Το Vegan Souvlaki, μετά τον Άγιο Δημήτριο άνοιξε και στο Χαλάνδρι και κάνει ήδη από το όνομά του ξεκάθαρη την κουζίνα του- γιατί στο Χαλάνδρι μιλάμε σταράτα.
Στο πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας, τα μαθηματικά είναι απλά: αν δεν τρώγαμε τόσο πολύ κρέας κι αντί να χρησιμοποιήσουμε όλη αυτή τη φυσική ενέργεια κι όλη αυτή την καλλιεργούμενη γη για τα κοπάδια, θα είχαμε φαγητό για όλους τους ανθρώπους. Όσο 820 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν αρκετό φαγητό, 77 τοις εκατό της καλλιεργήσιμης γης σ’ όλο τον κόσμο δεσμεύεται από κοπάδια (μιλάμε για γη τόσο μεγάλη όσο η βόρεια και η νότια Αμερική μαζί, που ξοδεύεται στο να ταΐζουμε «έξτρα ζώα», που εμείς αναπαράγουμε μαζικά). Αν δεν καταναλώναμε τόσο ζωικά προϊόντα, όχι μόνο οι εκπομπές του θανατηφόρου διοξειδίου του άνθρακα θα μειώνονταν κατά 68 τοις εκατό σε δεκαπέντε χρόνια και θα καταναλωνόταν λιγότερη φυσική ενέργεια, αλλά αυτή η τεράστια γη θα ελευθερωνόταν για την καλλιέργεια φαγητού, όσων το χρειάζονται. 
Μιλάμε για ένα πραγματικό πρόβλημα, ένα άδικο σύστημα: άνθρωποι πεθαίνουν, ο πλανήτης πεθαίνει. Και κάθε φορά που καταναλώνεις ζωικά προϊόντα τόσο συχνά, άμεσα ενισχύεις και χειροτερεύεις το πρόβλημα. Απλά πράγματα. Δεν χρειάζεται φυσικά να μην τρώμε ποτέ των ποτών κρέας και άλλα ζωικά προϊόντα. Το πρόβλημα θα λυνόταν κι αν τρώγαμε απλώς σπάνια. Με τη σωτηρία του πλανήτη, που κυριολεκτικά είμαστε κομμάτι του, να είναι ίσως και το σημαντικότερο πρόβλημα της ανθρωπότητας, χαίρομαι πολύ που αρχίζουν να ανοίγουν όλο και περισσότερα μαγαζιά, που έχουν από λίγα εώς καθόλου πιάτα με κρέας. Τέτοια μαγαζιά έλειπαν από το Χαλάνδρι, γι’ αυτό όταν άνοιξε το Vegan Souvlaki στην πλατεία αμέσως ενθουσιάστηκα- ιδίως αφού η πιο σημαντική απώλεια μιας πιο περιβαλλοντικής διατροφής είναι το σουβλάκι.
Το Vegan Souvlaki βρίσκεται πάνω στην Ανδρέα Παπανδρέου, την κεντρική οδό, που διασχίζει την πλατεία Χαλανδρίου, και αποτελεί το εμπορικό κέντρο της περιοχής. Είναι ένα ωραίο μέρος γεμάτο κόσμο και ζωή, όπου μπορείς ν’ απολαύσεις τη βόλτα σου χαζεύοντας κάθε λογής μαγαζιά, από ζαχαροπλαστεία, μαγαζιά με ρούχα, βιβλιοπωλεία κι άλλα πολλά. Γενικότερα, το ίδιο το μαγαζί είναι απλό, αφού προτεραιότητά του είναι η ποιότητα του φαγητού για τους πελάτες (κι όχι μόνο, αφού πέρα απ’ τις προσφορές ένα συν ένα τυλιχτό, το μαγαζί συχνά δίνει δωρεάν φαγητό σε όσους το έχουν ανάγκη).
Ας ξεκινήσουμε με τα τυλιχτά, κι ας λύσουμε τη μεγάλη απορία όλων μας: πώς στο καλό φτιάχνουμε σουβλάκι χωρίς κρέας; Η απάντηση είναι απλή: γύρος σόγιας και κεφτεδάκι από πρωτεΐνη αρακά. Ο μεν γύρος σόγιας πραγματικά έχει γεύση σαν… του κανονικού γύρου, το δε κεφτεδάκι αρακά σαν… κανονικό κεφταδάκι (το ίδιο ισχύει και για το καλαμάκι, το κοτομπέικον, το κεμπάμπ, τη γαρίδα και τα υπόλοιπα «κρεατικά του μαγαζιού»). Μόνο στην προετοιμασία του γεύματος είναι όλη η κατάσταση πιο περίπλοκη και ξένη σε σχέση μ’ ένα συνηθισμένο σουβλάκι. Ως προς τη γεύση, πραγματικά είναι μια οικεία εμπειρία σαν το σουβλάκι, που τρως τόσα χρόνια.
Ίσως κάποιος, όμως, να σκεφτεί, σουβλάκι χωρίς τζάτζο δεν παίζει, το τζατζίκι είναι από αγελαδινό γιαούρτι, άρα no vegan. Αλλά, κι εδώ η λύση είναι απλή: τζατζίκι από γάλα σόγιας. Κι έχει γεύση… σωστά το μάντεψες: σαν συνηθισμένο τζατζίκι! Και για όσους προτιμούν τυροκαυτερή, και πάλι έχω λύση: χειροποίητη τυροκαυτερή από βούτυρο καρύδας και άμυλο πατάτας (από τα ίδια υλικά είναι και η τυροσαλάτα). Επίσης, και για τη χωριάτικη έχουμε λύση: κανονική χωριάτικη, απλώς με μους φέτας αντί για το κανονικό τυρί. Τέλος, ενδιαφέρουσες επιλογές είναι και το κλασσικό φαλάφελ με ρεβύθι, χούμους και σάλτσα από ταχίνι, και το αιγυπτιακό με κουκιά.
Θεωρητικά παρουσίασα πολλά «νέα» πιάτα. Αλλά, πραγματικά νιώθω σαν να μίλησα για ένα συνηθισμένο ελληνικό μαγαζί. Μπορεί τα πιάτα να έχουν πολύ διαφορετικά υλικά, αλλά οι γεύσεις έχουν τη γνωστή απόλαυση, με την οποία μεγαλώσαμε, ενώ προσφέρουν και μερικές νέες πινελιές. Οι τιμές και οι γεύσεις, λοιπόν, είναι ίδια με ένα συνηθισμένο σουβλατζίδικο- θα μπορούσε κανείς να πει, είναι ένα συνηθισμένο σουβλατζίκο. Απλώς, έχει το πλεονέκτημα ότι βοηθά στην αντιμετώπιση του μεγαλύτερου προβλήματος της ανθρωπότητας: της καταστροφής του πλανήτη μας. Μακάρι ν’ ανοίξουν κι άλλα τέτοια μαγαζιά και πραγματικά να γίνει αυτή η διατροφή κάτι φυσιολογικό, συνηθισμένο. Όλοι μας έχουμε ευθύνη για τη σωτηρία του πλανήτη μας. Και μια διατροφή με λιγότερα ζωικά προϊόντα είναι ένα απ’ τα σημαντικότερα πρώτα βήματα.
