Η Πράγα είναι από τους δημοφιλέστερους προορισμούς για city breaks χειμώνα-καλοκαίρι. Αν είναι στα σχέδια σας, ακολουθεί πλήρης οδηγός για όλα όσα αξίζει να δείτε και να κάνετε στην πρωτεύουσα της Τσεχίας.
Η Πράγα έχει απ’ όλα. Κάστρα, γοτθικές εκκλησιές, ποτάμι με γέφυρες, Παλιά Πόλη με πλακόστρωτα σοκάκια, μεσαιωνικά κτίρια, πάρκα και… μπύρα. Βασικά πολλή και εξαιρετικά φτηνή μπύρα, αφού η Τσεχία θεωρείται η χώρα με την καλύτερη μπύρα στον κόσμο και οι κάτοικοί της είναι πρωταθλητές κατανάλωσης. Βασικά η Pilsner και όχι μόνο, πάει σύννεφο απ’ το πρωί, οπότε οι χαρωποί τουρίστες στους δρόμους τα ΠΣΚ είναι ακόμα μια ατραξιόν. Έχετε επίσης στα υπ’ όψιν, ότι ακόμα και κατακαλόκαιρο να πάτε, γύρω στο μεσημέρι συνήθως παίζει βροχούλα, οπότε πάρτε κάνα αδιάβροχο μαζί σας. Και τέλος, η Πράγα είναι υπέροχη για περπάτημα, παρόλα αυτά, τα διάφορα hop on λεωφορεία σας πάνε παντού και οικονομικά. Ας δούμε έναν «μίνι» οδηγό προς ναυτιλομένους.
Μέρα Πρώτη – Παλία Πόλη
Φτάνοντας στην Πράγα, το πρώτο που λογικά θα κάνετε αφού αφήσετε βαλίτσες, είναι μια πρώτη βόλτα στην Παλιά Πόλη. Τουλάχιστον αυτό έκανα εγώ μαζί με τους άπειρους άλλους συν-τουρίστες. Πρώτη στάση, η Κεντρική Πλατεία με μια σειρά από ενδιαφέροντα περιμετρικά κτίρια, όπως η γκόθικ έξω/μπαρόκ μέσα, Εκκλησία της Παναγίας, που βλέπεις μόνο τους πανύψηλους πύργους της, καθώς η είσοδός της κρύβεται πίσω από προσόψεις σπιτιών και μπορείς να την επισκεφτείς ακολουθώντας τη στοά.
Πριν φτάσετε βέβαια στην πλατεία θα περάσετε από την Πύλη της Πυρίτιδας, ένα εντυπωσιακό γοτθικό κτίσμα 65 μέτρων. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1475, ολοκληρώθηκε μετά από 400 (!) χρόνια και πήρε το όνομά της από την χρήση της ως μπαρουταποθήκη τον 18ο αι. Αν έχετε κουράγιο, ανεβείτε τα 180 σκαλιά της και η πανοραμική θέα της Πράγας αποζημιώνει (με το αζημίωτο φυσικά).
Στην πλατεία τώρα, θα δείτε και το Δημαρχείο, όπου στον πύργο του βρίσκεται το Αστρονομικό Ρολόι, ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα στην Πράγα. Φτιάχτηκε πίσω στο 1490, με ιδιαίτερα πρωτοποριακό για την εποχή μηχανισμό. Ο κόσμος βέβαια, δεν ξεροσταλιάζει μπροστά από τον πύργο του Δημαρχείου για τον μηχανισμό, αλλά γιατί επειδή ανά μια ώρα, ανοίγει ένα παραθυράκι από το οποίο κάνουν τουρ οι 12 απόστολοι.
Δεξιά και αριστερά βρίσκονται 4 φιγούρες: ο σκελετός-Θάνατος που κρούει το καμπανάκι και αναποδογυρίζει την κλεψύδρα και η Ματαιοδοξία, ενώ στο όλο σόου συμμετέχουν επίσης ένας Τούρκος που συμβολίζει την καλοπέραση και ένας Εβραίος τη φιλαργυρία!! Προσωπικά, με άφησε παγερά αδιάφορη, αλλά γούστα είναι αυτά.
