Ο Γιάννης Ευθυμίου, ιδιοκτήτης και μάγειρας της Παράγκας, έχει πάθος με την ντόπια πρώτη ύλη και τις παραδοσιακές συνταγές της Ρόδου. Γεννημένος στην Ψίνθο, αποφασίζει το 2006, μαζί με τη σύζυγό του να ανοίξουν ένα «μαγειροτεχνείο» όπως το αποκαλούν και του δίνουν το όνομα «Παράγκα»
Η ταβέρνα βρίσκεται σε ένα ορεινό χωριό – τα Απόλλωνα – στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, στο λόφο του Προφήτη Ηλία, μέσα σε μια κατάφυτη περιοχή γεμάτη ελιές, πεύκα και κυπαρίσσια. Το χωριό έχει έκταση περίπου 71 τ.χλμ. και είναι σε υψόμετρο 330 μέτρα. Σύμφωνα με την ερμηνεία που έχει επικρατήσει, το χωριό πήρε το όνομά του από τον Θεό Απόλλωνα. Μόνιμοι κάτοικοι – πάνω – κάτω μια χιλιάδα – που ως κύρια απασχόληση έχουν την γεωργία, την κτηνοτροφία και την μελισσοκομία. Εκμεταλλεύονται ότι τους δίνει ο τόπος τους.

Έχουν δημιουργήσει έναν γυναικείο συνεταιρισμό με το όνομα «Οι Απολλωνίτισσες» και κύρια δράση τους είναι η παραγωγή του παραδοσιακού γλυκού της Ρόδου, του «μελεκουνιού». Στο χωριό υπάρχει και ένα λαογραφικό μουσείο, όπου εκτίθενται υφαντά και τοπικές ενδυμασίες.
Το Μαγειροτεχνείο Παράγκα, το συναντάς καθώς μπαίνεις στο χωριό. Εκεί στεγαζόταν κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, η Λέσχη Αξιωματικών του Ιταλικού Στρατού. Σήμερα ο Γιάννης Ευθυμίου με την οικογένειά του, παλεύουν για τη διάσωση της Ροδίτικης γαστρονομίας και αναβιώνουν παραδοσιακές συνταγές.

Η ταβέρνα έχει φροντισμένη παραδοσιακή διακόσμηση, όπου κυρίαρχα στοιχεία είναι η πέτρα και οι ξύλινες κατασκευές από τον μαραγκό του χωριού. Στις προθήκες ενός μεγάλου πάγκου μπροστά από την κουζίνα, θα βρεις παραδοσιακά προϊόντα του τόπου από μικρούς παραγωγούς και το ελαιόλαδο παραγωγής τους (εμφιαλώνουν 2 μονοποικιλιακά) σε συλλεκτικές συσκευασίες των 500ml. Πίσω από το πάσο, μπορείς να διακρίνεις στην σειρά τους 3 ξυλόφουρνους, όπου ετοιμάζονται τα λαχταριστά φαγητά που σερβίρονται.

Ανοίγοντας τον κατάλογο, βλέπεις τον τίτλο «Μενού Χιλιομετρικών Αποστάσεων».
Η παράδοση ξεκινά από τη νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης της οικογένειας Ευθυμίου και την αγάπη τους για τον τόπο και την λαογραφική παράδοση. Το μενού «0 χιλιομετρικής κουζίνας» αποσκοπεί στην μείωση του οικολογικού αποτυπώματος. Και δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό. Υποστηρίζοντας τους ντόπιους παραγωγούς και εμπόρους, ενισχύουν την τοπική οικονομία, ανοίγοντας θέσεις εργασίας. Οι άνθρωποι μένουν στον τόπο τους και τα χωριά παύουν να ερημώνουν.

Επιπλέον ένας κατάλογος «0 χιλιομετρικής κουζίνας» συμβάλλει στη διατήρηση της τοπικής κουλτούρας. Αναδεικνύονται οι τοπικές συνταγές και διατηρείται η ταυτότητα.
Στον κατάλογο της «Παράγκας», πριν από κάθε πιάτο θα δείτε έναν χαρακτηρισμό που δηλώνει την προέλευση των προϊόντων που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό!
- 100 RHO = Οι πρώτες ύλες καλλιεργούνται, εκτρέφονται, παράγονται και τυποποιούνται στη Ρόδο, σε ακτίνα 100 χλμ.
- RHO GR = Ανάλογα την εποχή και την επάρκεια, τα προϊόντα προέρχονται από την Ρόδο ή από άλλα μέρη της Ελλάδας.
- GR = Παράγονται και συσκευάζονται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Το καλωσόρισμα στο τραπέζι ήταν ελιές παραγωγής τους και πολτός ελιάς με τρία είδη ψωμιού (προζυμένιο, άζυμο στα κάρβουνα και ροδίτικο τηγανόψωμο, όλα φτιαγμένα με σκληρά σιτάρια).Τα πιάτα και τα μπολ που σερβίρεται το φαγητό, είναι ζωγραφισμένα στο χέρι από Ροδίτες τεχνίτες.
Η μελιτζανοσαλάτα τους σκέτο γλύκισμα, καθώς είναι ένα mix από μελιτζάνες, πιπεριές πολύχρωμες, κρεμμύδια, σκόρδο, καρύδια μουλιασμένα και χυλωμένα ρεβίθια. Σερβίρεται με πίκλες κρεμμυδιού, κουρκουμά και μυζήθρα ανάλατη.

Τα γιαπράκια (ονομάζονται Σουλτάνα στο νησί) είναι επικά! Μικροσκοπικά και τυλιγμένα σφιχτά, με την τομάτα να ακούγεται και κύμινο τόσο όσο. Το κύμινο το χρησιμοποιούν κατά κόρον στη μαγειρική τους οι Ροδίτες. Και στα κεφτεδάκια τους που ήταν πεντανόστιμα, βάζουν λίγο. Η χορτόπιτα με φύλλο ανοιγμένο στο χέρι, περιέχει λάπαθα, σπανάκι και μυρωδικά και συνδυάζεται με τυρί κατσικίσιο από παραγωγό του χωριού. Σερβίρεται με το ζωμό που έχουν βράσει τα χόρτα.

Η γεύση από τη μελωμένη κατσίκα μένει στη μνήμη, αλλά και το αρνάκι καπαμάς, γεμιστό με ρύζι το οποίο μαγειρεύεται στη λακάνη (μια εντυπωσιακή μεγάλη κεραμική τσανάκα), μπαίνει στον ξυλόφουρνο και είναι πολύ γευστικό.

Το γεύμα στην Παράγκα κλείνει με γλυκό τυροπιτάρι με μυζήθρα, σταφύλι του κουταλιού, σουσάμι και ξηρούς καρπούς.
Εδώ το 0 food waste, δεν είναι απλά μια αναφορά… οι φλούδες που περισσεύουν αποξηραίνονται και χρησιμοποιούνται στα πιάτα καθώς και τα κόκαλα δίνουν ωραίους ζωμούς. Στα Απόλλωνα έχει δημιουργηθεί μια μικρή μεταποιητική μονάδα, όπου συσκευάζονται τα ντολμαδάκια τους που είναι περιζήτητα σε όλο το νησί. Η γη των Απολλώνων τους χαρίζει την πρώτη ύλη και η οικογένεια του Γιάννη Ευθυμίου – με ιδιαίτερη φροντίδα – δημιουργεί ξεχωριστές γεύσεις.