Τον τελευταίο καιρό, είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ 2 φορές μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα το Salonika Restaurant που στεγάζεται στο εμβληματικό ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς.
Το εστιατόριο βρίσκεται στο βάθος του ξενοδοχείου και περιβάλλεται από μεγάλες τζαμαρίες, επιτρέποντάς σου να γευματίζεις με ανεμπόδιστη θέα στον Θερμαϊκό, δίνοντας μια αίσθηση αμεσότητας με τη θάλασσα και την πόλη. Το εσωτερικό του εστιατορίου παραπέμπει σε μοντέρνους και σύγχρονους ρυθμούς, έχοντας ως κύριο υλικό το πολυτελές ξύλο που επικρατεί σε όλες τις επιφάνειες αλλά και στα μεγάλα τραπεζοκαθίσματα. Μπαίνοντας στο εστιατόριο, δεσπόζει στην όψη η ανοιχτή κουζίνα, στην κεφαλή της οποίας πετύχαμε τον chef Σωτήρη Ευαγγέλου να κόβει χαμογελαστός μια μεγάλη T-bone μπριζόλα.
Η παρουσία του- προσφάτως βραβευμένου από τα FLAG awards – chef Σωτήρη Ευαγγέλου στη δεύτερή μου επίσκεψη, σίγουρα αποτέλεσε ένα επιπλέον κίνητρο για εμένα, καθώς, μόνο το όνομα και η ιστορία του προκαλούν σεβασμό. Όπως ήταν φυσικό, είχα οπλιστεί με μεγάλη προσμονή και ανυπομονησία για να δοκιμάσω την κουζίνα του, καθώς αποτελεί προσωπική μου άποψη πως συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους chef στη χώρα και πως έχει αφήσει το δικό του ανεξίτηλο στίγμα στην ελληνική κουζίνα.
Άνθρωπος απλοϊκός, ζεστός και φιλόξενος, μας έκανε εντύπωση πως στο τέλος του γεύματος πέρασε από τα τραπέζια για να ρωτήσει τους θαμώνες για την ποιότητα του φαγητού, καθώς τον διακατέχει ένα υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στους πελάτες. Στο τέλος του γεύματος, κάθισε μαζί μας στο τραπέζι και συζητήσαμε για αρκετή ώρα για την ελληνική κουζίνα και τη Θεσσαλονίκη, σαν να γνωριζόμασταν χρόνια. Η φιλοσοφία του, όπως μας εκμυστηρεύτηκε, δεν είναι το Salonika να φιλοξενεί μόνο τους πελάτες του ξενοδοχείου και την ελίτ της πόλης, αλλά όλους, για να κάνουν εκεί τα τραπέζια και τις συναντήσεις τους, εξ ου και το όνομα Salonika, καθώς το οραματίστηκε ως στέκι των Θεσσαλονικέων. 
Η δημιουργία του μενού κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς το μενού είναι βασισμένο και χτισμένο πάνω στη φιλοσοφία της ελαφρώς πειραγμένης ελληνικής κουζίνας. Η τυροκαυτερή και η μελιτζάνα στα κάρβουνα που είναι διαδραστικά πιάτα, φτάνουν σε δίσκο ως σκέτα υλικά και ετοιμάζονται μπροστά σου από το εξαιρετικό σέρβις με μαεστρικές αλάνθαστες κινήσεις. Το κριθαρότο με γαρίδες Κοιλάδος, η μοσχαρίσια ουρά σε γιουβέτσι και το αρνάκι με πατάτες στη γάστρα είναι κάποιες από τις επιλογές που υπάρχουν στο μενού, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως το Σαββατοκύριακο η κουζίνα φτιάχνει μέχρι και κοντοσούβλι, ενώ στο μενού μπορεί κανείς να βρει και πρόβεια ή αρνίσια παϊδάκια. Φυσικά, όπως επιβάλλουν οι άγραφοι κανόνες ενός εστιατορίου που στεγάζεται σε ένα ξενοδοχείο όπως το Μακεδονία Παλλάς, που αποτελεί πόλο έλξης για τουρίστες από το εξωτερικό, υπάρχουν και πιάτα από τη διεθνή κουζίνα, όπως οι ωμές παρασκευές από φρέσκο ψάρι, ριζότο σε διάφορες εκτελέσεις και μοσχαρίσιες κοπές.
