Το The Zillers με ένα ποιοτικό άλμα που δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα στο πιάτο, μπαίνει σε τροχιά διεκδίκησης της πρωτοκαθεδρίας στην ελληνική εστιατορική σκηνή.
Ο Παύλος Κυριάκης ανήκει στους chef που άφησαν εποχή κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Μύκονο, οδηγώντας αρκετά (ξενοδοχειακά) εστιατόρια σε υψηλά επίπεδα ποιότητας και στη βράβευση. Θυμάμαι ότι όταν αποφάσισε να αγκυροβολήσει στην Αθήνα και στο The Zillers, θεώρησα ότι η σχέση του με το εστιατόριο θα ήταν μάλλον σχέση consulting και όχι μόνιμης συνεργασίας. Ως εξ’ αυτού και παρά τις διαβεβαιώσεις που είχα πάρει, η βράβευση του εστιατορίου καθυστέρησε έναν ολόκληρο χρόνο. Ούτως ή άλλως, η άποψη μου για τις ικανότητες και τις δυνατότητες του Παύλου έχει ήδη καταγραφεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού στα FLAG Restaurant Awards Modern Cuisine 2023, πήρε από τα χέρια μου το ειδικό βραβείο για την πορεία του ως chef.
Για τον χώρο του The Zillers, έχουν γραφτεί περισσότερα και από πολλά. Παρόλα αυτά, επειδή αυτό επιβάλλει μια ολοκληρωμένη αναφορά, θα αναφερθώ στα κυριότερα. Καταρχήν, το περιβάλλον είναι αυτό που αποκαλούμε cozy. Ο χώρος φιλόξενος για 50-60 άτομα, απλά αλλά ευχάριστα επιπλωμένος και με δύο μικρά, καταπράσινα κηπάκια, κρεμασμένα στους τοίχους. Ο χαμηλός φωτισμός σε αφήνει να βλέπεις το μενού και τους ανθρώπους με τους οποίους συντρώς, ενώ στο background ακούγεται μουσική στην κατάλληλη (διακριτική) ένταση. Το σκηνικό συμπληρώνεται από μια μπάρα, που είναι μεν ανάλογη με τις δυνατότητες του, σε κάνει όμως να αντιλαμβάνεσαι ότι το Zillers εκτός από καλό φαγητό, διαθέτει και μια δυνατή cocktail list.
Φυσικά η σημερινή αναφορά στο The Zillers, αφορά στο περιεχόμενο των πιάτων και όχι των ποτηριών, παρά το γεγονός ότι βραβεύεται με το σπαθί του και για τα ποτά του. Πριν φτάσουμε όμως στα του φαγητού, αξίζει να μιλήσουμε για το κερασάκι στην τούρτα, που κάνει το συγκεκριμένο εστιατόριο place to be. Σε όποιο σημείο του χώρου και να βρίσκεται το τραπέζι σου, απολαμβάνεις σε πρώτο πλάνο τη θέα στην Ακρόπολη, και για τους τυχερούς που κάθονται στην άκρη της βεράντας, το πλάνο συμπληρώνεται με την πλατεία και τον ναό της Μητρόπολης. Pas mal. Μάλλον το αντίθετο. Είναι προφανές ότι το κοινό ενός τέτοιου περιβάλλοντος ανήκει κυρίως στη αστική νεολαία κοντά στα πρώτα -άντα και συμπληρώνεται από μερικές μεγαλύτερες ηλικίες.
Σε ότι αφορά την γευστική πρόταση του The Zillers, αρκετοί από τους παροικούντες στην Αθήνα μάλλον γνωρίζουν την ποιότητα των πιάτων που προτείνει. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι επικεφαλής της κουζίνας βρίσκεται ένας ταλαντούχος και βραβευμένος σεφ, αλλά και επειδή το Zillers ανήκει στη λέσχη των ολιγάριθμων εστιατορίων που έχουν τιμηθεί και με αστέρι Michelin, παράλληλα με τα βραβεία που του έχουν απονεμηθεί και από ελληνικούς αξιολογητικούς θεσμούς. Φυσικά και από το FLAG In Life. Ίσως λοιπόν να αναρωτηθείτε αφού όλα είναι τόσο γνωστά, ποιος ο λόγος για ένα καινούριο κείμενο, το οποίο θέλοντας και μη θα αναμασήσει πράγματα τα οποία είναι γνωστά σε πολλούς και κυρίως δεδομένα. Θα σας απαντήσω.
