Λινού Σουμπάσης και Σία: Πολυσυζητημένο με ικανοποιητικά πιάτα και νεανικό κοινό
Αν κρίνω από την πολυκοσμία που χαρακτηρίζει την περιοχή γύρω από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στου Ψυρρή με επίκεντρο την πλατεία Ηρώων μάλλον λογικό μου φαίνεται να είναι και το «σιδηροδρομικό» Λινού Σουμπάσης και Σία συνήθως γεμάτο. Το εν λόγω εστιατόριο (Λινού συντομογραφικά) κατά την άποψη αρκετών έχει ταράξει τα νερά της Αθηναϊκής εστίασης με τις σύγχρονες Ελληνικές γεύσεις που προτείνει. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ο χώρος είναι ευρύχωρος και απλός. Για την ακρίβεια μάλλον απρόσωπος, διαμπερής ανάμεσα στις οδούς Μελανθίου και Καλαμίδα. Το κύριο στοιχείο είναι η ανοιχτή κουζίνα και αν θέλετε και τα κεριά που κοσμούν το χώρο αλλά και διατίθενται προς πώληση καθώς προέρχονται από το κηροποιείο της οικογένειας της Μυρσίνης Λινού. Θα έλεγα χωρίς περιστροφές ότι το Λινού είναι πιο ευχάριστο και πιο ενδιαφέρον έξω στα μεταλλικά τραπεζάκια που παρατάσσονται στο πεζοδρόμιο της οδού Μελανθίου. Το κοινό που γεμίζει συνήθως το μαγαζί έχει το γενικό προφίλ που χαρακτηρίζει τους επισκέπτες και γενικά τους τακτικά συχνάζοντες στην περιοχή. Νέοι στην πλειοψηφία τους , κάτω από τα τριάντα, λίγο φοιτητόκοσμος, λίγο τουρίστες που κάνουν βόλτα στα πέριξ. Γενικά η ατμόσφαιρα που δημιουργείται είναι ευχάριστη και ενδιαφέρουσα για μια έξοδο φυγής από τους κλασσικούς εστιατορικούς χώρους του κλεινού αστέος.
Σε ότι αφορά το menu ο κατάλογος είναι σχετικά απλός με επτά – οκτώ πρώτα και σαλάτες και άλλα τόσα κύρια πιάτα. Από τα πιάτα που δοκίμασα (περίπου το 40% των προτάσεων) το πιο ενδιαφέρον ήταν και ένα tartare χρυσόψαρου με χυμό αγγουριού και κρίταμο. Το αγγούρι σωστά αρτυμένο έδινε μια πρωτότυπη νότα σε ένα σύνολο με καλό ψάρι. Ευχάριστα καταναλώσιμος είναι και ο ταραμάς που συνοδεύεται από προζυμένιο ψωμί-πίτα. Το βιολογικό κοτόπουλο είναι επίσης σωστά μαγειρεμένο και γευστικό στο επίπεδο του αναμενόμενου.
Αντίθετα η ντομάτα με φέτα Τρίπολης δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο να πει ενώ στο γεμιστό κολοκύθι με γαρίδα αυγολέμονο το κολοκύθι ήταν έντονα «βρασμένο» και πολύ μαλακό και η αίσθηση της γαρίδας υποτονική. Σε ανάλογο επίπεδο κινούνται και τα υπόλοιπα πιάτα που δοκιμάστηκαν. Με βάση αυτά θα πω ότι το φαγητό στο Λινού έχει σαφώς ενδιαφέροντα στοιχεία έχει όμως και αστοχίες. Σίγουρα πάντως δεν ταράζει τα νερά της Ελληνικής κουζίνας ούτε είναι για διθύραμβους. Αν συνυπολογίσουμε την περιοχή και το περιβάλλον αξίζει μια πρώτη επίσκεψη γνωριμίας για να καταλάβουμε τι σημαίνει εν έτη 2022 πολυσυζητημένο εστιατόριο της Αθήνας. Στη συνέχεια θα κρίνετε και θα κάνετε τις επιλογές σας.
Λινού Σουμπάσης και Σία
Νέοαστική Ελληνική κουζίνα
Διεύθυνση: Μελανθίου 2 – Ψυρρή
Τηλ: 210 3220300
Ωράριο: βράδυ – Σαβ/κο και μεσημέρι
Τιμή: 35-50 Ε (χωρίς το κρασί)