Ο Τεντ Λάσο δεν βάζει γλώσσα μέσα του. Γιατί ποιος Αμερικανός δεν το κάνει; Όταν πετύχεις Αμερικανό σε μπάρα σε παίζει μονότερμα. Σαν να είναι αυτός η Μπάγερν και εσύ η Σάλτσμπουργκ στο 7-1 του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ. Χωρίς να έχω σπουδάσει Αμερικανολογία ή κάτι σχετικό, πιστεύω ότι ο βερμπαλισμός των συμπαθέστατων Αμερικανών μάλλον δεν έχει να κάνει τόσο (και) με ναρκισσισμό, όσο με την απελπιστική ανάγκη για επικοινωνία. Μια χώρα που δομήθηκε πάνω στην ατομική ιδιοκτησία, στην οπλοκατοχή και το εθιμικό δίκαιο, στο φόβο του ιθαγενικού αλλότριου και στην ατέρμονη προτεσταντική κούρσα επιτυχίας -σε τούτο τον όχι αγγελικά πλασμένο κόσμο-, δεν αφήνει ιδιαίτερα μεγάλο χώρο για ανθρώπινη επαφή, συλλογικές εμπειρίες και συντροφικότητα.
Κατά συνέπεια, ο Αμερικανός πρωταγωνιστής της σειράς Τεντ Λάσο έχει μάθει να κρύβει τις προσωπικές του ανασφάλειες πίσω από την ακατάσχετη φλυαρία του, τις προσωπικές του επιτυχίες (;) και τη θετική αύρα που αποπνέει -η οποία τις περισσότερες φορές θυμίζει κάποιου είδους ψυχαναγκασμό. Έτσι, όταν η πανούργα ιδιοκτήτρια της Ρίτσμοντ τον προσλαμβάνει για να προπονήσει την αγγλική ομάδα της Premier League (θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να τη διαλύσει), ο Τεντ Λάσο αποδέχεται την πρό(σ)κληση και ταξιδεύει από τη Γουίτσιτα του Κάνσας στο Λονδίνο, για να ζήσει την πρώτη του ποδοσφαιρική εμπειρία. Η μόνη προπονητική εμπειρία που είχε μέχρις εκείνη τη στιγμή αφορούσε αποκλειστικά το American football (ξέρετε, αυτό που οι παίχτες φοράνε κάτι σαν πανοπλίες, κρατούν μια μπάλα σε ωοειδές σχήμα και σαν θηρία χτυπάνε αλύπητα ο ένας τον άλλον). Ε, και τι μ’ αυτό; Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για έναν Αμερικανό να πατήσει σε ξένα χωράφια (ή έδαφος) και να πιστέψει ότι μπορεί να μεταφέρει αυτούσιο τον αξιακό του κώδικα, την τεχνογνωσία του (know-how όπως το λένε στα αμερικάνικα) και να βγάλει από πάνω κι ένα σκασμό λεφτά; Μόνο που η ιστορία -και δη η πρόσφατη- έχει αποδείξει ότι τα σχέδια επί χάρτου αρπάζουν εύκολα φωτιά…
Η επιτυχία της αποτυχίας με έχει τρελάνει
Τίποτα δεν είναι εύκολο σε αυτή τη ζωή. Πόσω μάλλον το να σώσει ένας άσχετος Αμερικανός κόουτς και ο αμίλητος βοηθός του τη μικρομεσαία Ρίτσμοντ από τον υποβιβασμό, ειδικά όταν η ιδιοκτήτρια τορπιλίζει κάθε προσπάθεια σωτηρίας… Αλλά μια στιγμή. Ποιος μίλησε για αποτυχία; Γιατί δεν γίνεται να υπάρξει πραγματική, βαθιά και ειλικρινής τηλεοπτική αποτύπωση της αποτυχίας σε μια σειρά που πήγε σφαίρα στην τηλεθέαση και ξετίναξε τα βραβεία Emmy 2021 (7 κερδισμένα από τις συνολικά 20 υποψηφιότητες). Κάθε ήττα, προσωπική αποτυχία, χοντρός καβγάς ή απάτη εδώ σερβίρεται παρέα με ένα ωραιότατο κλισέ.
Μόνο που το «Ted Lasso» διαφέρει από τις σειρές της σειράς. Μπορεί να μην αποφεύγει τις τυποποιημένες σεναριακές λύσεις, αλλά καταφέρνει από την πρώτη στιγμή να τις υιοθετήσει με ειλικρίνεια και έναν ευφυή αυτοσαρκασμό. Έτσι, ο θεατής συναντά στα μέχρι στιγμής 23 επεισόδια των δύο πρώτων σεζόν κάθε λογής αφελείς κοινοτοπίες, όπως «Tο παλιόπαιδο που έγινε καλόπαιδο» (και το αντίστροφο), «η σκύλα που έγινε αρνάκι», «το (οπαδικό) μίσος που έγινε αγάπη», «το αμερικανάκι τα έχει 400», «δεν τα θέλουμε τα βρόμικα λεφτά σας, κύριε χορηγέ», «η ψυχολόγος που ψυχαναλύθηκε από την ίδια την πανούργα τη ζωή» και άλλα τόσα.