Αυτό όμως που δε με άφησε καθόλου αδιάφορη, αλλά απεναντίας είναι από τα πιο όμορφα σημεία στην Πράγα για αμέτρητες βόλτες, ήταν όλα αυτά τα στενά σαν λαβύρινθος πλακόστρωτα σοκάκια, που δε βαριέσαι να περπατάς με τις ώρες. Τα μεσαιωνικά κτίρια από την άλλη, έχουν διατηρήσει τον μπαρόκ ρυθμό τους και σίγουρα θα σταματήσεις πολλές φορές στη μέση των δρομακίων να τα χαζέψεις. Σε αυτήν την περίπτωση, σίγουρα θα πέσει και κανάς τουρίστας πάνω σου, αλλά ας όψεται. Γενικά, αν δεν είσαι του στριμώγματος, χρειάζεται λίγο υπομονή. Εδώ θα βρεις και πάμπολα μαγαζάκια με σουβενίρ, εστιατόρια και pubs.
Και μιας και έπιασα τα του φαγητού, δε θα σας κάνει εντύπωση ότι οι περισσότερες επιλογές σας στο κατάκεντρο είναι κυρίως «τουριστικές». Θα μου πείτε τουρίστες είστε, αλλά πιάσατε το νόημα. Ένα εστιατόριο/pub όμως, που παρότι αλυσίδα, μπορείτε να απολαύσετε εγγυημένα νόστιμη και ποιοτική τσέχικη κουζίνα στο κέντρο, είναι το Lokál. Δεν ήρθα τυχαία. Ρώτησα, έμαθα και ό,τι δοκίμασα ήταν νοστιμότατο (το καλύτερο γκούλας που έφαγα στην Πράγα).
Ποια είναι τα παραδοσιακά πιάτα; Σε γενικές γραμμές: γκούλας με dumplings ψωμιού, σούπες, πάπια με κόκκινο λάχανο, σνίτσελ με πατατοσαλάτα, κότσι και τουρσιά. Για μπύρα δεν έχει νόημα να σας πω πού να πάτε. Θα βρείτε παντού, είναι εξαιρετική και πάμφθηνη. Ο παράδεισος του μπυράκια με άλλα λόγια.
Και αν μετά το φαγητό σας πιάσει υπογλυκαιμία, πάρτε στο χέρι ένα trdelník που πωλείται κυριολεκτικά σε κάθε γωνία. Τι είναι το trdelník; Πρόκειται για ένα παραδοσιακό ζυμαρένιο γλύκισμα με ζύμη που τυλίγεται και ψήνεται σε ζεστό κύλινδρο, πασπαλίζεται με ζάχαρη και καρύδια και γεμίζεται με ό,τι τραβάει η όρεξή σας, από σοκολάτα, φρούτα, μέχρι παγωτό, σαντιγί και πάει λέγοντας. Σε γενικές γραμμές θυμίζει τη δικιά μας «καμινάδα». Το καλύτερο πάντως το δοκίμασα στο Krusta Bakery.
Μια πολύ όμορφη βόλτα στην Πράγα, είναι και αυτή στο Josefov, πίσω από την Παλιά Πόλη, όπου βρίσκεται η εβραϊκή συνοικία. Για την ιστορία, στα τέλη του 12ου αι. η εκκλησία, μη θέλοντας πολλά πολλά ανάμεσα στους χριστιανούς και του Εβραίους, σε μια κίνηση «αγάπης», απομόνωσε τους χιλιάδες Εβραίους πίσω από τα τείχη της πόλης, όπου και δημιουργήθηκε φυσικά ένα ασφυσκτικό γκέτο και ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Στα τέλη του 19ου αι., τα περισσότερα κτίρια της κοινότητας κατεδαφίστηκαν (κυρίως για λόγους υγιεινής) και τη θέση τους πήρε η λεωφόρος των Παρισίων με τα υπέροχα κτίρια και μαγαζιά μεγάλων οίκων, προσφιλών στους rich and fabulous. Στο τετράγωνο που απέμεινε θα δείτε το εβραϊκό νεκροταφείο, 5 συναγωγές (η Ισπανική έχει φοβερή αραμπέσκ αρχιτεκτονική) και το μνημείο του Franz Kafka, ένα σουρεαλιστικό χάλκινο γλυπτό με τον Kafka να κάθεται στους ώμους ενός άδειου κουστουμιού.
