Η φύση κάνει της Μεσσηνίας στο νότιο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας το θαύμα της, στήνοντας ένα ιδανικό σκηνικό για να ανακαλύψουμε τις καλύτερες outdoors δραστηριότητες στα πέριξ της Πύλου και να περάσουμε ένα αξέχαστο τριήμερο ακόμα και το χειμώνα. Ανηφορίζουμε το μονοπάτι που οδηγεί στο Παλαιόκαστρο, κάνουμε ποδηλατάδα στην εξοχή και στην άδεια από κόσμο Βοϊδοκοιλιά και μαγειρεύουμε παραδοσιακά πιάτα της τοπικής κουζίνας.
Από τα δρομάκια της Πύλου στο Νιόκαστρο
Η ανακάλυψη ξεκινά από την αμφιθεατρικά χτισμένη πάνω σε δύο λόφους Πύλο, η οποία πήρε τη σημερινή της μορφή μετά την ξακουστή ναυμαχία του Ναβαρίνου το 1827. Όπου κι αν σταθείς απολαμβάνεις τη θέα στον κόλπο και στο νησάκι Σφακτηρία, που «κλείνει» τον κόλπο στα δυτικά, δημιουργώντας μια ήρεμη αγκαλιά. Περπατώντας ανάμεσα στα λίγα νεοκλασικά και στα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια, κοντοστεκόμαστε στο αρχοντικό του Ολυμπιονίκη Κώστα Τσικλητήρα, ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια της πόλης, που πλέον είναι μουσείο. Γύρω από τη μεγάλη πλατεία, σε χαλαρό ρυθμό, λειτουργούν αρκετά cafe, αλλά και το ξακουστό ζαχαροπλαστείο «Κρίνος», που φημίζεται για το γαλακτομπούρεκό του.
Κατόπιν παίρνουμε μια δόση Ιστορίας, με το μεγαλοπρεπές μνημείο των Κόδριγκτον, Δεριγνύ και Χέιδεν, των επικεφαλής του τότε συμμαχικού στόλου, και συνεχίζουμε για το Νιόκαστρο, που «επιτηρεί» την Πύλο από την κορυφή ενός λόφου. Κάστρο του 16ου αιώνα, που κατασκεύασαν οι Οθωμανοί, είναι από τα καλύτερα διατηρητέα κάστρα στην Ελλάδα. Περπατάμε στον καταπράσινο περίβολο με την πανέμορφη εκκλησία της Μεταμόρφωσης, που έχει λειτουργήσει και ως τζαμί, τσεκάρουμε την εξαγωνική Ακρόπολη και τα κελιά γύρω από την αυλή, και ανεβαίνουμε στην ταράτσα για τη θέα σε όλο το κάστρο με τους προμαχώνες, τον κόλπο του Ναβαρίνου και τη Σφακτηρία.
Μαθήματα μεσσηνιακής μαγειρικής
Λίγο έξω από την Πύλο, σ’ ένα πετρόχτιστο σπίτι με θέα που ανοίγεται στο πέλαγος, μας υποδέχονται η Λούλα και η Άννα, δύο ροδομάγουλες πρόσχαρες Μεσσήνιες, έτοιμες να μοιραστούν τα μυστικά της μαγειρικής τους. Έχουν ήδη ετοιμάσει φρεσκοτηγανισμένες λαλαγγίτες με γενναιόδωρη δόση μελιού, ενώ η κινητικότητα στην κουζίνα ανεβαίνει. Το πρόσταγμα της κυρίας Λούλας βρίσκει τον Δημήτρη να ζυμώνει, εμένα με την ποδιά κι έναν πλάστη στα χέρια να ανοίγω φύλλα για τις χυλοπίτες που θα συνοδεύσουν τον κοκκινιστό κόκορα και την εντυπωσιασμένη με τη διαδικασία Σουηδή Λότε, ταξιδιωτική blogger, που είναι μαζί μας, να τρίβει κολοκυθάκια για την πίτα που σκαρώνει η Άννα με αλεύρι, τυρί, γιαούρτι και δυόσμο. Στο τραπέζι μπαίνουν ακόμη ντοματοσαλάτα, μπαμπανάτσα (φέτες από χωριάτικο ψωμί με ντομάτα, φέτα, ρίγανη και ελαιόλαδο), τζατζίκι, με το πλήρες μεσσηνιακό μενού να έχει στρωθεί. Η διαπίστωση πως η συμμετοχή στη διαδικασία κάνει την απόλαυση μεγαλύτερη, ήταν ομόφωνη, με τη Λότε, έκπληκτη από τη νοστιμιά και την ευκολία της κολοκυθόπιτας, να δηλώνει πως η συνταγή θα ταξιδέψει μαζί της πίσω στη Στοκχόλμη. Η εμπειρία έκλεισε με τη μουσική να δυναμώνει και τον αποχαιρετισμό με τις αεικίνητες οικοδέσποινες να γίνεται σε μια ατμόσφαιρα γιορτής, με χορευτικές φιγούρες, τσουγκρίσματα και έκδηλη ευχαρίστηση.
