«Πολύ όμορφο το site σας και πολύ ενδιαφέρον. Σε πόσους, όμως, απευθύνεται;». Το ερώτημα μου τέθηκε από έναν παλιό και καλό φίλο, άτομο καλλιεργημένο, πνευματώδες, ελαφρά βιβλιοφάγο, και με παιδεία. Το γάντι ρίχτηκε με ειλικρινή απορία αλλά και γεμάτο πρόκληση για μια πειστική απάντηση.
Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία μέσα από αυτή τη σελίδα να παρακολουθήσουμε τους μαιάνδρους μιας τρίωρης συζήτησης. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι κάποια συμπεράσματα, στα οποία καταλήξαμε, όχι χωρίς επιφυλάξεις. Σας τα μεταφέρω, γιατί τα θεώρησα ενδιαφέροντα και γιατί, υποσυνείδητα ίσως, ευελπιστώ σε ένα ευρύτερο διάλογο, σε μια πολυφωνική τοποθέτηση, για την ακρίβεια.
Site (έντυπο παλαιότερα) είναι ένας ιμάντας μεταφοράς πολιτιστικών δρώμενων (στην προκειμένη περίπτωση) και προτάσεων. Είναι ένα βήμα λόγου και διαλόγου για τον τρόπο που άτομα ή κοινωνικές ομάδες αντιμετωπίζουν πτυχές της καθημερινής ζωής. Είναι, ακόμα, ένας χώρος που αναδεικνύει, συνθέτει και συχνά παράγει ιδέες, τις οποίες προσπαθεί να εμφυτεύσει μέσα από τη διαδικασία της πληροφόρησης, της αποδοχής ή απόρριψής τους.
Με βάση αυτή την αντίληψη, το site αυτό , επιχειρεί την παρέμβασή του σε ένα χώρο, που όλοι συμφωνούμε ότι αφορά, ακόμα και όταν δεν το απασχολεί, ένα μεγάλο μέρος του κοινωνικού συνόλου. Το αφορά δε πολύ περισσότερο απ’ ό,τι πιστεύουμε, στο μέτρο που το φαγητό και το κρασί σε συνδυασμό και με άλλα δρώμενα αποτελούν καθοριστικό στοιχείο ψυχαγωγίας. Το αφορά, ακόμα, στο μέτρο που ο καταιγισμός μηνυμάτων που δέχεται και η έλλειψη γνώσης και πληροφόρησης, συχνά, οδηγούν σε ήσσονος απόλαυσης και ενδιαφέροντος επιλογές και σε διασπάθιση του ελάχιστου διαθέσιμου για ποιοτική ζωή χρόνου.
Ας δούμε, όμως, τα πράγματα και από τη σκοπιά του αναγνώστη. Μια έρευνα που έγινε πριν από ένα χρόνο σε χώρες της δυτικής Ευρώπης, έβγαλε το εξής ενδιαφέρον συμπέρασμα. Η μέση κατανάλωση, που έχει σχέση με το «Ευ ζην», ακολουθεί μια αυξητική πορεία και διαφαίνεται μια σαφής κατεύθυνση. Ο καταναλωτής επιλέγει πιο προσεκτικά απ’ ό,τι παλιότερα, έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις ποιότητας και συχνά, αναζητεί ιδέες και προτάσεις έξω από τα στερεότυπα, που, συνήθως, του προτείνουν. Αυτό όπως φαίνεται θα εξακολουθήσει να ισχύει και για τα επόμενα (τουλάχιστον σε ότι αφορά το ορατό μέλλον) χρόνια παρά την αυξημένη φτωχοποίηση μεγάλου τμήματος της παγκόσμιας κοινότητας και την αρνητική επίδραση των κάθε λογής μέσων επικοινωνίας. Η βεβαίωση μιας τέτοιας τάσης προϋποθέτει και την παράθεση εναλλακτικών προτάσεων, που επιτρέπουν την επιλογή. Η αντίληψη ότι το ακριβό είναι υποχρεωτικά και καλό, είναι πλέον ξεπερασμένη. Φυσικά, όπως ήδη έχω γράψει, υπάρχουν «ακριβά» πράγματα που κοστίζουν.
Υπάρχουν, ακόμα, και είναι δυστύχημα άνθρωποι που δεν μπορούν για οικονομικούς λόγους να διασφαλίζουν στοιχειώδη ποιότητα στην ζωή τους. Παράλληλα, όμως, δε λείπουν από το καθημερινό μας περιβάλλον χιλιάδες ευτελούς αξίας πράγματα και ιδέες, τα οποία μας προσφέρονται τυλιγμένα σε ένα απατηλό χρυσόχαρτο χωρίς να εκπληρώνουν τις υποσχέσεις τους.
Ο μέσος άνθρωπος (ή έστω ένα μικρό ποσοστό) σήμερα έχει ευαισθησίες που τον οδηγούν στην αναζήτηση πολιτιστικού περιεχομένου και ποιότητας, σε κάθε τομέα της προσωπικής και συλλογικής του ζωής. Και όταν διαπιστώνει ότι οι ευαισθησίες του αυτές αντιμετωπίζονται υπεύθυνα και με σεβασμό, τότε πλησιάζει, χωρίς να έχει ανάγκη από παρελκόμενα. Γι’ αυτό και, αποφασίσαμε να σηκώσουμε το γάντι που πετάει σε όλους μας ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η ευτέλεια των αξιακών συμβόλων που προτείνουν στην πλειοψηφία τους οι άρχοντες. Θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε με γνώση και εντιμότητα σε όσο περισσότερους τομείς σχετικούς την καθημερινότητα του πολιτισμού, υλικού και πνευματικού.