Αν εκτός από μπύρα ορέγεστε ποτό και πολύ περισσότερο καλό cocktail, οι επιλογές είναι αρκετά λιγότερες συγκριτικά με τις pubs. Βέβαια “when life gives you lemons, you make lemonade”, οπότε αφού βρέθηκα σε κάμποσα bars στην Παλιά Πόλη, κατέληξα πως το the Banker’s Bank είναι μια εξαιρετική πρόταση, με καλοφτιαγμένα cocktails, μεγάλη λίστα από signatures, bartenders που έκαναν καλά τη δουλειά τους και προσωπικό που σε κάνει να νιώθεις πραγματικά ευπρόσδεκτος. Έχετε στα υπ’ όψιν επίσης, ότι στην Πράγα απαγορεύεται να κυκλοφορείτε με ποτό ανά χείρας, οπότε ξεχάστε το άραγμα σε πάρκα, ποτάμια με μπύρα στο χέρι.
Μέρα Δεύτερη-Κάστρο
Επόμενη μεγάλη και γεμάτη βόλτα: το Κάστρο της Πράγας. Για να πάτε, θα πρέπει να περάσετε στην απέναντι μεριά του Μολδάβα, διασχίζοντας την περίφημη και δικαίως πολυφωτογραφισμένη πέτρινη Γέφυρα του Καρόλου. Την είσοδο και την έξοδό της σφραγίζουν 2 Πύργοι, στους οποίους μπορείτε να ανεβείτε για θέα κ.τ.λ. (με το αντίστοιχο τίμημα φυσικά..). Εγώ πάλι προτίμησα την υπέροχη πανοραμική θέα της πόλης από τη γέφυρα με τα 30 αγάλματα κατά μήκος της.
Τα δημοφιλέστερα αγάλματα είναι 2: η «Σταύρωση», που είναι και το παλιότερο, και το άγαλμα του Ιωάννη του Νεπομούκ που έχει ιντριγκαδόρικο backstory, αφού ο επίσκοπος/εξομολογητής της «άτακτης» βασίλισσας/ξαδέρφης, δεν έδωσε ραπόρτο για τις εξωσυζυγικές της δραστηριότητες στον υποψιασμένο βασιλιά, και φυσικά ο τελευταίος έκανε το αναμενόμενο. Τον βασάνισε και για να το κάνει και πιο έπικ τον πέταξε και στο ποτάμι. Όσοι πιστοί ακουμπήστε τη βάση του αγάλματος για τύχη, διαφορετικά συνεχίστε να βγάζετε φωτό κατευθυνόμενοι προς το Κάστρο.
Και αφού περάσετε τη γέφυρα μαζί με εκατοντάδες κόσμου (η καλύτερη ώρα εκ πείρας είναι προς απόγευμα μεριά), φτάνετε στον τελικό σας στόχο. Ουσιαστικά δε θα συναντήσετε απλά ένα Κάστρο, αλλά μια ολόκληρη καστροπολιτεία γύρω από αυτό, έκτασης 70.000τ.μ, εξού και μπήκε στο βιβλίο Guinness ως το μεγαλύτερο Κάστρο στον κόσμο (λίγο παραπλανητικό να πω εδώ).
Στα δαιδαλώδη σοκάκια του θα δείτε πανέμορφα σπίτια διάφορων αρχιτεκτονικών ρευμάτων, παλάτια, Μουσεία, ναούς, μοναστήρια, κήπους και εννοείται πάμπολα μαγαζιά κάθε είδους για να ξεκουράσετε λίγο τα πόδια σας. Και μιας και είπα πόδια, μη βάλετε σανδάλια, παντόφλες και λοιπά αέρινα υποδήματα, αφού η ανηφόρα απαιτεί αθλητικό παπούτσι (εγώ το είπα, αμαρτία ουκ έχω).