Στη δεύτερή μου επίσκεψη, παραγγείλαμε μόνο τυροκαυτερή που ετοιμάστηκε μπροστά μας με ψητή μελιτζάνα στα κάρβουνα, καυτερές πιπεριές και κατσικίσιο τυρί, ενώ για τα υπόλοιπα πιάτα αφεθήκαμε στα χέρια του Σωτήρη Ευαγγέλου για να μας μαγειρέψει ό,τι ήθελε αυτός. Πρώτο έφτασε το ταρτάρ τόνου, ο οποίος ήταν ψιλοκομμένος όπως πρέπει για να σπάσουν οι ίνες του τόνου και να αποκτήσει την απαραίτητα τραγανή και βουτυράτη μεν αλλά όχι σκληρή υφή. Το τσίλι, ο κόλιανδρος και η οξύτητα του εσπεριδοειδούς μαζί με το ελαιόλαδο, έδωσαν την απαραίτητη ένταση και γεύση για να ισορροπήσει το πιάτο. Το κριθαρότο με φρέσκες τραγανές και καλοψημένες γαρίδες έφτασε δεύτερο. Ο ζωμός από τη γαρίδα και η χρήση της τριμμένης φρέσκιας ντομάτας έδωσαν μια υπέροχη γεύση, λες και κάθε κόκκος από το κριθαράκι που γευόσουν είχε ρουφήξει όλα τα υλικά του πιάτου, ενώ το τριμμένο λάιμ έδωσε την απαραίτητη οξύτητα για να ισορροπήσει το πληθωρικό αυτό πιάτο. 
Τη συνέχεια έδωσε μια υπέροχη γλώσσα α λα μενιέρ, η οποία έφτασε ολόκληρη και καθαρίστηκε μπροστά μας. Στη συνέχεια, τα 2 φιλέτα σερβιρίστηκαν έτσι, ώστε το πιάτο να ολοκληρωθεί με την προσθήκη της ζεστής μενιέρ με καπαρόμηλα. Η γλώσσα ήταν όσο σοταρισμένη και αλμυρή έπρεπε και η μενιέρ ολοκλήρωσε το ψήσιμο, προσδίδοντας την επιθυμητή λιπαρή και πλούσια υφή της με όλα τα χαρακτηριστικά αρώματα, ταξιδεύοντάς με νοητά στην τελευταία φορά που είχα δοκιμάσει στο Παρίσι. Το μοσχαρίσιο φιλέτο, σερβιρισμένο σε μια άψογα δεμένη και πολύ αρωματική, έντονη και λίγο πικάντικη demiglass ήταν το τελευταίο πιάτο που δοκιμάσαμε, με το κρέας να φτάνει κομμένο σε ταλιάτα και ψημένο medium, σε μια άψογη παρουσίαση. Το χειροποίητο γαλακτομπούρεκο με τραγανό φύλλο και σιροπιασμένο τόσο ώστε να μην σε λιγώνει, με αφράτη και πλούσια κρέμα, απογείωσε την γευστική εμπειρία και την επίσκεψή μας που έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο. 
Θα μπορούσα να συνεχίσω για ώρα να περιγράφω τα παραπάνω από 15 πιάτα που δοκίμασα στις επισκέψεις μου, όπως ο ταραμάς, το εξαιρετικό παπουτσάκι με μελιτζάνα και μια αφράτη αιθέρια μπεσαμέλ ή το μελωμένο κότσι από αρνάκι γιουβέτσι με το ζουμερό κριθαράκι, αλλά δεν θα είχε νόημα να ψάχνω κάτι που να μην μου αρέσει ή να είναι λάθος. Το Salonika Restaurant βασίζεται σε άψογες πρώτες ύλες που επιλέγει ο chef, σε αριστοτεχνικές εκτελέσεις και στο άψογο σέρβις, τα οποία έχουν ως απώτερο στόχο την ικανοποίηση του επισκέπτη. Το άστρο και η μαγειρική ιδιοφυία του Σωτήρη Ευαγγέλου φωτίζουν τη Θεσσαλονίκη και τον γαστρονομικό ουρανό της.
