Στην ιστορική πλατεία Καρύτση, μια brasserie προσφέρει αυθεντική ιταλική κουζίνα, κομψό design και all-day γαστρονομικές απολαύσεις
Είναι λίγες οι all-day γαστρονομικές προτάσεις στο κέντρο της Αθήνας που συνδυάζουν φινέτσα, αυθεντική κουζίνα και αισθητική χώρου που σε ταξιδεύει. Στην Πλατεία Καρύτση, ανάμεσα στα νεοκλασικά και στις σύγχρονες φωνές της, κρύβεται ένα τέτοιο μέρος, το Gloria Gati. Mια ιταλική brasserie που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από τις σελίδες ενός ιταλικού περιοδικού ζωής και γεύσης.
Ήταν Παρασκευή μεσημέρι, λίγο μετά τη δουλειά, όταν αποφάσισα να αναζητήσω κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Ένα μέρος που να αποπνέει χαρά, αλλά και εκείνη τη λεπτή κομψότητα που δεν χρειάζεται να φωνάζει για να την προσέξεις. Το Gloria Gati φάνηκε μπροστά μου σαν σκηνικό κινηματογραφικό, πίσω από τον ναό του Αγίου Γεωργίου Καρύτση, με τα λεμονί μαξιλάρια να λαμπυρίζουν κάτω από τη ριγέ τέντα του και τα λαδί τραπέζια να περιμένουν την παρέα τους. Οι εργασίες του δήμου στον πεζόδρομο είχαν επιτέλους τελειώσει, κι έτσι η πλατεία έδειχνε ξανά τη γοητεία της, σαν να είχε φορέσει τα καλά της.
Ο Γιώργος Παπακώστας, γνωστός σεφ και επιχειρηματίας της νέας γενιάς, είναι το πνεύμα πίσω από αυτή τη γαστρονομική ιστορία. Κάθε φορά που τον βλέπω να «παίζει» με τα τηγάνια του στο Instagram, με εντυπωσιάζει η γνώση του για την τεχνική, αλλά κυρίως ο τρόπος που αφηγείται ιστορίες μέσα από το φαγητό. Κουβαλά την παράδοση μιας οικογένειας με βαθιές ρίζες στην εστίαση, του πατέρα του, ιδιοκτήτη του θρυλικού Casa di Pasta στο Κολωνάκι, ενός από τα πρώτα ιταλικά εστιατόρια της Αθήνας τη δεκαετία του ’80. Μαζί με τα αδέρφια του, δημιούργησαν αργότερα το Burger Joint (2011), δίνοντας στην έννοια του burger έναν σχεδόν γκουρμέ χαρακτήρα.
Το Gloria Gati είναι η νεότερη δημιουργία του, η «μικρή αδερφή» του Vittoria Gati της Γλυφάδας. Αν το Vittoria είναι η ηλιόλουστη, μεσογειακή εκδοχή μιας ιταλικής τρατορίας, η Gloria είναι η πιο αστική, πιο ώριμη και ελαφρώς πιο μυστήρια. Τα δύο εστιατόρια, παιδιά της ίδιας οικογένειας Παπακώστα (Γιώργος, Αθανάσιος, Θεοφάνης, Ιωάννης – GATI), μοιράζονται τη φιλοσοφία του “Italian taste meets design experience”. Η Vittoria “εισπνέει” ήλιο και θαλασσινό αεράκι, ενώ η Gloria πάλλεται με τον ρυθμό της πόλης.
Μπαίνοντας στο Gloria Gati, νιώθεις σαν να περνάς ένα σύνορο ανάμεσα σε δύο κόσμους. Ο χώρος είναι classy, με βιομηχανικά στοιχεία που συνυπάρχουν με ρομαντικές λεπτομέρειες: φωτιστικά εποχής, ταπετσαρίες με ιταλικό φλέγμα, καρέκλες που σε αγκαλιάζουν και μαρμάρινα τραπέζια που υπογράφουν τη σοβαρότητα του χώρου.
Η μπάρα, εμβληματική και ζωντανή, μοιάζει να σε προκαλεί να αφήσεις τον χρόνο απ’ έξω. Η μουσική, μια ποπ συμφωνία από διαλεγμένες λίστες, κάνει τη διάθεση να ανεβαίνει χωρίς να το καταλάβεις.