Το Κάστρο στην κορυφή του λόφου με την αφοπλιστική θέα, χρησιμοποιείται πλέον ως το Προεδρικό Μέγαρο και ίσως πετύχετε και την αλλαγή της φρουράς με το σχετικό εθιμοτυπικό σόου. Μπορείτε να γυρίσετε τα πολλά προαύλιά του με τους υπέροχους κήπους, αλλά αυτό που κόβει την ανάσα είναι ο καθεδρικός ναός του Αγίου Βίτου.
Αν και δεν εντυπωσιάζομαι τόσο από τους ναούς, ο συγκεκριμένος δεν είναι απλά τεράστιος (έχει 19 παρεκκλήσια και μια ταφική ροτόντα) και επιβλητικός, αλλά είναι ο ορισμός του Goth φίλε αναγνώστη. Ειδικά τα Gargoyles και άλλες υπάρξεις του κάτω κόσμου που κρέμονται ψηλά από τις προεξοχές του, φροντίζαν να υπενθυμίζουν στους πιστούς γιατί έπρεπε να είναι καλοί χριστιανοί!
Εκτός από τις πομπώδεις κατοικίες της πάλαι ποτέ αριστοκρατίας, βορειανατολικά του Κάστρου, υπάρχει το «Χρυσό σοκάκι», ένα μικρό γραφικό δρομάκι όπου στεγάζονταν σε μικρά σπίτια οι βασιλικοί φρουροί με τις οικογένειές τους, και πήρε το όνομά του από τους χρυσοχόους που δραστηριοποιούνταν έπειτα εκεί. Για να το περπατήσετε θα πρέπει να καταβάλετε το αντίστοιχο τίμημα, καθώς μπροστά στην είσοδό του υπάρχει τουρνικέ..
Εδώ, στον αριθμό 22, ζούσε μια περίοδο ο Franz Kafka μετά της αδερφής του και λίγο πιο κάτω η χαρτορίχτρα Madame de Thebes που βρήκε τον θάνατο από την Gestapo, μετά την πρόβλεψή της για το τέλος του ναζισμού. Τα περισσότερα σπιτάκια βέβαια, είναι πια μαγαζιά με σουβενίρ και γκαλερί.
Και αφού είδατε πολλά, έχετε 2 επιλογές. Η πρώτη αφορά λίγο ακόμα ανηφόρα με κατεύθυνση τον Λόφο Petřín. Θα ξεφύγετε λίγο από τη βαβούρα, μιας και ο λόφος είναι τεράστιος σε έκταση, ήσυχος και με πολλά καταπράσινα μονοπάτια για φυσιολατρικές βόλτες.
Εδώ βρίσκεται και ένας “mini me” Πύργος του Eiffel (από εδώ μάλλον εμπνέυστηκαν στα Φιλιατρά!), 5 φορές μικρότερος από τον ορίτζιναλ, που αν θέλετε τον ανεβαίνετε, και ο λαβύρινθος με τους καθρέφτες και το σχετικό illusion. Από την άλλη, μπορείτε απλά να απολαύσετε τη φύση και τη θέα.
Η 2η επιλογή είναι να πάρετε την κατηφόρα από την καστροπολιτεία και να βγείτε στις όχθες του ποταμού. Πριν φτάσετε, θα δείτε και «το μικρότερο δρομάκι στην Πράγα», που μετά βίας χωράει ένας άνθρωπος να κατέβει τις σκάλες του. Αφού βγείτε στο ποτάμι λοιπόν, ακολουθήστε το παρόχθιο δρομάκι, όπου θα βρείτε μαγαζιά δίπλα στον Μολδάβα με όμορφα και χαλαρά vibes.
Αν έχει καλό καιρό και θέλετε μια ενδιαφέρουσα εμπειρία/εμπειρία, νοικιάστε ένα κανό με την παρέα σας και κάντε βόλτες στον ποταμό (προσωπικά το ζήλεψα).