Αλλά στη σειρά τα κλισέ δεν εξωραΐζονται και δεν παρουσιάζονται ως ζαχαρωτή πραγματικότητα. Εδώ, οι πέντε βασικοί σεναριογράφοι (ανάμεσά τους οι πρωταγωνιστές Τζέισον Σουντέικις και Μπρένταν Χαντ) και οι υπόλοιποι πέντε-έξι παγκίτες συγγραφείς δεν έχουν διάθεση να παραμυθιάσουν κανέναν. Οι κοινοτοπίες βρίσκονται πάντα στον αφρό και είναι απόλυτα ορατές. Τώρα, αν ο θεατής θέλει να τις καταπιεί αμάσητες, είναι αποκλειστικά δικό του ζήτημα. Αν καταφέρει να προσπεράσει το πρώτο επίπεδο κωμικής ανάγνωσης, τότε είναι σίγουρο ότι θα απολαύσει τη σαρκαστική αποδόμηση και την ανορθόδοξη ψυχανάλυση των ετερόκλητων χαρακτήρων της σειράς, κάνοντας ταυτόχρονα τις δικές του προβολές στην οθόνη.
Βέβαια, αν υπάρχει ένας άνθρωπος που κάνει το «Τεντ Λάσο» αληθινό, ανθρώπινο, προσιτό, ανοιχτόκαρδο, ευδιάθετο και συνάμα συγκινητικό, είναι ο πρωταγωνιστής του, Τζέισον Σουντέικις. O 46χρονος Αμερικανός ηθοποιός παίρνει την απόλυτη τηλεοπτική εκδίκηση και ταυτόχρονα δικαίωση, ενσαρκώνοντας το συμπαθέστατο προπονητή με το μουστάκι. Έχοντας μια αξιοπρεπή τηλεοπτική κωμική καριέρα, κυρίως λόγω της πολύχρονης παρουσίας του στον τηλεοπτικό μύθο του Saturday Night Live και μια εν πολλοίς αδιάφορη και άδικη για το ταλέντο του κινηματογραφική πορεία («Αφεντικά για Σκότωμα 1 & 2», «Οικογένεια Μίλερ»), ο Σουντέικις κάνει στο «Τεντ Λάσο» το απόλυτο μεσήλικο ερμηνευτικό του breakthrough. Ο Αμερικανός κωμικός επιδίδεται σ’ ένα αναπάντεχα δεξιοτεχνικό σόλο, όπου ακροβατεί συνέχεια ανάμεσα στο κωμικό και στο δραματικό, στην ενσυναίσθηση και τον εξυπνακισμό, στο έξω καρδιά ξεφάντωμα και τη μελαγχολία, στην ευφυΐα και την απόλυτη αφέλεια. Πέρα από το Emmy Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας, η μεγαλύτερη καταξίωση για τον Τζέισον Σουντέικις είναι ότι το «Τεντ Λάσο» δεν θα έπαιζε στο κωμικό Τσάμπιονς Λιγκ αν δεν υπήρχε η δική του καταλυτική πρωταγωνιστική παρουσία.
Όλο μέλι μέλι κι από μπάλα τίποτα
Στα 23 πρώτα επεισόδια των δύο πρώτων κύκλων άντε και να δεις συνολικά κάνα τέταρτο μπάλα. Μπορεί, όμως, μια «ποδοσφαιρική σειρά» να μη δείχνει σχεδόν καθόλου ποδόσφαιρο; Γίνεται… Αν θες να δεις μπάλα, υπάρχει η ζωντανή μετάδοση της Premier League από την Cosmote ή μπορείς να περιμένεις την ημιτελική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ. Αν θες πάλι να δεις τον Φρόιντ να φορά τη φανέλα με το νούμερο «9» και να βάζει γκολ από τα αποδυτήρια, μπορείς να συντονιστείς με το Apple TV+ και να απολαύσεις τον Τεντ Λάσο να πασάρει ατάκες πιο γρήγορα και από παίχτες ομάδας του Γκουαρντιόλα.
Το ποδόσφαιρο αποτελεί για το «Ted Lasso» το όχημα για να δείξει ότι οι άντρες δεν ενηλικιώνονται ποτέ. Παραμένουν παιδιά που κλοτσάνε μεταφορικά ή κυριολεκτικά ένα τόπι, περιμένοντας από αυτήν την απλή (ή καλύτερα απλοϊκή) πρακτική να αναγνωριστούν, να αποκτήσουν λεφτά και μετά την εξουσία (σύμφωνα με το αξιακό σύστημα του Τόνι Μοντάνα).
Και οι γυναίκες; Εκείνες προσπαθούν να επιβιώσουν στην παιδική χαρά που έχουν φτιάξει οι λευκοί αρσενικοί, παίζοντας πιο μυαλωμένα και σίγουρα πιο συναισθηματικά. Αλλά στο ίδιο πατριαρχικό γήπεδο…
Τα γυρίσματα για την τρίτη σεζόν του «Τεντ Λάσο» ξεκίνησαν πριν από λίγες εβδομάδες. Όμως θα χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι το τέλος καλοκαιριού ή τις αρχές του φθινοπώρου για να δούμε τον αγαπημένο προπονητή και πάλι στην τηλεόραση. Δεν πειράζει. Εμείς θα περιμένουμε υπομονετικά τον Τεντ να κάνει ανενόχλητος και χαλαρός την προετοιμασία του για να ξαναπαίξει τηλεοπτική μπαλίτσα υψηλότατου επιπέδου.
