Στο γραφικό Μέτσοβο, στις πλαγιές της Πίνδου, φτάνοντας στην κεντρική πλατεία, ο επισκέπτης
συναντά την ταβέρνα – εστιατόριο Γαλαξίας.
Η προνομιακή του υπερυψωμένη θέση το κάνει να δεσπόζει πάνω από την πλατεία, ενώ το επιμελώς καλυμμένο από κισσό κτίριο και η βεράντα του, ξεχωρίζουν στο μάτι από μακριά, παρακινώντας σε να το επισκεφτείς.Το εσωτερικό σαλόνι και η διακόσμηση του Γαλαξία έχουν παραδοσιακό ύφος με μεγάλες ξύλινες ροτόντες και καρέκλες, ενώ οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με παλιά παραδοσιακά αξεσουάρ και διάφορα σκεύη. Το γοητευτικό ρουστίκ σκηνικό συμπληρώνεται ιδανικά από πάτωμα με πλακάκι σε μπορντό απόχρωση και φυσικά ένα πολύ παλιό πέτρινο τζάκι που δεσπόζει στο κέντρο της σάλας, δημιουργώντας μια υποβλητική ατμόσφαιρα. Για τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει απεριόριστος εξωτερικός χώρος, ο οποίος καλύπτεται από πυκνή βλάστηση πλατάνων, οι οποίοι προσφέρουν άπλετη σκιά. Υπάρχει όμως και η σκεπασμένη από κισσό βεράντα στην οποία μπορείς να γευματίσεις άνετα, μακριά από την κίνηση της πολύβουης πλατείας. 
Εδώ, από το 1987, η οικογένεια Μπαρμπαγιάννη προσφέρει καθημερινά στους επισκέπτες μαγειρευτά φαγητά από τοπικές παραδοσιακές συνταγές, αλλά και κρέατα της ώρας από αρνί, κατσίκι ή χοιρινό, τα οποία προμηθεύονται από τοπικούς παραγωγούς, από τις όμορες περιοχές. Το μενού σήμερα έχει εμπλουτιστεί και με νέες προσθήκες από μοσχαρίσιες κοπές, μέχρι κρέας μαύρου χοίρου. Την πρώτη μου θετική εντύπωση από τον Γαλαξία διαδέχτηκε ή έκπληξη, όταν πήρα στα χέρια μου την wine list, καθώς μια παραδοσιακή ταβέρνα στο Μέτσοβο, σίγουρα δεν είναι το μέρος όπου περιμένεις να βρεις την 3η ετικέτα του Chateau Margaux ή ένα Barolo του Giovanni Rosso, από το περίφημο cru Serra στη Serralunga d’Alba, τα οποία φιγουράρουν στη λίστα. Πέραν των ιδιαίτερων και προσεκτικά επιλεγμένων κρασιών εισαγωγής, η λίστα εμπεριέχει πολλές επιλογές ελληνικών ποικιλιών από όλη την Ελλάδα, αλλά και όλους τους τοπικούς παραγωγούς της γύρω περιοχής, η οποία έχει μεγάλη οινική παράδοση. Η έκπληξη μου ολοκληρώθηκε όταν το Jack of Spades του οινοποιείου Τζίμα από την ηπειρώτικη ποικιλία Βλάχικο που παραγγείλαμε, σερβιρίστηκε σε ποτήρια Stolzle.
Σε ό,τι αφορά το φαγητό, σίγουρα δεν αποτελεί είδηση πως -όντας στο Μέτσοβο- τα αρνίσια παϊδάκια που δοκιμάσαμε ήταν εξαιρετικά, ζουμερά και καλοψημένα, αλλά θα κάνω ιδιαίτερη μνεία σε δύο πιάτα τα οποία μου έκαναν εντύπωση. Το πρώτο ήταν πράσα με κεφτεδάκια στην κατσαρόλα, ένα τοπικό παραδοσιακό μαγειρευτό πιάτο. Η γλυκιά γεύση του πράσου έδεσε ιδανικά με τον κιμά, χωρίς το φαγητό να είναι πολύ λαδερό και βαρύ. Το ψήσιμο δε από τα κεφτεδάκια με τον πυρήνα να είναι ελαφρώς ροζ, θα το ζήλευαν ακόμα και μεγάλα εστιατόρια. Το δεύτερο ήταν ένα εξαιρετικό φιλέτο από ωριμασμένο στήθος πρόβειου ζώου, το οποίο έφτασε στο τραπέζι ψημένο medium, μαλακό και ζουμερό, όταν αντιθέτως πολλές φορές μεγάλα μαγαζιά αποτυγχάνουν να ψήσουν σωστά μια μοσχαρίσια κοπή.
Το σέρβις είναι ευγενικό και τυπικό, ενώ την επίβλεψη του έχει ο Μπάμπης Τσουρέκας, ο οποίος είναι καταρτισμένος τόσο στο φαγητό, όσο και στο κρασί. Επιδίωξη του Μπάμπη είναι ο Γαλαξίας να προσφέρει μια αναβαθμισμένη συνολική γαστρονομική πρόταση με κύριους άξονες την παράδοση και την ποιοτική πρώτη ύλη.
Ο αστικός μύθος αναφέρει πως συνήθως στα πολύ τουριστικά μέρη με έντονη κοσμοσυρροή, δεν μπορείς να αναμένεις ποιότητα στο φαγητό και τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Η περιοχή φημίζεται πως αποτελεί προσφιλή προορισμό για τους λάτρεις της κρεατοφαγίας, ωστόσο ο Γαλαξίας τοποθετεί από μόνος του ψηλά τον πήχη, ορίζοντας τα δικά του στάνταρ εξυπηρέτησης και ποιότητας. Αν θέλει κάποιος να συνδυάσει ποιοτική κρεατοφαγία σε ωραίο περιβάλλον με σωστό σέρβις και πολύ αξιόλογη λίστα κρασιών για τα δεδομένα της περιοχής, τότε σίγουρα αξίζει να τον επισκεφτεί.
