Ο Νίκος Τσομπανίδης δημιούργησε ένα εστιατόριο στην Καλαποθάκη που ενώνει φωτιά, ψάρι και παρέα σε μια εμπειρία που θες να ξαναζήσεις
Στην ήσυχη αλλά πάντα ζωντανή Καλαποθάκη, το Voukakrato είναι από εκείνα τα μαγαζιά που δεν κραυγάζουν για προσοχή, απλώς την κερδίζουν. Ο Νίκος Τσομπανίδης, δημιουργός του, εμπνεύστηκε από δύο λέξεις βαθιά ριζωμένες στην ελληνική παράδοση: Βούκα — ο άρτος της Θείας Ευχαριστίας στα βυζαντινά χρόνια — και Άκρατος, ο ανόθευτος οίνος. Αυτή η σύνδεση ψωμιού και κρασιού δεν είναι μόνο ιδέα αλλά πράξη: κάθε επισκέπτης καλωσορίζεται με προζυμένιο ψωμί και κόκκινο κρασί, μια απλή τελετουργία που σε βάζει αμέσως στο πνεύμα του χώρου.

Το Voukakrato συνδυάζει την αίσθηση του παλιού ουζερί με τη φρεσκάδα μιας σύγχρονης κουζίνας. Ο χώρος είναι φωτεινός, με ξύλο, και καθαρές γραμμές, ενώ στο χώρο δεσπόζει ο ανοιχτός φούρνος, το κέντρο της δράσης. Η ανοιχτή κουζίνα δίνει ζωή στο μαγαζί. Βλέπεις τη φλόγα, ακούς το ψήσιμο, μυρίζεις την αύρα των πιάτων πριν ακόμα φτάσουν στο τραπέζι. Είναι ένα μαγαζί που φτιάχτηκε για την παρέα, για αυτούς που αγαπούν το φαγητό, το κρασί και τη συζήτηση που δεν τελειώνει ποτέ.

Ο Νίκος Τσομπανίδης έχει ένα όραμα απλό αλλά απαιτητικό: να μαγειρεύει τίμια και με αγάπη. Δεν μετρά την επιτυχία του Voukakrato με βραβεία ή αφιερώματα, αλλά με το πόσοι επιστρέφουν. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, είναι πολλοί. Όπως λέει ο ίδιος, «αν έρθει κάποιος δεύτερη φορά, τότε κάτι κάνουμε σωστά». Αυτή η επαναληψιμότητα δεν είναι τυχαία, είναι αποτέλεσμα συνέπειας, φιλοξενίας και μιας κουζίνας που εξελίσσεται χωρίς να χάνει την ταυτότητά της.

Το μενού του Voukakrato είναι ευέλικτο και καλοζυγισμένο με εμφανή την τάση προς τη θάλασσα. Δεν στοχεύει να εντυπωσιάσει, αλλά να ευχαριστήσει. Και το καταφέρνει. Πιάτα με χαρακτήρα, όλα μαγειρεμένα με τρόπο που αφήνει χώρο στη γεύση να μιλήσει.
Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάτι, θα πω πως η σφυρίδα αγιορειτική στον νταβά είναι από τα πιάτα που δύσκολα ξεχνάς: ζουμερή, γεμάτη αρώματα, βυθισμένη σε γευστική “θάλασσα”. Η γαριδορεβιθάδα στον ξυλόφουρνο με ταραμά και κρίταμο, έρχεται με αυτό το γνώριμο άρωμα ρεβιθιού και ζωμού γαρίδας που σε κάνει να θες να σκουπίσεις το πιάτο.

Και φυσικά, ο τζιγεροσαρμάς θαλασσινών, μια απόδειξη ότι η παράδοση μπορεί να ξαναγραφτεί δημιουργικά. Τα πιάτα του Voukakrato έχουν γεύση, ένταση και προσωπικότητα. Τρως με την παρέα σου, πίνεις κρασί, συζητάς, και κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι έχεις περάσει ώρες χωρίς να καταλάβεις πως.
Το κοινό του Voukakrato είναι το ίδιο που αναζητά σήμερα την ουσία: φίλοι, ζευγάρια, παρέες που αγαπούν το νόστιμο φαγητό στο πιάτο και τη συζήτηση στο τραπέζι. Δεν ψάχνει fine dining, αλλά ουσία. Δεν κοιτάζει απλώς ένα γεύμα αλλά μια εμπειρία που θέλει να επαναλάβει.

Το Voukakrato είναι ένα από τα μαγαζιά που σου μένουν. Δεν προσπαθεί να «παίξει ρόλο» στο γαστρονομικό χάρτη της πόλης, απλώς υπάρχει με αυθεντικότητα.
Με τον Νίκο Τσομπανίδη στο τιμόνι, έναν χώρο που μυρίζει φωτιά και ένα μενού που σε κάνει να επιστρέφεις ξανά και ξανά, το Voukakrato κερδίζει τη θέση του όχι με λόγια, αλλά με γεύσεις. Και ίσως εκεί, ανάμεσα σε μια μπουκιά σφυρίδας και μια βουτιά ψωμιού στο κρασί, να βρίσκεται το πραγματικό νόημα.