Το σχετικά νέο εστιατόριο των Εξαρχείων έχει ιδιαίτερα πιάτα, για όσους ψάχνουν κάτι διαφορετικό.
Το μεγάλο μυστήριο, που απασχολεί όλους τους Εξαρχειώτες είναι από που βγαίνει αυτή η ρημάδα λέξη: το Ρίνι. Είναι πόλη; Ποτάμι; Φαγητό; Παρατσούκλι; Βρισιά σε κάποια άγνωστη γλώσσα; Μας ψεκάζουν; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα με απασχολούσαν, μέχρι που τελικά έκανα μια αναζήτηση στο ίντερνετ και επιτέλους λύθηκε το αίνιγμα: το Ρίνι είναι συντομογραφία για το Μαρίνα, όπως ονομάζεται η ιδιοκτήτρια και σεφ του μαγαζιού. Ε, και αφού αφιέρωσα τόση σκέψη, είπα να δοκιμάσω και την κουζίνα του Ρίνι.
Η Μαρίνα είναι μια νέα σεφ, γεμάτη έμπνευση, πάθος και νέες ιδέες. Ήθελε να δημιουργήσει κάτι καινούργιο, κάτι πέρα από τα συνηθισμένα, βασιζόμενη παράλληλα σε παραδοσιακές συνταγές της ελληνικής κουζίνας. Ωστόσο, σε κάθε πιάτο του καταλόγου έχει προσθέσει μια δική της μικρή πινελιά. Αυτό το πάντρεμα του παλιού και του νέου πάει τέλεια στον νέο χαρακτήρα, που αρχίζουν να παίρνουν τα Εξάρχεια, έτσι που το μαγαζί προσελκύει τόσο νέους όσο και μεγάλους, τόσο λάτρεις της παραδοσιακής κουζίνας όσο και των γκουρμέ και νέων γεύσεων.
Το Ρίνι βρίσκεται δίπλα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (σε περίπτωση που χαθείς, χρησιμοποίησε τον μηχανισμό των Αντικυθήρων για να το βρεις). Είναι ένα μικρό και cozy μαγαζί με ωραία παρεΐστικη ατμόσφαιρα. Η διακόσμηση είναι απλή και λιτή, αλλά έχει μερικές μικρές λεπτομέρειες, που δίνουν στο μαγαζί τον δικό του χαρακτήρα, όπως τα μικρά λουλουδάκια πάνω σε κάθε τραπέζι. Η μικρή αυλή του πάνω στη Ρεθύμνου είναι τέλεια για το καλοκαιράκι, όταν θες να βγεις σε κάποιον εξωτερικό χώρο με λίγο αεράκι και λίγη σκιά. 
Τα περισσότερα προϊόντα του μαγαζιού έρχονται απευθείας από LA. Ναι καλά ακούσατε! LA! Και πιο συγκεκριμένα, το L.A.K., γνωστό και ως Laiki Agora Kallidromiou. Πέρα απ’ την πλάκα, η Λαϊκή Καλλιδρομίου είναι μια από τις πιο ιδιαίτερες της Αθήνας. Έχει κρατήσει τον αυθεντικό της χαρακτήρα και προσφέρει πολλές επιλογές φρέσκων προϊόντων από όλη την Ελλάδα. Έτσι, στο Ρίνι μπορεί κανείς να βρει κάθε λογής φαγητά. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το Ραγού κιμά κόκορα. Το Ραγού είναι μια παραδοσιακή συνταγή της Ζακύνθου, που έφεραν στο νησί οι Ενετοί. Πρόκειται για κρέας, που κόβεται σε μικρά κομμάτια και μαγειρεύεται μαζί με ζωμό ντομάτας, πελτέ και λαχανικά. Αν και συνήθως το κρέας είναι μοσχάρι, ο κόκορας ταίριαξε τέλεια με τη γλυκόξινη πιπεράτη σάλτσα, τα ζυμαρικά conchiglioni rigati και Γραβιέρα Σύρου. Μερικά ακόμα πιάτα που ξεχωρίζουν είναι τα Λαζάνια στον φούρνο με σάλτσα ντομάτας, ψητές μελιτζάνες και κεφαλογραβιέρα, η Φάβα με Άφκο Λήμνου, καπνιστό σκουμπρί, κρεμμύδι, κάπαρη ελαιόλαδο και με προζυμένιο ψωμί και τέλος τα βραστά βλήτα με βινεγκρέτ ψητής ντομάτας, σκορδοστούμπι και τουλουμοτύρι.
Βέβαια, το Ρίνι λειτουργεί και ως μπραντσάδικο με πολλά γλυκά, όπως cake καρότου με βουτυρόκρεμα, cake μπανάνας με dulce de leche και μπαχαρικά, brownies με γαλλική κουβερτούρα, cake σοκολάτας με αβοκάντο και cake βανίλιας με φρούτα εποχής. Επίσης, σου προτείνω να δοκιμάσεις κάποιο smoothie, αν δεν είσαι σε φάση για καφέ. Ενδιαφέρουσες επιλογές είναι το smoothie με μήλο και μπανάνα, εμπλουτισμένο με χυμό από ζουμερά πορτοκάλια, δροσερό ανανά και κρεμώδες μάνγκο, το smoothie με μήλο, μπανάνα, ανανά και καρύδα και το smoothie με φράουλα, rasberry, μήλο και μπανάνα.
Συνοπτικά, το Ρίνι είναι ένα ενδιαφέρον μαγαζί με πολλές νέες γεύσεις. Στα κυρίως πιάτα οι τιμές είναι σχετικά τσιμπημένες για μερίδες όχι ιδιαίτερα μεγάλες. Ωστόσο, αν κανείς θέλει ποιότητα κι όχι ποσότητα, αν κανείς θέλει την ευκαιρία να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό, σίγουρα το Ρίνι είναι μια ενδιαφέρουσα επιλογή.
