Η Ελληνοϊταλίδα Κάτια Λοχαΐτη μάς ταξιδεύει στην Αιώνια Πόλη μέσα από τις γεύσεις και τα αρώματα του καλαίσθητου μπιστρό της.
Η Ιταλική κουζίνα είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση διεθνούς κουζίνας για το ελληνικό κοινό. Λόγω της γειτνίασης και της διαθεσιμότητας πολλών κοινών πρώτων υλών, η Ιταλική κουζίνα είναι σχετικά ευανάγνωστη για τους εγχώριους μαγείρους, οι οποίοι σε λίγες περιπτώσεις την έχουν αναδείξει, ενώ σε πλείστες άλλες την έχουν ταλαιπωρήσει, φέρνοντάς την στα μέτρα των πελατών τους. Το σφάλμα αυτό έχει αποφύγει η Κάτια Λοχαΐτη στο εστιατόριο Rica Riccardi στο Χαλάνδρι, όπου μαγειρεύει σπιτικά πιάτα της γαστρονομικής παράδοσης της Ρώμης, πόλης-γενέτειρας της μητέρας της.
Ο χώρος του μπιστρό είναι ιδιαίτερα καλαίσθητος, με art deco αναφορές και ξύλινες λεπτομέρειες. Η ανοιχτή κουζίνα σού επιτρέπει να μυρίσεις τις πρώτες ύλες, καθώς απλώνουν τα αρώματά τους στον χώρο, προϊδεάζοντας τον επισκέπτη για το ύφος της γαστρονομικής εμπειρίας, που θα ακολουθήσει. Η μικρή αυλή βλέπει σε ένα ήσυχο στενό του κέντρου του Χαλανδρίου, τους ήχους του οποίου αγνοείς με τη βοήθεια των Jazz μουσικών επιλογών.
Σε μια τέτοια αναπαράσταση μιας εκλεπτυσμένης γωνιάς του Trastevere ή του πρόσφατα αναγεννημένου Pigneto, δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι ανάλογοι πελάτες, νέοι, καλοντυμένοι και εμφανώς απαλλαγμένοι από τις έγνοιες μιας συνηθισμένης οικογενειακής ζωής.
Τα πιάτα που δοκιμάσαμε στο Rica Riccardi είχαν όλα ένα κοινό στοιχείο. Θα μπορούσαν να έχουν παραχθεί στην κουζίνα ενός μέσου Ιταλικού σπιτιού, από χέρια ικανά τόσο στη μαγειρική τέχνη, όσο και στις αυθεντικές Ιταλικές χειρονομίες. Χωρίς να έχουν ίχνος επιτήδευσης, κατάφεραν να αποδείξουν την «Ιταλοσύνη» τους με έναν τρόπο ήσυχο, συγκρασιακό, σχεδόν υποσυνείδητο.
Ξεκινήσαμε με μια συλλογή από DIY μπρουσκέτες. 4 διαφορετικά toppings για να διαλέξεις, πάνω σε προζυμένιο, ελαφρά ψημένο ψωμί, αρτυμένο με αρωματικό ελαιόλαδο. Από τα toppings ξεχωρίσαμε τις ψητές αγκινάρες, με βελούδινη υφή και χωρίς σκληρά μέρη, καθώς και το κολοκυθάκι σε λεπτές φέτες, μαριναρισμένο σε εσπεριδοειδή, με μικρές σφαίρες μοτσαρέλας. Ειδική μνεία πρέπει να κάνουμε στις μπρουσκέτες με βούτυρο σκόρδου και αντζούγιες, μια μικρή, αλλά πολύ ιδιαίτερη surf & turf πινελιά με άρωμα Σικελίας.
