Ένα ζεστό γαλλικό μπιστρό στην καρδία του Παγκρατίου που μεγαλώνει μέρα με την ημέρα. Το Cinq Sens στην πιο ώριμη μαγειρική του στιγμή.
Με το Cinq Sens και τον chef patron Παντελή Μηνιώτη συστήθηκα πρώτη φορά εντελώς τυχαία λίγες μόλις ημέρες μετά το άνοιγμα του, τον περασμένο Μάρτιο. Σε αυτό το ζεστό και φιλόξενο μπιστρό, σ’ ένα ήσυχο δρόμο του Παγκρατίου, την οδό Πύρρου, γνώρισα έναν σεφ με αξιοπρόσεκτη θητεία σε μισελενάτα εστιατόρια του Παρισιού, μα πάνω απλά με σεμνό προφίλ και έντονο πάθος για την μαγειρική, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις ρίζες της γαστρονομικής του παιδείας.
Σ’ εκείνο το πρώτο μενού, οι χιώτικες καταβολές του σεφ προσπαθούσαν να ταιριάξουν έντεχνα με τις γαλλικές του αναφορές, σ’ έναν κατάλογο με έντονα τα σημάδια των τεχνικών του ικανοτήτων, αλλά με ένα όχι και τόσο ξεκάθαρο αφήγημα ως προς την κατεύθυνση που ήθελε να ακολουθήσει. Μετά την τελευταία μου επίσκεψη στο Cinq Sens, νιώθω πως τα πράγματα έχουν πάρει πλέον για τα καλά τον δρόμο τους. Η γαστρονομική παιδεία και πορεία του σεφ, δείχνουν ξεκάθαρα τον μαγειρικό δρόμο που θα χαράξει εφεξής και αποτυπώνονται με κρυστάλλινο τρόπο στο καινούριο μενού, που ακολουθεί ξεκάθαρες φόρμες, χαρίζοντας στον επισκέπτη την αύρα ενός αυθεντικού γαλλικού μπιστρό με κλασικές δημιουργίες και συνθέσεις, όπου η γαλλική κουζίνα δανείζεται τα χρώματα από έναν χιώτικο καμβά.
Μια τερίνα της εξοχής (Pâté de campagne), με άψογη ισορροπία στον συνδυασμό των διαφορετικών κρεάτων από πάπια, χοιρινό, μοσχάρι και κοτόπουλο, συνδυάστηκε με ένα relish από καρότο αγγούρι και κάπαρη και ένα κενέλ από σινάπι. Είχε προηγηθεί ένα στιβαρό και με ρουστίκ χαρακτήρα ψωμί, συνώνυμο της γαλλικής εξοχής, που δεν θα κουραστώ να μιλώ για τη σπουδαιότητά του και την ιδιαίτερη προσοχή που πρέπει να δίνουν όλα τα εστιατόρια σε αυτό. Στο Cinq Sens, συνοδευόταν από καβουρδισμένο βούτυρο με πάπρικα και μια διαφορετική χιώτικη παστελαριά με την προσθήκη ενός τζελ από κόκκινο κρασί.
Καθώς κοιτούσα την εμπλουτισμένη λίστα κρασιών, οπού οι εναλλαγές του ελληνικού με τον γαλλικό αμπελώνα κρατούσαν αμείωτο το ενδιαφέρον μου, μπροστά μου έφτασε ένα φίνο αιγαιοπελαγίτικο μπαρμπούνι σε κρούστα (η οικογένεια Μηνιώτη στην Χίο είναι οικογένεια ψαράδων) μ’ ένα εξαιρετικό κρεμώδες και πικάντικο rouille, μια χυλωμένη ρεβιθάδα, κρίταμο και μια σάλτσα από τα κόκκαλα των ψαριών, εξαίρετο δείγμα της γαλλικής μαγειρικής παιδείας του σεφ.
Στο Cinq Sens το μενού στην πλειοψηφία του, συνδυάζει κλασικές συνταγές δοσμένες ενίοτε με έναν ελαφρύ εκμοντερνισμό. Το Μοσχάρι bourguignon σερβίρεται με λαζάνια, έναν αφρό και μια πούδρα από μπέικον, πλάι σ’ ένα ραβιόλι Coq au Vin, μια τάρτα κρεμμύδι/κάστανο, και μια σαλάτα με Endives, καρύδια, ροκφόρ και βινεγκρέτ από ρόδι. Δυστυχώς, από τα κυρίως πιάτα δε λείπει και το παγκοσμίου φήμης trend, αυτό ενός rib eye από black Angus, όσο και αν οι προσθήκες, (μια σάλτσα au poivre και ένα millefeuille πατάτας) προσπάθησαν εντέχνως να αποδημήσουν την φήμη του. Ευτυχώς, ήταν η μοναδική τέτοιου προσανατολισμού προσθήκη στον κατάλογο.
Όσο απολάμβανα το φαγητό μου, από τα ηχεία ξεπηδούσαν νοσταλγικές νότες από δυο πραγματικές ιέρειες της μουσικής. Έντιθ Πιάφ και Νίνα Σιμόν γέμιζαν τον αέρα με τις ανυπέρβλητες μελωδίες τους. Πριν δοκιμάσω το Γάλλο-Χιώτικο μπαμπά με λεμόνια κονφί και τζελ λεμόνι, έριξα μια ακόμη κλεφτή ματιά στον χώρο και τους ανθρώπους σε αυτόν. Έντονο κυπαρισσί ντύνει τους τοίχους, ξύλινες διακοσμητικές επιφάνειες και όμορφα φωτιστικά γεμίζουν τον χώρο, ενώ στη σάλα η διακριτική και ευγενική παρουσία της συζύγου του σεφ που φροντίζει για κάθε λεπτομέρεια, δίνουν το στίγμα ενός ζεστού και με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα εστιατορίου, όπου πρώτη προτεραιότητα είναι ο επισκέπτης να περάσει και φυσικά να δειπνήσει καλά.
Απ’ ότι είδα στα πρόσωπα όσων έτρωγαν δίπλα μου, πετυχαίνουν και τα δυο και με το παραπάνω.
Cinq Sens Athens
Σύγχρονη Κουζίνα
Διευθ: Πύρρου 38, Αθήνα (Παγκράτι), 116 33
Τηλ: 211 0034063
Ώρες λειτ: καθημ. 19:00- 00:30, Σαβ. 13:00-15:300 και 19:00- 00:30, Κυρ. κλειστά
Τιμή : 40-50€ (χωρίς το ποτό)
