λόρεν, ήταν λίγοι μόνο από τους διάσημους θαμώνες του. Με το πέρασμα του χρόνου, το Athénée αντιμετώπισε άνετα κάθε λογής ανταγωνισμό, και κρατάει μέχρι σήμερα ανοιχτές τις πόρτες για τους bonviveurs.
Μετά τη μικρή ιστορική αναδρομή, ας μιλήσουμε όμως για το Athénée του «σήμερα». Ο εξωτερικός χώρος, παραπέμπει σε μπιστρό του κοσμοπολίτικου Παρισινού κέντρου. Τραπέζια ντυμένα με λευκά τραπεζομάντηλα απλώνονται στον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου, ενώ τα ασημένια κουβέρ και τα κομψά κεριά δίνουν έναν ρομαντικό τόνο στο γκρι αστικό τοπίο. Αυτό όμως που εντυπωσιάζει όποιον επισκέπτεται το Athénée είναι η αριστοκρατική και άρτια αισθητικά ατμόσφαιρα του εσωτερικού του. Βελούδινα καθίσματα σε τόνους ανάμεσα σε μπλε και πράσινο, σε συνδυασμό με τον χαμηλό επαρκή όμως φωτισμό, δίνουν ένα χαρακτήρα αίγλης, δίχως να βαραίνουν το χώρο. Όσοι εκτιμούν ένα καλό drink, το bar δικαιώνει την επιλογή τους και κάθε προσδοκία. Η εντυπωσιακή μαρμάρινη μπάρα δίνει ένα hint πολυτέλειας, καλώντας μας να χαλαρώσουμε απολαμβάνοντας μια από τις πολλές προτάσεις της λίστας. Δύσκολα θα μπορούσαμε να βρούμε μια ατέλεια σε ότι αφορά το design και την αισθητική του χώρου. Πολυτελής και «chic», σίγουρα δε θα απογοητεύσει τους λάτρεις της ποιότητας.
Το κύριο μέλημα μας, είναι οι γευστικές προτάσεις που κάνει το Athénée. Το food αλλά και το cocktail/wine menu έρχεται και συμπληρώνει την συνολική ποιότητα του χώρου. Η κουζίνα, όχι ιδιαίτερα περίπλοκη, δίνει βάση στην αναβαθμισμένη απλότητα.Ίσως μερικές φορές υπερβαίνει την απλότητα προς το επιτηδευμένα περίπλοκο, αλλά και σε αυτή την περίπτωση το κάνει με τρόπο που δεν αφήνει περιθώρια διαφωνίας. Η κουζίνα κινείται σε μεσογειακούς τόνους, αλλά με ιαπωνικές νότες που κάνουν αισθητή τη παρουσία τους.
Σε πρόσφατη επίσκεψη μας στο Athénée, εξερευνώντας τις προτάσεις στα ορεκτικά, μου κίνησαν το ενδιαφέρον οι γαρίδες σε φύλλο κανταΐφι, το tartare μελιτζάνας αλλά και το tuna tataki με μάνγκο. Φυσικά, όπως το περίμενα, δεν απογοητεύτηκα. Στη συνέχεια, τα ριγκατόνι με κοτόπουλο και οι ταλιατέλες με μοσχαράκι ragout και μαύρη τρούφα που δοκίμασα αξιολογώντας με το μάτι ενός απλού καταναλωτή με απαιτήσεις φάνηκε ότι αξίζουν να συμπεριληφθούν στο προσωπικό σας menu. Το γεύμα μας , συμπληρώθηκε από ένα ποτήρι κρασί από την ενδιαφέρουσα wine list που κάνει αρκετές αξιόλογες προτάσεις. Βέβαια, οι πιο τολμηροί μπορούν να επιλέξουν ένα από τα πολλά cocktails που σίγουρα διεκδικούν με αξιώσεις μια θέση στο τραπέζι.
Τα συμπεράσματα από όλα αυτά είναι ότι μια επίσκεψη στο Athénée είναι μάλλον δύσκολο να σας απογοητεύσει. Θα έλεγα μάλιστα ότι το Athénée, είναι ίσως το ιδανικό μέρος για μια έξοδο στην καρδιά της Αθήνας. Με την ιστορία που χαρακτηρίζει το μέρος και την αριστοκρατική του αύρα είναι σίγουρα place to be της πρωτεύουσας.