Συνεχίζοντας στα ορεκτικά, έφτασε στο τραπέζι μας μια ψητή μελιτζάνα σε πήλινο, με τυρί μασκαρπόνε στο σώμα και πεκορίνο στο γκρατινάρισμα. Περίτεχνο όσο και απλό, το πιάτο αυτό αναδείκνυε ιδανικά τις γλυκές αρετές της βασίλισσας μελιτζάνας, χάνοντας ελαφρώς από την έλλειψη μιας μπαχαρικής αιχμής. Η τάρτα με μανιτάρια και πράσο ήταν ακόμα μια απόδειξη, ότι η μαγείρισσα γνωρίζει τα μυστικά της τέχνης της. Με τραγανή και ταυτόχρονα μαλακή βάση, αλλά και νόστιμη γέμιση, η τάρτα μπορεί να ανοίξει ιδανικά το δρόμο στα ζυμαρικά που θα ακολουθήσουν και που αποτελούν τα δυνατά χαρτιά του Rica Riccardi.
Η Καρμπονάρα, σήμα κατατεθέν της κουζίνας της Ρώμης, είναι αδιαμφισβήτητα το highlight του μενού. Υγρή και κρεμώδης, με ζυμαρικά άψογα βρασμένα σε al dente επίπεδα, η μακαρονάδα αυτή θα μπορούσε να ξεχωρίσει για τη γευστικότητα και την άρτια τεχνική της, ακόμα και στη δύσκολη πίστα των πιο γνήσιων εστιατορίων της Ρώμης. Το άψογα σωταρισμένο γκουαντσάλε, crunchy και ταυτόχρονα ζουμερό, η βελούδινη κρέμα από φρέσκους κρόκους και Pecorino Romano και το φρεσκοτριμμένο πιπέρι, δημιουργούν ένα γευστικό σύνολο, που θα θέλεις να ξαναφάς.
Τελειώνοντας το κυρίως γεύμα μας, δοκιμάσαμε τα Λαζάνια Φούρνου με ζυμαρικά Calamarati, κιμά αρωματισμένο με βασιλικό και μπεσαμέλ. Το πιάτο είχε τη βαθιά, οικεία νοστιμιά του παστίτσιου, διαθέτοντας όμως ξεκάθαρες αναφορές στην Ιταλική παράδοση. Κάτι σαν την chef- patron δηλαδή, που αποτελεί και η ίδια μια επιτυχημένη μίξη Ελλάδας και Ιταλίας.
Στα συν του μαγαζιού, η μικρή αλλά χαρακτηριστική λίστα κρασιών από τον Ιταλικό αμπελώνα, η πιο εκτενής και ευφάνταστη λίστα Ιταλικών aperitifs και cocktails, καθώς και το ευγενικό και γρήγορο σέρβις, που δύναται να περιγράψει τα πιάτα εύγλωττα και με εμφανή ενθουσιασμό.
Τελικά τι χρειάζεται για να βρει κανείς την αυθεντικότητα της Ιταλικής κουζίνας σε ένα εστιατόριο στην Ελληνική επικράτεια; Η τεχνική, οι πρώτες ύλες, οι συνταγές, ή μήπως ένα μικρό κομμάτι Ιταλικής ψυχής; Ένα κομμάτι ψυχής, που κουβαλάει στο κέντρο του την παιδική ανάμνηση ενός πιάτου, που σου μαγείρεψε η Ιταλίδα μητέρα σου ένα μεσημέρι του Αυγούστου σε μια πολυκατοικία μιας μεσοαστικής γειτονιάς της Ρώμης; Σε κάθε περίπτωση, η απάντηση βρίσκεται κρυμμένη σε ένα στενό του Χαλανδρίου, κάπου ανάμεσα στα τηγάνια, τις κουτάλες και την ψυχή της Κάτιας Λοχαΐτη, στο Rica Riccardi.
Rica Riccardi
Ιταλική Κουζίνα
Ηρ. Αττικού 4, Χαλάνδρι
Τηλ 2106820568
Ανοιχτά καθημερινά 19.00-00.30
Κλειστά Κυριακή-Δευτέρα
Τιμή 20-25 χωρίς το ποτό
