Το καταφύγιο Μπάφι είναι η τέλεια κατάληξη σε μια πεζοπορία στην Πάρνηθα
Άλλη μια Παρασκευή πέρασε. Κάθε μέρα όλο δούλευες. Όλο ασφυκτιούσες από τους κλειστούς χώρους και την πολυκοσμία στους ανοιχτούς. Όλο τρελαινόσουν από τα αυτοκίνητα, τις σειρήνες και τις φωνές. Όλο κουραζόσουν να τρέχεις πάνω κάτω, ανάμεσα σε άσχημα, γκριζωπά κτήρια, που κρύβουν τελείως τον ήλιο. Με λίγα λόγια, όλο ήσουν στην πόλη. Βαρέθηκες. Δεν αντέχεις άλλο τα άγχη και την ασχήμια της. Θέλεις λίγη ηρεμία, λίγη ομορφιά. Λίγη φύση. Όμως, θες και κάτι κοντά. Να πας μακριά θέλει και πολύ χρόνο και πολλά λεφτά (και το ποιο από τα δύο μας λείπει παραπάνω είναι πράγματι μεγάλο ερώτημα). Οπότε θες κάτι κοντά. Εδώ ακριβώς έρχεται το καταφύγιο Μπάφι. Όχι μόνο σου δίνει ένα ζεστό μέρος για να κοιμηθείς, αν θέλεις διήμερο, αλλά και μπορείς να ξαποστάσεις και να φας, αν θέλεις το βράδυ να επιστρέψεις στο κρεβατάκι σου.
Το καλό με την Πάρνηθα είναι πως μπορείς εύκολα να φτάσεις σε πολλά σημεία της. Φυσικά, αν θες να πας απευθείας στο καταφύγιο, μπορείς να πας με το αμάξι σου. Αν βέβαια προτιμάς την ανάβαση, μπορείς να το παρκάρεις στους Θρακομακεδόνες. Το καλό, ωστόσο, είναι πως το αμάξι δεν είναι απαραίτητο. Μπορείς να πας με τραίνο 550 ή Α7 Πλατεία Κηφισιάς και από εκεί να πάρεις το 504 (στη στάση λεωφορείου μπροστά από τα Simple Burgers). Το λεωφορείο περνά κάθε είκοσι λεπτά και θέλει γύρω στα σαράντα πέντε, για να σε πάει Θρακομακεδόνες (η διαδρομή είναι πολύ ωραία, περνάς μέσα από ήρεμες περιοχές της Αττικής με πολλή φύση, ενώ περνώντας το Ολυμπιακό Χωριό νιώθεις πώς περνάς μέσα από ένα εγκαταλελειμμένο χώρο για δοκιμή πυρηνικής βόμβας). Από τη στάση του 504 είναι είκοσι λεπτά περπάτημα μέχρι τους πρόποδες της Πάρνηθας.
Αν επιλέξεις την ανάβαση και όχι το αμάξι, ιδίως αν πας με το 504 σε περιμένει αρκετή πεζοπορία. Ως καλό το λέω. Πρόκειται για μια εκπληκτική δραστηριότητα, όπου περνάς μέσα από πανέμορφα τοπία. Από βράχια και φαράγγια έως πυκνά καταπράσινα δάση- η φυσική ομορφιά της Πάρνηθας πραγματικά δεν χωρά σε λόγια. Ωστόσο, θα πάρει μερικές ώρες να φτάσεις μέχρι το Μπάφι. Μην ανησυχείς, όμως. Η ανάβαση δεν είναι δύσκολη και μπορείς να κάνεις πολλά διαλείμματα ξεκούρασης. Ξέρω ότι θες να απολαύσεις τον ύπνο σου, αλλά πραγματικά αξίζει να ξεκινήσεις νωρίς, για να έχεις πολύ χρόνο να απολαύσεις την απίστευτη εμπειρία του βουνού. Πάρε μαζί σνακ, νερό, ένα ελαφρύ φλισάκι για την αρχή και ένα ζεστό μπουφάν, γάντια και σκούφο για ψηλά. Πίστεψέ με, θα τα χρειαστείς.
Ως προς το ίδιο το Μπάφι, και πάλι τα λόγια δεν αρκούν. Η θέα του καταφυγίου είναι πραγματικά τόσο όμορφη, που δεν περιγράφεται. Ιδίως μετά την κουραστική ανάβαση στο κρύο, που αδειάζει την κοιλιά, όταν τελικά έφτασα στο Μπάφι, ζεστάθηκα και έφαγα, ένιωσα πραγματικά ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου. Δεν είναι ότι πρόκειται για τα πιο ιδιαίτερα γεύματα που έχω δοκιμάσει. Είναι τίμια, νόστιμα πιάτα. Ωστόσο, όταν βρίσκεσαι στην κατάσταση που περιέγραψα, η καρμπονάρα τους μοιάζει πραγματικά θεϊκή. Τα πιάτα στον μαύρο πίνακα του μαγαζιού αλλάζουν κάθε μέρα. Ωστόσο, πάντα θα βρεις κάτι καλό. Μάλιστα, το μαγαζί είναι και πολύ γνωστό για τα γλυκά του. Ο κορμός σοκολάτας τους είναι τέλειος. Δεν θα απογοητευτείς είτε κάτσεις έξω για την άμεση θέα, είτε μέσα (αν δε βρεις τραπέζι στο ισόγειο έχει και δεύτερο όροφο). Ο εσωτερικός χώρος του μαγαζιού έχει την κλασική ζεστασιά βουνίσιου καταφυγίου: όλα ξύλινα, τζάκι με τρεμοπαίζουσες φλόγες κλπ. Αχ, αυτή η γαλήνη, όταν επιτέλους μπαίνεις στη ζεστασιά, κάθεσαι και γεμίζεις την κοιλιά σου. Στην επιστροφή, αν ξεμείνεις πίσω στη νύχτα χωρίς αμάξι, μπορείς να παρακαλέσεις τους υπαλλήλους του καζίνο να χρησιμοποιήσεις το τελεφερίκ κατ’ εξαίρεση, για λόγους ασφαλείας.
Συνοπτικά, μια πεζοπορία στην Πάρνηθα και μετά ένα γεύμα στο καταφύγιο Μπάφι είναι μια πανέμορφη εκδρομή, που θα σε ξεκουράσει και θα σε ηρεμήσει έτσι, που οι δραστηριότητες της πόλης δύσκολα μπορούν να πετύχουν…
