Αν και το ημερολόγιο λέει Μάρτης και ο λαός «Μάρτης γδάρτης…», οι θερμοκρασίες της εποχής σύμφωνα με την meteo, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην ημέρα, είναι καθαρά ανοιξιάτικες.
Εξού και οι προτάσεις για far niente δίπλα στη θάλασσα που ακολουθούν. Η αλήθεια είναι ότι τον Φλεβάρη που πέρασε αλλά και τις πρώτες μέρες του Μάρτη τις περάσαμε τουρτουρίζοντας και με το μυαλό μας (τουλάχιστον για τους φίλους του σκι) περισσότερο στα χιονοδρομικά κέντρα και μάλλον καθόλου στη θάλασσα. Χθες όμως έπεσε το μάτι μου στο μετεωρολογικό δελτίο και προς μεγάλη μου ευχαρίστηση διαπίστωσα ότι τουλάχιστον το επόμενο δεκαήμερο, ίσως και κάτι παραπάνω, χαρακτηρίζεται από ανοιξιάτικες θερμοκρασίες, που επιτρέπουν «ρομάντζα» σε μια πολυθρόνα δίπλα στη θάλασσα συνοδεία, γιατί όχι, κάποιων θαλασσινών μεζέδων. Με βάση αυτό κατέβασα μερικές ιδέες και ξανάφερα στο μυαλό μου κάποια αγαπημένα παραθαλάσσια μαγαζιά και σάς προτείνω. Εσείς θα αποφασίσετε αν σας ενδιαφέρουν και αν θα κάνετε χρήση των πληροφοριών που ακολουθούν.
Λάμπρος
Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω από μία ψαροταβέρνα, όχι μόνο επειδή διεκδικεί τον τίτλο του κατά πάσα πιθανότητα παλαιότερου χώρου φαγητού στην Αττική (1889), αλλά και επειδή με τη συγκεκριμένη ταβέρνα με συνδέουν πολλές δεκαετίες γνωριμίας, που χάνονται στο βάθος των χρόνων από την παιδική μου ηλικία, όταν παραθέριζα στη Βουλιαγμένη. Από εκείνη τη μακρινή εποχή έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, έχουν ανοίξει καινούργια μαγαζιά, το φαγητό έχει εξελιχθεί κι άλλα πολλά. Παρόλα αυτά, ο Λάμπρος με την εμβληματική θέση του δίπλα ακριβώς από τη λίμνη, τον μεγάλο ανοιχτό χώρο στην μπασιά του Κόλπου της Βουλιαγμένης, για μένα (ακόμα και αν υπάρχουν ορισμένα πιάτα με αδυναμίες) είναι place to be.
Παρόλα αυτά, εάν ρίξετε μια ματιά στην ψαριέρα, θα δείτε άφθονο και εξόφθαλμα καλό ψάρι, που έρχεται στο τραπέζι ικανοποιητικά ψημένο και διαβάζοντας το μενού δεν θα σας λείψουν ούτε τα ορεκτικά ούτε οι σαλάτες. Αυτό που θα έχετε πάντως εν αφθονία είναι η εξαιρετική θέα, το περιβάλλον και ένα αποτελεσματικό και ευγενικό service.
Διευθ: Λ. Ποσειδώνος 20– Βουλιαγμένη
Τηλ: 210896144
Δουράμπεης
Αν και βρίσκεται στην ακτή Δηλαβέρη (δίπλα στο Τουρκολίμανο δηλαδή), στο κομμάτι θέα θάλασσα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, υστερεί σε σχέση με άλλα μαγαζιά της περιοχής και όχι μόνο. Εκεί που υπερέχει αναμφισβήτητα σε σχέση με πολλά έξ αυτών είναι το ψάρι και οι ψαρομεζέδες. Είχα την τύχη να καθίσω σε ένα από τα τραπέζια του αρκετές φορές και έχω δοκιμάσει τόσο κάποιο ψάρι στη σχάρα όσο και θαλασσινά μεζεδάκια. Οφείλω να ομολογήσω ότι σχεδόν ποτέ δεν έφυγα παραπονεμένος. Ο Δουράμπεης είναι σίγουρα μια καλή πρόταση που, αν δε σας φτάνει η θάλασσα κατά τη διάρκεια του γεύματος, θα περπατήσετε μερικές εκατοντάδες μέτρα και θα απολαύσετε το επιδόρπιο η τον καφέ σας δίπλα στα κότερα του μικρού λιμανιού.
Διευθ:Ακτή Δηλαβέρη 29- Καστέλλα
Τηλ: 2104122092
Βαρούλκο
Αν υποθέσουμε ότι ο Δουράμπεης δε σας πολυενδιαφέρει και ότι θέλετε κάτι διαφορετικό, δεν θα χρειαστεί να περπατήσετε πολύ. Στην ίδια γειτονιά θα βρείτε την ιστορική ναυαρχίδα της αθηναϊκής ψαροφαγίας. Τον Λευτέρη Λαζάρου τον γνωρίζω από τότε που δεν ήταν καν στεριανός ψαρo-εστιάτορας. Μπορώ να πω μάλιστα ότι μαζί του έκανα ίσως τις πρώτες σοβαρές συζητήσεις πριν ανοίξει το πρώτο Βαρούλκο επάνω στην Καστέλλα. Έκτοτε, κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι, η διεύθυνση του εστιατορίου του άλλαξε πολλές φορές και τα τελευταία χρόνια έχει αράξει στο κλασικό Τουρκολίμανο (μεταξύ μας δε μου αρέσει καθόλου η λέξη μικρολίμανο), στο κτίριο που φιλοξενούσε παλιά το Αγλαμαίρ του Τζερεφού. Αυτά για την ιστορία.
Για το φαγητό του δε νομίζω ότι χρειάζεται να πω πολλά πράγματα. Πολυβραβευμένος, πληθωρικός, ευρηματικός. Προτείνει γεύσεις που, παρά το ότι είναι τσιμπημένες μερικές φορές στις τιμές, αξίζει τον κόπο έστω μία φορά να προσκυνήσεις στον χώρο και να τις δοκιμάσεις. Από θέα, ειδικά στα πάνω πατώματα του κτιρίου, άλλο τίποτα. Η θάλασσα στο πιάτο σας, όπως και τα ψάρια της νόστιμα μαγειρεμένα. Προφανώς συστήνεται.
Διευθ:Ακτή Κουμουνδούρου 54, Τουρκολίμανο
Τηλ: 2105228400
