Από κρυφές ταράτσες με θέα την Ακρόπολη μέχρι κοσμοπολίτικα αίθρια στο κέντρο της πόλης, η τέχνη σερβίρεται μαζί με τον καφέ σου
Όσο κι αν καμαρώνω πως είμαι art lover, υπάρχουν φορές που η επιθυμία μου δεν είναι να χαθώ σε μια έκθεση, αλλά να περάσω την πόρτα ενός μουσείου μόνο και μόνο για να φτάσω στο πωλητήριο ή —ακόμη καλύτερα— στο café του. Είναι μια αγαπημένη μου συνήθεια εδώ και χρόνια, ένα μικρό τελετουργικό που με γεμίζει χαρά και με κάνει να βλέπω την πόλη αλλιώς. Μάλιστα, θεωρώ ότι είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να φέρουμε πιο κοντά στην τέχνη και τους φίλους μας που «φοβούνται» τα μουσεία ή βαριούνται τη μουσειακή ατμόσφαιρα.
Γιατί τα café των μουσείων δεν είναι απλά χώροι αναψυχής. Είναι τόποι που γεφυρώνουν τον πολιτισμό με την καθημερινότητα. Δεν χρειάζεται να είσαι συλλέκτης ή ακαδημαϊκός για να τους απολαύσεις. Αρκεί να θέλεις έναν καφέ σε ένα περιβάλλον όμορφο, ήρεμο και γεμάτο αισθητική. Στην Ελλάδα, μπορεί να μην έχουμε ακόμα τα τεράστια πωλητήρια τύπου MoMA ή Tate, αλλά στα café τα πάμε εξαιρετικά. Και νομίζω πως αξίζει να καλλιεργήσουμε αυτή τη συνήθεια: να πίνουμε τον καφέ μας μέσα στην τέχνη.
Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης
Το café που έχει κερδίσει την πρώτη θέση στην καρδιά μου είναι εκείνο του Μουσείου Ισλαμικής Τέχνης, παραρτήματος του Μουσείου Μπενάκη. Βρίσκεται στο Θησείο, στην οδό Αγίων Ασωμάτων, και είναι κρυμμένο σαν μυστικό. Για να φτάσεις στο café πρέπει να ανέβεις μέχρι τον τελευταίο όροφο του μουσείου. Και τότε, μπροστά σου ξεδιπλώνεται μια από τις ωραιότερες εικόνες της Αθήνας: η Ακρόπολη, ο Κεραμεικός, τα δώματα της παλιάς πόλης.
Τα καλοκαίρια κάθομαι στις καρέκλες σκηνοθέτη, κάτω από μεγάλες λευκές ομπρέλες, και αφήνομαι στην απίστευτη ησυχία. Είναι σχεδόν παράδοξο να βρίσκεσαι στην καρδιά της πόλης και να ακούς μόνο τα πουλιά. Τον χειμώνα, το café γίνεται πιο «εξωτικό». Οι τοίχοι του με την Τυνησιακή ταπετσαρία σε ταξιδεύουν μακριά, ενώ οι ξύλινες καρέκλες και τα μικρά τραπέζια δημιουργούν μια οικεία ατμόσφαιρα. Εδώ έχω δοκιμάσει σπιτικά γλυκά του κουταλιού, κέικ και αλμυρές τάρτες. Αλλά το πιο δυνατό σημείο του café είναι η φιλοξενία της Δέσποινας Μεντεσίδου, που το λειτουργεί με μεράκι. Σε κάνει να νιώθεις σαν φιλοξενούμενος στο σπίτι της, με κεράσματα βγαλμένα από σπιτική κουζίνα.
Αγ. Ασωμάτων 22, Αθήνα 10553 | 6937 845790
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Η πρώτη μου γνωριμία με το café του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου έγινε τυχαία. Ήταν Ιούλιος, είχα περάσει ώρες μπροστά σε αγάλματα και το σώμα μου ζητούσε ανάσα. Ένας υπάλληλος με καθοδήγησε προς τον κήπο. Βγαίνοντας εκεί, ξέχασα αμέσως τη δίψα μου: πράσινο παντού, γλυκές σκιές, και μια αναπάντεχη ησυχία που δεν περίμενες ποτέ στην Πατησίων.
Περιηγήθηκα πρώτα στα υπαίθρια εκθέματα και μετά κάθισα σε ένα τραπεζάκι. Δοκίμασα σπιτική λεμονάδα, ενώ δίπλα μου κάποιοι τουρίστες απολάμβαναν ελληνικό καφέ στο μπρίκι. Για μια στιγμή, ένιωσα ότι η βουή της πόλης ήταν μίλια μακριά. Αυτός ο κήπος με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι τα μουσεία έχουν ψυχή που δεν περιορίζεται στους τοίχους τους.
