Στο Υπερωκεάνειον, ένα από τα πιο φημισμένα ταβερνεία της περιοχής, θα έρθεις για φρέσκο ψάρι και νόστιμους θαλασσινούς μεζέδες.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι στον Πειραιά θα βρεις πολλές ψαροταβέρνες, ακόμη και σε σημεία που δεν τα πιάνει το μάτι σου, κι εκεί που περπατάς αμέριμνος σου σκάει η μυρωδιά από το τηγανητό καλαμάρι. Ένα από αυτά τα ψαροταβερνεία-ουζερί είναι και Tο Υπερωκεάνειον, πάνω από τον ΟΛΠ και πίσω από το Χατζηκυριάκειο ορφανοτροφείο. Πάντα full house, είχε μπει εδώ και πάρα πολύ καιρό στη λίστα μου, αφού σκεφτόμουν ότι εδώ κάτι καλό πρέπει να γίνεται για να το προτιμάει τόσος κόσμος, ειδικά αν σκεφτείς πως βρίσκεται σ’ ένα σημείο που ειδυλλιακό δεν το λες (σε μια ήσυχη γειτονιά του Πειραιά που δε βλέπεις θάλασσα).
Το Υπερωκεάνειον πήρε το όνομά ως φόρος τιμής στα υπερωκεάνια που έδεναν στον Πειραιά, μια ευθεία πιο κάτω. Στο μικρό, ζεστό, ρετρό εσωτερικό του με το μωσαϊκό πάτωμα, έχουν χωρέσει memorabilia μια άλλης εποχής, πόστερ παλιών διαφημίσεων, πίνακες με μέρη της Ελλάδας και -τι άλλο;- υπερωκεάνεια.
Βέβαια, οι θαμώνες του, γεμίζουν χειμώνα καλοκαίρι και τα τραπεζάκια που απλώνει στο φαρδύ μπροστινό πεζοδρόμιο, κάτω από τη μπλε χαρακτηριστική του τέντα. Αν και μετρά 14 χρόνια, λόγω του απλού και νοσταλγικού χαρακτήρα της διακόσμησής του, σου δίνει την αίσθηση ότι γνώρισε την εποχή των επιβλητικών επιβατηγών του περασμένου αιώνα.
Ο κατάλογος στο Υπερωκεάνειον, σου δίνει αρκετές επιλογές, χωρίς να είναι (ευτυχώς) ατελείωτες. Εκτός από τη γευστική, μπόλικη φάβα Σχοινούσας και ένα πεντανόστιμο μαρινάτο λαβράκι, η επιλογή των -αγαπημένων μου- αχνιστών μυδιών, ήταν δεδομένη, μιας και τα παραγγέλνω με κάθε ευκαιρία. Ήταν φρεσκότατα. Και παρότι ήμουν αρκετά επιφυλακτική ως προς την προσθήκη φέτας στη σάλτσα, το αποτέλεσμα ήταν πολύ ενδιαφέρον, με το ζουμάκι που έμεινε να είναι ό,τι πρέπει για βούτες.
Με δεδομένο ότι το ταβερνάκι προμηθεύεται φρέσκα ψάρια από την ιχθυόσκαλα, δεν αντισταθήκαμε στον πειρασμό να τσιμπήσουμε και μισό κιλό ολόφρεσκα, όμορφα τηγανισμένα μπαρμπούνια, τραγανά απ’ έξω, ζουμερά μέσα, χωρίς περιττά λάδια. Το ψητό χταπόδι, συνόδευσαν τα απαραίτητα τηγανητά καλαμαράκια, που παρότι κατεψυγμένα δε με απογοήτευσαν καθόλου, αφού έλιωναν στο στόμα χωρίς τη μαστιχωτή υφή που συναντάμε συνήθως. Στο τέλος έπαιξε και κέρασμα με χειροποίητο χαλβά. Για την επόμενή μου επίσκεψη στο Υπερωκεάνειον πάντως, έχω βάλει στο μάτι τη γαριδομακαρονάδα, γιατί πολλοί την έχουν επαινέσει, και τις σαρδέλες ψητές στο ψωμί με ντομάτα. Α! Και παγωτό καϊμάκι για το επιδόρπιο.
Και τώρα στο παρασύνθημα. Έχουμε και λέμε: ταβερνάκι το Υπερωκεάνειον, γειτονίτσα, θαλασσινοί μεζέδες, καλή παρέα. Τι μας λείπει; Προβλέπονται 4 σωστές απαντήσεις, ανάλογα με το τι προτιμάτε και τι τραβάει η όρεξή σας. Με άλλα λόγια, ουζάκι, χύμα κρασί, ρακή ή μπύρα. Στις 3 τελευταίες οψιόν, η ποικιλία είναι περιορισμένη, αλλά νομίζω ότι θα σας καλύψει μια χαρά. Για ούζο σε καραφάκι, όπως είναι αναμενόμενο, οι επιλογές είναι αρκετές και θα σας κατατοπίσει το ευγενέστατο και, πρέπει να προσθέσω, ταχύτατο σαν τον άνεμο service. Εκτός από ούζο, αν είστε του κρασιού, θα σας πρότεινα και το αρκετά καλό ροζέ.
Θα δείτε καθημερινά κόσμο απ’ όλη την Αθήνα, αλλά και πολλούς τουρίστες, αφού τα κρουαζιερόπλοια δένουν λίγο πιο κάτω. Θα σας συμβούλευα λοιπόν να κάνετε και μια κράτηση, για να αποφύγετε τυχόν δυσάρεστες εκπλήξεις, αφού συνήθως είναι γεμάτο. Οπότε, των φρονίμων τα παιδιά, μπορεί εν προκειμένω να μη χρειαστεί να μαγειρέψουν, θα χρειαστεί όμως απαραίτητα να πάρουν τηλέφωνο, ώστε να μη μείνουν νηστικά. Αν δεν παίζει αυτοκίνητο, τα old time classic 049 και 040, σταματούν σχεδόν απ’ έξω, οπότε δε θα ταλαιπωρηθείτε ιδιαίτερα να φτάσετε. Ό,τι μεταφορικό μέσο και να χρησιμοποιήσετε πάντως, το Υπερωκεάνειον αξίζει μια επίσκεψη.
Το Υπερωκεάνειον
Ψάρι-θαλασσινά
Διευθ: Μαρίας Χατζηκυριάκου 48, Πειραιάς, 185 38
Τηλ: 210 4180030
Ώρες λειτ: καθημ. 12:00-00:00
Τιμή: 25-40€ (χωρίς το ποτό)
