Ο Γιώργος Παλούμπης γράφει και σκηνοθετεί ένα έργο για ένα απαιτητικά καλλιεργημένο κοινό
Υπάρχουν παραστάσεις που σε διασκεδάζουν, κι άλλες που σε αναγκάζουν να σκεφτείς. Οι «Άγριοι» του Γιώργου Παλούμπη ανήκουν ξεκάθαρα στη δεύτερη κατηγορία. Είναι ένα έργο που δεν χαρίζεται στο θεατή, απαιτεί συγκέντρωση, αναστοχασμό και, κυρίως, μια εξοικείωση με τη γλώσσα των κοινωνικών αντιθέσεων και των ανθρώπινων ενστίκτων.
Είναι σπάνιες οι φορές που φεύγω από το θέατρο λέγοντας: «Αυτό το έργο είναι ψιλά γράμματα — λίγοι θα αντιληφθούν τα θέματα που θίγει». Κι όμως, οι «Άγριοι» σε προκαλούν ακριβώς σε αυτό το επίπεδο. Αν δεν έχεις έρθει ποτέ σε επαφή με ένα δοκίμιο ή δεν έχεις ασχοληθεί ακαδημαϊκά με κοινωνικές αναλύσεις, τα πρώτα δέκα λεπτά ίσως σε κουράσουν. Όχι γιατί το έργο είναι δυσνόητο, αλλά γιατί σε ξεβολεύει από τη θέση του απλού παρατηρητή.
Ο θεατής και το θέαμα
Το θέατρο είναι για όλους — όμως δεν είναι όλα τα έργα για όλους. Η συγκεκριμένη παράσταση δεν προσφέρεται για ελαφριά διασκέδαση, είναι ένα εγχείρημα που απαιτεί προσοχή και ενεργό συμμετοχή. Το σημειώνω αυτό όχι για να αποτρέψω κανέναν, αλλά για να αποφευχθούν οι βιαστικές κριτικές που μπορεί να αδικήσουν έναν αξιόλογο σκηνοθέτη και ένα δυνατό καστ ηθοποιών.
Ο δημιουργός και το όραμα
Ο Γιώργος Παλούμπης είναι ένας ακούραστος σκηνοθέτης και δραματουργός, με συνεπή παρουσία στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο. Ξεχωρίζει για την ικανότητά του να μετατρέπει κοινωνικές εντάσεις σε δραματουργία — να μελετά τον άνθρωπο μέσα από τις αντιφάσεις του.
Στα έργα του πραγματεύεται θέματα όπως η εκμετάλλευση, ο σεξισμός, η εξουσία και οι διαπροσωπικές σχέσεις. Από τα «Αξύριστα Πηγούνια» του Γιάννη Τσίρου — sold out για τρεις συνεχόμενες χρονιές — έως την «Αόρατη Όλγα» (Εθνικό Θέατρο, 2011), με θέμα την εμπορία ανθρώπων, ο Παλούμπης δείχνει μια ξεκάθαρη γραμμή: το θέατρό του είναι «αληθινό», σωματικό και κοινωνικά ανήσυχο.
Οι «Άγριοι» – μια σκηνική αλληγορία
Στους Άγριους, ο Παλούμπης ερευνά τα ένστικτα, την επιβίωση και την εκδίκηση, μέσα από έξι χαρακτήρες που, υπό ανεξήγητες συνθήκες, συναντιούνται σε ένα διαμέρισμα της σημερινής Κυψέλης.
Η παράσταση ξεκινά με τον καθηγητή Νίκο Λεοντή (Μανώλης Μαυροματάκης), ο οποίος συζητά ένα κοινωνικό μανιφέστο με δύο μεταπτυχιακούς φοιτητές του. Ο Δημήτρης (Μιχάλης Ταμπακάκης) αποδίδει εξαιρετικά τον ρόλο του φοιτητή που, με ύφος υπεροψίας, αφήνει να εννοηθεί ότι γνωρίζει τις πιο σκοτεινές πλευρές του μέντορά του.
Η Μαρία (Χριστίνα Μαριάννου) εντυπωσιάζει με την ωριμότητα της ερμηνείας της, ισορροπώντας ανάμεσα στην κατανόηση και τη σύγκρουση, καθώς το μανιφέστο του Λεοντή μετατρέπεται από θεωρητική άσκηση σε καθρέφτη μιας επικίνδυνης πραγματικότητας.
Η δράση κορυφώνεται με την παρέμβαση μιας γειτόνισσας (Δάφνη Λιανάκη) και την είσοδο δύο εισβολέων (Έκτορας Λιάτσος και Φώτης Λαζάρου). Από εκείνη τη στιγμή, το έργο εκρήγνυται σε κοινωνικά μηνύματα, μετατρέποντας τη σκηνή σε ένα πεδίο μάχης μεταξύ λογικής και ενστίκτου, εξουσίας και επιβίωσης. Το κοινό γελά — και λίγο μετά παγώνει.
Από το γέλιο στο σοκ
Χωρίς να προδώσουμε τη δράση, το στερεότυπο του «κακού μπάτσου – μαφιόζου ασφαλίτη» αναδύεται ως καθρέφτης μιας κοινωνίας που δικαιολογεί τη βία στο όνομα της τάξης.
Ο θεατής φεύγει με την αίσθηση ότι πίσω από τη νομιμότητα συχνά κρύβονται σκοτεινές αλήθειες — και με το ερώτημα να αιωρείται: «Ποιος είναι τελικά ο θύτης και ποιο το θύμα;»
Οι «Άγριοι» είναι ένα έργο που δεν σου προσφέρει λύσεις, μόνο ερωτήματα. Και ίσως αυτό να είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του.
Πληροφορίες
Οι Άγριοι
Κείμενο & Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη: 21:00
Θέατρο Τζένη Καρέζη | Ακαδημίας 3, Αθήνα, ΤΚ 10671 | Τηλ. 210 3636 144
Διάρκεια: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Εισιτήρια: www.more.gr