Πεζοπορία στο Παλαιόκαστρο
Με τον Κυριάκο από την ομάδα του Navarino Outdoors μπαίνουμε σ’ ένα τζιπ με προορισμό το Παλαιόκαστρο. Διασχίζουμε τη Γιάλοβα, με την ωραία αμμουδερή παραλία, που έχει εξελιχτεί σε οργανωμένο παραθαλάσσιο «προάστιο» της περιοχής, περνάμε την υπέροχη λιμνοθάλασσα, που αποτελεί σημαντικό υδροβιότοπο για τις πάπιες, τα φλαμίγκο, αλλά και τον αφρικανικό χαμαιλέοντα, που «είναι το μοναδικό μέρος της Ευρώπης που τον φιλοξενεί», όπως σημειώνει ο οδηγός μας. Φτάνουμε στο τέρμα της Χρυσής Ακτής, στον Λαιμό, που αποτελεί ένα από τα δύο ανοίγματα για τον κόλπο του Ναβαρίνου. Σε κάποια προστατευμένα σημεία με καλαμιές έχουν εγκατασταθεί μποέμ Άγγλοι και Αυστριακοί με τα τροχόσπιτά τους, οι οποίοι απολαμβάνουν το μεγαλείο της πανέμορφης παραλίας.
«Μόλις 35 λεπτά πεζοπορίας σε ήπιο τερέν και θα φτάσουμε μέχρι την κορυφή του κάστρου», λέει με καθησυχαστικό ύφος ο Κυριάκος. Η επαφή με τη φύση έχει αρχίσει ήδη να ηρεμεί τη ματιά και να χαρίζει ψυχική ευεξία. Πολύχρωμα λουλούδια και παπαρούνες στο peak τους καλούν για φωτογραφικά κλικ με το κινητό, ενώ οι επάλξεις του κάστρου, που χτίστηκε από τους Φράγκους το 13ο αιώνα, πλησιάζουν, καθώς ακολουθούμε με ήπιο βήμα το μονοπάτι. Το αφ’ υψηλού πανοραμίκ είναι το τρόπαιό μας και περιλαμβάνει 360 μοίρες ανεμπόδιστη θέα σε όλο τον κόλπο του Ναβαρίνου, με τη σταρ παραλία της Βοϊδοκοιλιάς, τη λιμνοθάλασσα, αλλά και τα βουνά της Μεσσηνίας στο βάθος.
