Είναι άπειρες οι φορές που (σαν πελάτης κυρίως) έχω αισθανθεί αμήχανος αντιμετωπίζοντας το παγερό και ενίοτε ανάγωγο ύφος του επαγγελματία που έχω απέναντι μου. Ειδικά στους χώρους ψυχαγωγίας γίνεται σχεδόν ανυπόφορο. Για να είμαι δίκαιος συμβαίνει, όχι σπάνια, και το αντίθετο, με θύμα αυτή τη φορά τον επαγγελματία που αντιμετωπίζει την ψυχρότητα και το σηκωμένο φρύδι του πελάτη. Επί του θέματος διάβασα πριν λίγες μέρες ένα πολύ καλογραμμένο άρθρο από την εξαιρετική δημ/φο και διευθύντρια του Olive, Νανά Δαρειώτη. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα στο εδώ.