Το μενού είναι προσεγμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, σαν να έχει επιμεληθεί μια προσωπική εμπειρία και όχι απλώς ένα γεύμα. Ξεκινήσαμε με μοσχαρίσιο carpaccio, λεπτοδουλεμένο, με ψητή αγκινάρα και κρέμα από κουκουνάρι. Ένα πιάτο σχεδόν αέρινο, με φινέτσα που θυμίζει βόλτα στη Via della Spiga.
Η Nonna bruschetta, με caponata μελιτζάνας, κρέμα αγκινάρας και καπνιστό provolone, ήταν μια μικρή αποκάλυψη. Δεν είναι η τυπική bruschetta, η λεπτή ζύμη και η γενναιοδωρία των υλικών προετοιμάζουν τον ουρανίσκο για το τι σημαίνει ποιότητα άρτου στο Gloria Gati.
Το arancini ριζότο τρούφας με σάλτσα από τυρί fontina ήταν ένα “must taste” πιάτο. Η τρούφα, άλλοτε διακριτική και άλλοτε σαρωτική, παντρεύεται με τη μους τυριού σε μια ισορροπία που δύσκολα ξεχνάς.
Κι έπειτα ήρθε η πίτσα mortadella με πέστο φιστικιού Αιγίνης, μια συμφωνία γεύσεων και υφών που μόνο ένα εστιατόριο με σεβασμό στη λεπτομέρεια μπορεί να πετύχει. Η ζύμη, από αλεύρι παραδοσιακού μύλου έξω από τη Νάπολη, ωριμασμένη έξι μέρες και ψημένη σε ξυλόφουρνο ελιάς και οξιάς στους 400 βαθμούς, δεν είναι απλώς βάση, είναι υπόσχεση.
Στα primi, τα lasagna venti strati με 20 στρώσεις Bolognese, μπεσαμέλ και παρμεζάνας στέκονται σαν γαστρονομική δήλωση. Ίσως η σάλτσα τομάτας να ζητά λίγη περισσότερη ηρεμία για να αφήσει τις υπόλοιπες υφές να αναπνεύσουν, μα ακόμη κι έτσι, είναι comfort food στην πιο συναισθηματική του μορφή.
Και εκεί που νομίζεις πως η βραδιά έχει ολοκληρωθεί, έρχεται η μεγάλη έκπληξη: το short rib σε σάλτσα κόκκινου κρασιού με πουρέ πατάτας να σε διαψεύσει — τρυφερό, αρωματικό, ένα πιάτο που σέβεται κάθε λεπτό του μαγειρέματος του. Είχα πολλά χρόνια να γευτώ ένα τέτοιο πιάτο που να θυμίζει την αμερικανική ήπειρο και ένας λόγος που θα πρέπει να επισκεφθεί κανείς τη τσαχπίνα «Gloria» είναι αυτός.
Τα dolci; Ένα κεφάλαιο από μόνα τους. Το tiramisu ακολουθεί μια συνταγή του 1913 από το Treviso. Aυθεντικό, βελούδινο, με άρωμα ιστορίας. Η οινική λίστα ισορροπεί ανάμεσα σε Ελληνικούς και Ιταλικούς αμπελώνες, ενώ η λίστα των cocktails είναι φροντισμένη με την ίδια προσοχή στη λεπτομέρεια.
Όμως αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η φιλοξενία. Η Νικόλ Καραγιάννη και η Χαρά Νικολουδάκη, οι οικοδέσποινες της Gloria, υποδέχονται με χαμόγελο, αυθεντικό ενδιαφέρον και απλότητα που σπανίζει.
Μπορεί να μην συνάντησα τον Γιώργο Παπακώστα εκείνο το μεσημέρι, μα η παρουσία του ήταν παντού. Στο φως που έπεφτε πάνω στα μαρμάρινα τραπέζια, στη μυρωδιά της φρεσκοψημένης ζύμης, στο χαμόγελο των ανθρώπων που αγαπούν αυτό που κάνουν.
Η Gloria Gati δεν είναι απλώς ένα ακόμη ιταλικό εστιατόριο. Είναι μια ωδή στη σύγχρονη αστική φινέτσα και, πάνω απ’ όλα, ένα μέρος που σε κάνει να θυμάσαι πως η Αθήνα μπορεί ακόμη να σε εκπλήξει — αρκεί να την αφήσεις.