Ποδηλατάδα στη Βοϊδοκοιλιά
Με τα ηλεκτρικά μας ποδήλατα έτοιμα, ο Κυριάκος μάς δίνει τα κράνη και ξεκινάμε από τον Ρωμανό να ποδηλατούμε σε χωματόδρομο με λακκούβες, που για το μέσο άνθρωπο της πόλης προσθέτουν ένα level περιπέτειας. H θέα από ψηλά έχει το wow factor, αλλά η εμπειρία τού να ισορροπείς σε δύο τροχούς και να χαίρεσαι το τοπίο με τον απαλό ανοιξιάτικο ήλιο και το δροσερό αεράκι σε γειώνει σε άλλου τύπου ομορφιές. Διασχίζουμε τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο μέσα από χωράφια με αγροτόσπιτα και ελιές, αποτίουμε φόρο τιμής σε μια αιωνόβια ελιά και περνώντας ένα γεφυράκι, φτάνουμε στην παραμυθένια, ολοστρόγγυλη, παραλία της Βοϊδοκοιλιάς, με τις αμμοθίνες και τα τιρκουάζ νερά. Η μαγεία τού να τη βλέπεις άδεια από κόσμο για λίγα λεπτά σε κάνει να αισθάνεσαι ναυαγός.
Ανάκτορο του Νέστορα
Θέλοντας να πιάσουμε το νήμα της ιστορίας της περιοχής, επισκεπτόμαστε το Ανάκτορο του Νέστορα, το καλύτερα σωζόμενο μυκηναϊκό ανάκτορο που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα. Το συναρπαστικό αυτό μυκηναϊκό συγκρότημα βρίσκεται πάνω στο λόφο του Επάνω Εγκλιανού με θέα σε όλο τον κόλπο του Ναβαρίνου. Παρατηρώντας τη μεγαλοπρέπεια των χώρων του, προσπαθούμε να φανταστούμε την εικόνα που είχε το βασιλικό ανάκτορο στις αρχές περίπου του 13ου αι. π.Χ. Διακρίνονται η μεγάλη «αίθουσα του θρόνου» με την κυκλική εστία, τα λουτρά και οι αποθήκες με τα διάφορα αγγεία που χρησίμευαν για την αποθήκευση ελαιόλαδου και αρωματικών ελαίων. Το ανάκτορο -που καλύπτεται πλέον από νέο εντυπωσιακό σκέπαστρο προστασίας- ήρθε στο φως στη διάρκεια ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή τις δεκαετίες του 1930 και του 1940. Στην αναπαράσταση των χαρτών διαπιστώνουμε ότι το ανάκτορο ήταν διώροφο και διακοσμημένο με πολύχρωμες τοιχογραφίες. Στο μικρό εκθεσιακό χώρο εντυπωσιάζουν οι πινακίδες Γραμμικής Β’ Γραφής, που βρέθηκαν στο συγκρότημα του Ανακτόρου, που δίνουν άφθονα στοιχεία για την έντονη βιοτεχνική και εμπορική δραστηριότητα που είχε αναπτυχθεί με κέντρο το ανάκτορο, αλλά και για τη ζωή στην προϊστορική και ιστορική Πύλο.
Αξεπέραστη φιλοξενία
Η Costa Navarino, που συνέβαλε στην ανάπτυξη της περιοχής, προσφέρει (το καλοκαίρι φυσικά) μοναδικές εμπειρίες φιλοξενίας και αποτελεί εξαιρετική βάση για μια γνωριμία με την ευρύτερη περιοχή. Σ’ έναν τόπο με αρχαία σοφία και έμπνευση από τα μεσσηνιακά αρχοντικά σε αρμονία με τη φύση, οι πολυβραβευμένες εγκαταστάσεις στο Romanos ή στο Westin Resort προσφέρουν διαμονή πέντε αστέρων. Γήπεδα γκολφ, περιβαλλοντική συνείδηση, αυθεντικές δραστηριότητες, σπορ στη θάλασσα, σπα και θαλασσοθεραπεία δημιουργούν μια ολοκληρωμένη πρόταση διαμονής.
Περισσότερα από 20 εστιατόρια και μπαρ καθορίζουν τη γαστρονομική εμπειρία στο Costa Navarino, με βραβευμένους σεφ να σερβίρουν έθνικ, ελληνική και μεσογειακή κουζίνα, με εξαιρετικής ποιότητας υλικά από τη μεσσηνιακή ύπαιθρο και βέβαια με το φημισμένο ελαιόλαδο Καλαμών.