28ης Οκτωβρίου 44, Αθήνα 10682 | 210 8234719
Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή
Στο Παγκράτι, στο κομψό Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, κρύβεται ένα café–restaurant που αγαπώ. Ο ημιόροφος φιλοξενεί έναν άνετο, φωτεινό χώρο που συνδυάζεται με ένα πολυεπίπεδο αίθριο γεμάτο πράσινο. Η ατμόσφαιρα είναι κομψή και σύγχρονη, αλλά ταυτόχρονα φιλόξενη. Δεν μπορώ να μη μιλήσω για την πάστα αμυγδάλου — αληθινή αδυναμία μου. Το café είναι ιδανικό για brunch ή lunch, με κουζίνα μεσογειακή και δημιουργική. Την επιμέλεια έχει το Δειπνοσοφιστήριον, με executive chef τον Δημήτρη Σκαρμούτσο και η οινική λίστα έχει δημιουργηθεί από τον διακεκριμένο sommelier Άρη Σκλαβενίτη. Προσωπικά, το επιλέγω για επαγγελματικά ραντεβού, αλλά και για πιο προσωπικές βραδιές, ειδικά όταν φιλοξενεί μουσικά live — κυρίως jazz. Έχει κάτι που σε κάνει να νιώθεις ότι η τέχνη συνεχίζεται και έξω από τις αίθουσες.
Ερατοσθένους 13, Αθήνα 11635 | 210 7562895
Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού
Όταν γύρισα στην Ελλάδα, το café του Μουσείου Μπενάκη στο Κολωνάκι ήταν από τα πρώτα που επισκέφτηκα. Είχε τότε φήμη για την όμορφη βεράντα του, κι όχι άδικα. Από εκεί η θέα στον Λυκαβηττό και η Αθήνα που απλώνεται από κάτω είναι εμπειρία που δεν ξεχνιέται. Σήμερα, το café έχει ξαναβρεί την παλιά του αίγλη, χάρη στη συνεργασία με το Δειπνοσοφιστήριον. Το μενού του προσφέρει ροφήματα και γεύματα υψηλής γαστρονομίας αλλά σε προσιτή μορφή. Οι πρωινές ώρες μέχρι το μεσημέρι είναι οι αγαπημένες μου, πίνω τον καπουτσίνο μου, αφήνω τον ήλιο να με χαϊδεύει και νιώθω για λίγο τουρίστας στην ίδια μου την πόλη. Είναι ένα café που αγαπούν οι κάτοικοι της περιοχής, γιατί προσφέρει ποιοτική έξοδο, με υψηλή αισθητική, χωρίς να χρειαστεί να απομακρυνθούν πολύ από το σπίτι τους.
Κουμπάρη 1 & Β. Σοφίας, Αθήνα 10674 | 210 3671030
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Το Cycladic Café & Foyer είναι το πιο κοσμοπολίτικο από όλα. Ένας φωτεινός, μίνιμαλ χώρος που μοιάζει με σαλόνι αθηναϊκού σπιτιού. Εκεί φέρνω πάντα φίλους από το εξωτερικό. Ξεκινάμε για έναν «γρήγορο» καφέ και μια lemon tart και καταλήγουμε να καθόμαστε ώρες, δοκιμάζοντας σνακ από το μενού και συζητώντας. Η αίσθηση είναι πάντα μοντέρνα, κομψή, σχεδόν ευρωπαϊκή. Κι όταν βγεις από το café, βρίσκεσαι κατευθείαν στο μεγάλο πωλητήριο του μουσείου. Έξυπνη κίνηση για το μουσείο, αλλά και πειρασμός για εμάς.
Νεοφύτου Δούκα 4, Αθήνα 10674 | 210 7228321 ext. 129
Αυτά τα πέντε café έχουν γίνει για μένα μικρές πολιτιστικές ανάσες στην καθημερινότητα. Είναι μέρη όπου μπορώ να χαλαρώσω, να συναντήσω φίλους ή να δουλέψω, μέσα σε περιβάλλον που αποπνέει τέχνη και φροντίδα. Δεν είναι απλώς μέρη για φαγητό ή καφέ, είναι μια άλλη πτυχή του ίδιου του μουσείου.
Κι ακόμη κι αν δεν μπεις ποτέ στις αίθουσες για να δεις τα εκθέματα, θα έχεις πάρει κάτι από τον παλμό και την ψυχή του χώρου. Κι ίσως, την επόμενη φορά, αυτό να είναι αρκετό για να σε τραβήξει λίγο πιο βαθιά.
