Ο Λυκαβηττός παραμένει ένα από τα ομορφότερα μέρη της Αθήνας για βόλτα.
Ο Λυκαβηττός είναι ο πιο χαρακτηριστικός λόφος της Αθήνας και γενικότερα, μία από τις πιο ιστορικές της τοποθεσίες. Μια πιθανή ετυμολογία για το όνομα Λυκαβηττός είναι ο βράχος πάνω στον οποίον «βαίνει» και «άττει», δηλαδή ορμά, το φως (λυκ), τη στιγμή που ο ήλιος ανατέλλει. Οι πραγματικοί γνώστες της Αθήνας ξέρουν πως η καλύτερη ώρα της, καλύτερη ακόμα κι απ’ το λυκόφως και το ηλιοβασίλεμα, είναι η αυγή. Γιατί τότε μπορεί κανείς ν’ απολαύσει το μαγευτικό πέρασμα απ’ το σκοτάδι στο φως και δε αποσπάται απ’ τους ενοχλητικούς θορύβους της πόλης. Φυσικά, για πολλούς απ’ τους κατοίκους του κέντρου η ανατολή του ήλιου στην Αθήνα είναι ένα κι αυτό με τον Λυκαβηττό. Πράγματι, η εικόνα του κατακόκκινου ήλιου να πετάγεται απ’ τον λόφο είναι τόσο μαγευτική, τόσο χαρακτηριστική.
Στον Λυκαβηττό κανείς μπορεί να φτάσει τόσο με αμάξι, όσο και με τα πόδια. Αν κανείς επιλέξει το αυτοκίνητο, τότε τις περισσότερες μέρες δεν θα δυσκολευτεί να βρει να παρκάρει στον λόφο. Εναλλακτικά, μπορεί κανείς να πάρει την μπλε γραμμή του μετρό, να κατεβεί στον Ευαγγελισμό και ν’ ανεβεί στον λόφο με τα πόδια. Δεν είναι και τεράστια απόσταση, αλλά η ανηφόρα μπορεί να είναι κουραστική για όσους δεν είναι σε καλή φυσική κατάσταση. Κι όταν τελικά φτάσεις πάνω, τότε… τότε ξεκινά το καλό κομμάτι. Είτε θέλεις να απολαύσεις την πανέμορφη, πανοραμική θέα της Αθήνας κάτω απ’ το δυνατό φως της μέρας είτε με τα ατέλειωτα μικρά φωτάκια της πόλης κατά τη νύχτα, δεν θα μείνεις αδικημένος. Στον Λυκαβηττό μπορείς να κάθεσαι να ρεμβάζεις με τις ώρες τα ατέλειωτα κτήρια της πόλης, τα βουνά που την περιτριγυρίζουν, τον βράχο της Ακρόπολης στο βάθος, το λιμάνι του Πειραιά, τη θάλασσα, τα πλοία, την Αίγινα και τη Σαλαμίνα. Πραγματικά, τόση ομορφιά δε τη χορταίνεις. Και εξίσου όμορφος είναι ο ίδιος ο λόφος. Καταπράσινος, προσφέρει την αναγκαία σύνδεση με τη φύση, που εμείς οι κάτοικοι της πόλης απελπισμένα χρειαζόμαστε.
Φυσικά, χαρακτηριστικό του Λυκαβηττού είναι το υπαίθριο θέατρό του. Πρόκειται για ένα ιστορικό κτήριο του αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτου, που λειτουργούσε ήδη απ’ το 1965. Μέχρι το 2008 το θέατρο φιλοξένησε αναρίθμητες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Σήμερα, το θέατρο είναι και πάλι ανοιχτό και μας προσφέρει παραστάσεις, συναυλίες, κ.α.
Αφού, λοιπόν, εξερευνήσεις τον λόφο κι απολαύσεις τη θέα του, πολύ πιθανό να κουραστείς. Τότε, μπορείς ν’ απολαύσεις έναν καφέ στο Cafe Lycabettus ή στην Πράσινη Τέντα. Αν απ’ την άλλη πεινάς, τότε κλασσικό είναι το εστιατόριο Ορίζοντες. Εκεί μπορείς ν’ απολαύσεις ιδιαίτερα πιάτα βασισμένα τόσο στην ελληνική κουζίνα όσο και σε ξένες επιρροές. Συνδυάζοντάς τα με ένα καλό κρασί και μετά κάποιο γλυκό, δεν θα απογοητευτείς. Φυσικά, μπορείς πάντα μετά τη βόλτα σου να δοκιμάσεις ένα απ’ τα πολλά εστιατόρια και μπαράκια στους πρόποδες του λόφου.
Συνοπτικά, ο Λυκαβηττός είναι ένα πανέμορφο και εξαιρετικό μέρος για τις βόλτες σου. Ξέρεις, λοιπόν, τι να κάνεις το επόμενο σαββατοκύριακο…
