Στην περιοχή Καμινάκια της Καρδίτσας υπάρχει ένα μικρό εστιατόριο, το «Απόμερο», που η φήμη του διαδίδεται στόμα με στόμα και στεγάζεται στο ισόγειο ενός διώροφου οικήματος, που ανήκει στην οικογένεια Κουφοπούλου
Σε αυτή την διήμερη απόδρασή μου στην Θεσσαλική Γη, με προορισμό τα Τρίκαλα, χάρηκα τα τοπία της ελληνικής υπαίθρου, όπου οι εικόνες εναλλάσσονταν και το μάτι δεν χόρταινε τις εικόνες της φθινοπωρινής φύσης. Η στάση στην Καρδίτσα επιβαλλόταν, καθώς είχα ακούσει πολλά για την ταβέρνα της οικογένειας Κουφοπούλου και ήθελα να έχω ιδία άποψη, αφού θα ήμουν κοντά στην περιοχή.

Φτάνοντας στο Απόμερο, δεν μπορείς να μην παρατηρήσεις τα φερ φορζέ έπιπλα μιας άλλης εποχής στον εξωτερικό χώρο, όπου το τραπέζι είναι γεμάτο με φρούτα εποχής. Περνάς τη βαριά ξύλινη πόρτα και βρίσκεσαι προ εκπλήξεως! Νομίζεις ότι μπήκες στην σαλοτραπεζαρία παλιού αστικού σπιτιού, όπου κυριαρχεί το ξύλο και η πέτρα στους τοίχους. Τα τραπέζια είναι στρωμένα με κεντητά τραπεζομάντηλα (όπως εκείνα που κεντούσαν πριν κάποιες δεκαετίες οι μάνες και οι γιαγιάδες για να προικίσουν τα κορίτσια τους) και οι καρέκλες ντυμένες με ρετρό καλύμματα, διαφορετικά μεταξύ τους αλλά ταιριαστά σε χρωματισμούς.

Τον διάκοσμο συμπληρώνουν ξύλινες παλιές σερβάντες και σύνθετα σαλονιού. Τους τοίχους στολίζουν συλλεκτικά πορσελάνινα πιάτα και άδειες φιάλες κρασιού, γεμίζουν το χώρο. Άλλες αραδιασμένες πάνω στα έπιπλα, έχουν χρήση κηροπήγιου και άλλες κρέμονται από την ξύλινη οροφή, δηλώνοντας ότι στο Απόμερο – πέραν του φαγητού – εστιάζουν και στο καλό ποιοτικό κρασί. Το σκηνικό δίνει την εντύπωση, ότι οικοδεσπότες άνοιξαν το σπίτι τους να σε υποδεχτούν και να σου κάνουν το τραπέζι.
Και αυτό μας επιβεβαιώνει η κα. Αναστασία Κουφοπούλου, η οικοδέσποινα. Μας λέει ότι από το 1995 που ξεκίνησε η λειτουργία του εστιατορίου, δεν είχαν κανένα επιχειρηματικό πλάνο, αλλά στόχος τους ήταν η αυθεντική φιλοξενία και να προσφέρουν στον επισκέπτη, το αυθεντικό παραδοσιακό φαγητό του τόπου τους! Αυτό που έμαθε να μαγειρεύει η ίδια από την οικογένειά της κι αυτό που εδώ και πάνω από μια δεκαετία, έμαθε να μαγειρεύει η μια από τις δύο κόρες της, η Στεφανία, που έχει πάρει τα ηνία της επιχείρησης.

Φυσικά η μαμά είναι πάντα δίπλα της και δίνει τις κατευθύνσεις, τις οποίες η Στεφανία εξελίσσει.
Ο πατέρας της οικογένειας, ο Βαγγέλης Κουφόπουλος (χρόνια κρεοπώλης) φροντίζει να υπάρχει στην κουζίνα κρέας εξαιρετικής ποιότητας και είναι υπεύθυνος για όποιο κομμάτι μπαίνει στη σχάρα. Οι γυναίκες της οικογένειας μαγειρεύουν τα παραδοσιακά πιάτα της περιοχής, στον ξυλόφουρνο.
Το καλωσόρισμα ήταν «πλαστός» με όλα τα χόρτα της εποχής, μια παραδοσιακή πίτα της Καρδίτσας, σερβιρισμένος με λίγο γιαούρτι στο πλάι. Συνέχεια με μπατζίνα, μια πίτα με χυλό και βάση την κολοκύθα, που προσθέτουν ανθότυρο από την περιοχή και την σερβίρουν με φρέσκια λεβάντα από τον κήπο τους.

Πολύ νόστιμοι οι λαχανοντολμάδες αυγολέμονο, που ήταν πιάτο ημέρας. Επίσης από τα πιάτα ημέρας δοκιμάσαμε μια αρωματική τάρτα με κρέμα τραχανά, που τα αρώματά της τα έπαιρνε από πορτοκάλι και περγαμόντο. Εδώ φαίνεται το «χέρι» της Στεφανίας, που έχει εκσυγχρονίσει πολλά από τα πιάτα του μενού, αλλά με σεβασμό στα παραδοσιακά υλικά του τόπου της.
Πιάτα ημέρας ήταν και τα δύο κυρίως πιάτα που δοκιμάσαμε και ήταν πολύ νόστιμα και μαγειρεμένα στον ξυλόφουρνο. Το χοιρινό πρασοσέλινο συνδυάστηκε με πουρέ πατάτας, ενώ το μοσχαρίσιο χτένι έγινε κοκκινιστό και στο πλάι του είχε φρέσκες τηγανητές πατάτες. Το φαγητό μας, η Στεφανία θέλησε να συνδυάσει με κρασιά Θεσσαλών οινοποιών, όπως ο Καραμήτρος και ο Καραθάνος.

Το γεύμα μας έκλεισε με την παραδοσιακή Καρδιτσιώτικη πουτίγκα ή αλλιώς κοφτή, με αφράτη κρέμα και σιροπιαστή καρυδόπιτα με αρώματα τσίπουρου, που συνδυάστηκε με παλαιωμένο τσίπουρο Puro. Αλλά δεν θα έχανα για κανένα λόγο το ρυζόγαλο με μπόλικη κανέλα και σπιτικό γλυκό κυδώνι, καθώς είναι από τα αγαπημένα μου γλυκά.

Από την Άνοιξη και για όλους τους θερινούς μήνες, το φαγητό σερβίρεται στην καταπράσινη αυλή του εστιατορίου, ακριβώς στον διπλανό χώρο. Αν βρεθείτε στην περιοχή, η στάση στο Απόμερο επιβάλλεται, καθώς είναι προορισμός που συνδυάζει την φιλοξενία με την παραδοσιακή ελληνική κουζίνα.