Μέρα Τρίτη (και Τέταρτη)-Γειτονίες της Νέας Πόλης
Όπως κάθε πόλη, έτσι και η Πράγα δεν είναι μόνο το κέντρο της και τα γνωστά αξιοθέατα. Οι πολύ ενδιαφέρουσες γειτονιές της, είναι μεταξύ μας, ο καλύτερος τρόπος για να δείτε πώς ζουν και διασκεδάζουν πραγματικά οι locals. Οπότε, αν έχετε χρόνο και όρεξη, θα ήταν ιδανικό αν αφιερώνατε μια έστω μέρα σε μερικές γειτονιές της ή έστω σε κάποια από αυτές.
Μια ωραία διαδρομή θα μπορούσε να ξεκινήσει από τη Νέα Πόλη και το «Σπίτι που χορεύει», ένα μοντέρνο (ντεκονστρουκτιβιστικό ειδικότερα) κτίριο, που οι γραμμές του θυμίζουν ζευγάρι χορευτών. Προσωπικά, το βρήκα ασύνδετο με τη γοτθική/μπαρόκ/αρτ νουβό αισθητική της Πράγας.
Συνεχίζετε προς Vinohrady (πίσω από το Εθνικό Μουσείο) μια περιοχή που συχνάζουν κυρίως ντόπιοι, με πάρκα και πολλές επιλογές σε φαγητό και ποτό, όπως το Vínečko που εκτός από pivo (aka μπύρα), μπορείτε να πιείτε και το κρασί σας. Αν θέλετε καφέ και πεντανόστιμη λιχουδιά στο χέρι, στο Artic Bakehouse, θα δοκιμάσετε εκπληκτικά χειροποίητα pastries (προσωπικά ξαναπήγα).
Συνεχίζετε τη βόλτα σας προς Žižkov. Θα προσανατολιστείτε εύκολα, μιας και εδώ βρίσκεται ο 216 μέτρων Πύργος της Τηλεόρασης με κάτι κυριολεκτικά spooky μπρούτζινα μωρά να αναρριχώνται πάνω του (έργο του David Černý, που μάλλον αγαπούν στην Πράγα, μιας και σε διάφορα σημεία της πόλης έχει αφήσει το καλλιτεχνικό του αποτύπωμα!).
Και επειδή το καλύτερο κλείσιμο μιας γεμάτης βόλτας είναι μια νόστιμη και πληθωρική μερίδα φαγητό και καλοφτιαγμένα cocktails, στο Pardubická pivnice u Járy έφαγα την καλύτερη και value for money τσέχικη κουζίνα και στο ατμοσφαιρικό Bar Behind the Curtain παραδίπλα, ήπια γευστικότατο κλασικό cocktail σε ένα περιβάλλον που παραπέμπει ξεκάθαρα στα 30s και 40s.
Last but not least, από τη μεριά του Κάστρου, το Holešovice είναι ακόμα μια γειτονιά που κινείται και αυτή σε πιο εναλλακτικούς νεανικούς ρυθμούς. Αν είναι να την επισκεφτείτε κάντε ένα κόπο και ανηφορίστε τον λόφο Letná για 3 λόγους. Η θέα αποζημιώνει, στην κορυφή του θα δείτε τον 32 μέτρων Μετρονόμο της Πράγας και τέλος, εδώ βρίσκεται ένα εκπληκτικό τεράστιο πάρκο, το μεγαλύτερο στην Πράγα.
Αφού το διασχίσετε, κινηθείτε προς τη γειτονιά για εξαιρετικό cocktail (και μπύρα φυσικά) σ’ ένα από τα καλύτερα spots της μπαρ σκηνής της πόλης, το Cobra. Εμείς αφού ήπιαμε αρκετά, μεταφερθήκαμε στο San Carlo ακριβώς απέναντι για pasta και pasta.
Κάπου εδώ σταματάω και σας αφήνω να κλείσετε τα εισιτήριά σας με την άνεσή σας!