Αυτό που με έκανε να αναφερθώ για μια ακόμη φορά στο Zillers, είναι τα όσα δοκίμασα στην πρόσφατη επίσκεψή μου, πριν λίγες ημέρες. Να σημειώσω ότι πριν πάω, ο Παύλος με είχε ενημερώσει ότι θα απουσίαζε και υπεύθυνος για την απόλαυση μου ή μη, θα ήταν ο sous chef του εστιατορίου ο Γιώργος Ρουσάκης. Ομολογώ λοιπόν, ότι το δείπνο μου εκείνο το βράδυ, ήταν μια μη αναμενόμενη έκπληξη, παρά τη διαμορφωμένη άποψη που έχω γενικά για εστιατόριο. Εάν δε γνώριζα ότι υπεύθυνος για το φαγητό μου εκείνο το βράδυ ήταν ο Γιώργος Ρουσάκης, θα ορκιζόμουν ότι επικεφαλής της brigade ήταν ο ίδιος ο Παύλος Κυριάκης ή κάποιος άλλος γνωστός chef καλός σαν αυτόν. Όντως, ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν εξίσου καλός.
Θα ρωτήσετε τι το ιδιαίτερο είχε το φαγητό και αναφέρομαι σε αυτό με τέτοιες εκφράσεις. Το κυριότερο όλων, ήταν ότι το περιεχόμενο των πιάτων ήταν απολύτως κατανοητό και απομνημονεύσιμο, όχι μόνο για εμένα που κάνω αυτή τη δουλειά εδώ και πολλά χρόνια (προτιμώ να μην αναφέρω πόσα..) αλλά και για έναν απλό φίλο των ποιοτικών γεύσεων. Έχω βαρεθεί τη μοντερνιά και το κυνήγι της έκπληξης που οδηγεί σε πιάτα τα οποία για να καταλάβεις τι περιέχουν και τι τρως, απαιτούν την παρουσία του μεταφραστή. Όποιο πιάτο δοκίμασα στο The Zillers, χωρίς να χάνει ούτε στιγμή τον σύγχρονο προσανατολισμό του, ήταν εύκολο να το καταλάβεις από την περιγραφή του και να την αντιστοιχήσεις με αυτό που έβαζες στο στόμα σου.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει δύο set menu, από τα οποία δοκίμασα αυτό με τις περισσότερες προτάσεις. Δεν έχει κανένα νόημα να αρχίσω να περιγράφω πιάτα και να αναφέρομαι σε συμπεράσματα. Θα αναφερθώ μόνο επιγραμματικά και χωρίς σχόλια στην κρέμα λαγόχορτο με παγωτό τρούφας, στην αγκινάρα με πουρέ από καπνιστή σελινόριζα, σάλτσα αυγολέμονο και καφέ arabica και στον αστακό σε δύο service με το πρώτο να κλέβει την παράσταση με flan σπαράγγια και φύκια. Επιμύθιο της όλης ιστορίας είναι η έξυπνη πρόταση που σου δίνει τη δυνατότητα να δοκιμάσεις πέντε διαφορετικά λάδια (πολύ καλά) και το εξαιρετικό service. Προφανώς μάλλον δε χρειάζεται να με ρωτήσετε αν πρέπει να πάτε στο The Zillers.
The Zillers
Σύγχρονη Κουζίνα
Διευθ: The Zillers Athens Boutique Hotel, Μητροπόλεως 54, Αθήνα (Κέντρο), 105 63
Τηλ: 210 3222277
Ώρες λειτ: καθημ. 10:00-01:00
Τιμή: set menu 95€ και 125€ (χωρίς το κρασί)
