Ανοιχτό βιβλίο οι γεύσεις του Maitr & Margarita ή πολύτιμο μυστικό;
Από την παιδική μου ηλικία θυμάμαι τον εαυτό μου να περνάει ώρες ατελείωτες μέσα σε βιβλιοθήκες. Ήταν το ησυχαστήριο και το καταφύγιό μου από τους θορύβους της πόλης. Σ’ αυτές κάθε μέρα ανακάλυπτα κάτι καινούργιο: την αφή των σκληρόδετων τόμων σε αντίθεση με τις λεπτεπίλεπτες σελίδες, τη μυρωδιά απ’ την κόλλα και το μελάνι, τη θέα των βιβλίων καθώς συνυπήρχαν αρμονικά, χωρίς να παίζει ρόλο η εμφάνιση ή η καταγωγή τους, τους ήχους καθώς οι σελίδες γύριζαν. Κι όμως κάτι
έμενε ανεκπλήρωτο. Κι αυτό ήταν η γεύση. Ποιος θα περίμενε ότι ο τίτλος ενός βιβλίου που θαύμαζα από παιδί, θα μου προσέφερε όλα αυτά και κάτι παραπάνω;
Στο κέντρο της πόλης, λίγο μετά τη νομική βιβλιοθήκη, το εστιατόριο Maitr & Margarita , σε υποδέχεται με ζεστασιά και χαμόγελο. Λιτό ,απέριττο κι ελαφρώς σκοτεινό, αφήνει τη γεύση να λάμψει καθώς η φαντασία περιπλανιέται σε γεύσεις και θύμησες της Μεσογείου. Ένα αντισυμβατικό wine bistro, που από το 2015 εστιάζει στην ουσία.
Οι διακριτικές νότες jazz, soul, funk συνοδεύουν τις στιγμές δημιουργώντας ένα διακριτικό μουσικό χαλί άψογα ταιριαστό με το
κόνσεπτ. Ο σεφ Σωκράτης Μπεληγιάννης και η ομάδα του γράφουν τη δική τους ιστορία καθημερινά, με μαγειρική πλοκή, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον από τα ορεκτικά μέχρι το επιδόρπιο. Κι επειδή ένα καλό γεύμα γίνεται εξαιρετικό με το κατάλληλο κρασί, η Ρόη Αποίκου είναι ο άνθρωπος που με χαρά, όχι μόνον θα προτείνει αλλά θα μοιραστεί και αποστάγματα της γνώσης της. Η ξενάγηση κοντά της περιλαμβάνει ετικέτες τόσο από ελληνικούς, όσο και από διεθνείς αμπελώνες.
Ξεκινήσαμε με ζεστό χειροποίητο ψωμί και ελαιόλαδο με απαλή υφή και πλούσιο άρωμα. Συνεχίσαμε με αλμυρό Θρακιώτικο σαραγλί με μοσχαρίσιο κιμά, γραβιέρα Κάσου και καυτερό μέλι σε ζύμωση. Ήταν το μόνο που θεωρώ με πλάνεψε κατά την επιλογή των πιάτων, διότι το περίμενα αλμυρό και ήταν αρκετά γλυκό. Μετά από αυτό, το πέρασμα στους λαχανοντολμάδες σχάρας με καβουρμά, ξινόχοντρο και καμένο τζατζίκι σελινόριζας αποζημίωσε τις προσδοκίες μου, ξυπνώντας μου μνήμες από την κουζίνα της γιαγιάς μου και τους θησαυρούς γεύσης, που έφεραν σαν ήρθαν από τη Σμύρνη.
Φυσικά, δεν υπήρχε περίπτωση να παραλείψω να δοκιμάσω ένα ριζότο και αυτό ήταν όντως κάτι διαφορετικό, με το ψάρι, το περγαμόντο, την αγκινάρα και το αμύγδαλο να δένουν αρμονικά σε κάθε μπουκιά. Στη συνέχεια περάσαμε σε χειροποίητα ραβιόλι με μοσχαρίσιο και πρόβειο κιμά, πικάντικη σάλτσα από πιπεριές Φλωρίνης και πυχτόγαλο. Ικανοποιητική γέμιση αν και θα την προτιμούσα πιο έντονη γευστικά.
Κλείσαμε το γεύμα μας με μία τάρτα με σορμπέ λεμόνι, βασιλικού. Μου άρεσε η ισορροπία ανάμεσα στη γλύκα και την οξύτητα, με τα αρώματα του λεμονιού και του βασιλικού να δίνουν νότες φρεσκάδας.
Οι σκέψεις μου φεύγοντας είναι ότι το βιβλίο Maitr & Margarita του Μπουλγκάνοφ μπορεί να παρουσιάζει ομοιότητες με τον Ματτίας και τον Διάβολο του Ζεράρλντ Μεζαντιέ, ωστόσο το εστιατόριο Maitr & Margarita, στην καρδιά της πόλης, είναι μοναδικό και σίγουρα πλέον έχει μια θέση και στη δική μου καρδιά.
