Στην κυριολεξία η λέξη «Απάγκιο» σημαίνει το απάνεμο μέρος, τον τόπο που είναι προφυλαγμένος από τους ανέμους. Μεταφορικά σημαίνει το καταφύγιο, το μέρος που νιώθεις σαν το σπίτι σου!
Μ’ αυτό το όνομα λοιπόν ξεκινά το 2000, η ιστορία της ψαροταβέρνας «Apagio», που δημιουργείται από τον Σπύρο Παπαδόπουλο και τη γυναίκα του τη Λιζ, στη γειτονιά των ψαράδων – την Πούντα – με σκοπό να διατηρήσουν την παραδοσιακή ελληνική κουζίνα με γεύσεις από ντόπια προϊόντα, μεζέδες και φρέσκα θαλασσινά, που πιάνει καθημερινά ο Σπύρος.
Η παράδοση συνεχίζεται από τα παιδιά τους, τον Αλέξανδρο – που φέρνει νέες ιδέες και ψαγμένα πιάτα στην κουζίνα – και τον Ιάκωβο, που είναι η ψυχή του service. Η πρώτη ύλη τους είναι άριστη. Προμηθεύονται φρέσκα ψάρια από το Αιγαίο και τον Σαρωνικό Κόλπο και στην κουζίνα χρησιμοποιούν παρθένο ελαιόλαδο ποικιλίας Μανάκι από την περιοχή της Τροιζηνίας. Οι βιολογικές ελιές που προμηθεύονται, είναι από την ίδια περιοχή. Τα λαχανικά τους είναι από μικρούς ντόπιους παραγωγούς και η κάππαρη, το κρίταμο και η ρίγανη που χρησιμοποιούν στα πιάτα τους, συλλέγονται στην περιοχή των Μεθάνων.
Ξεκινήσαμε με παντζάρια με σπιτική κρέμα σκορδαλιάς και πουρέ αχλαδιού, και παστουρμά τόνου, που στο πλάι του είχε λευκό και μαύρο ταραμά. Το πιάτο είχε ένταση και σήκωνε πολλά αποστάγματα, ενώ το παστράμι τόνου ήταν πιο φίνο. Το λαβράκι έγινε ceviche και η σφυρίδα carpaccio με μια sauce μουστάρδας και τρούφας. Το χταπόδι έγινε carpaccio με έντονη παρουσία μπαχαρικών. Δοκιμάσαμε και φρέσκο καλαμάρι ψητό και ένα πεντανόστιμο φρέσκο ραβιόλι γεμιστό με γαρίδες και παρμεζάνα σε ζωμό από τη bisque. Τις μέρες που ευνοεί ο καιρός θα βρείτε φρέσκο ψάρι, μαστόρικα ψημένο.
Τα πιάτα σας μπορείτε να συνοδεύσετε με κάποιο από τα αποστάγματα της λίστας ή με κάποιο κρασί του ελληνικού αμπελώνα, καθώς εστιάζουν σε Έλληνες οινοποιούς.
