Το Μικρολίμανο είναι η ακτογραμμή του Πειραιά, που είναι συνυφασμένη με την ψαροφαγία! Το “Piscis” εδώ και δύο χρόνια – με τους επιδραστικούς chef patrons Παναγιώτη Γιακαλή και Πέτρο Φωτείνη – παραμένει σταθερή αξία, σε ένα χώρο που έχει να ανταγωνιστεί δυνατά ονόματα δίπλα του
Ως λάτρης του ψαριού, αλλά πολύ περισσότερο της θάλασσας, έχω δώσει πολλά ραντεβού στην Πειραιώτικη ακτή. Το Μικρολίμανο με την περατζάδα του πάνω στην Κουμουνδούρου, που από τη μια μεριά έχεις το χάζι στα κατάρτια των ιστιοπλοϊκών που κατακλύζουν το μικρό λιμάνι και από την άλλη τον επιβλητικό λόφο της Καστέλλας, είναι από μόνο του ένα σκηνικό που με ελκύει, πόσο μάλλον όταν συνδυάζεται με εκλεκτή ψαροφαγία…
Σε αυτή την ψαράδικη πιάτσα του Πειραιά, δίπλα σε εστιατόρια που μετρούν χρόνια παρουσίας με αφοσίωση στο θαλάσσιο πλούτο και την άριστη πρώτη ύλη, επέλεξαν να ξεκινήσουν ένα αξιόλογο γαστρονομικό εγχείρημα, ο Μανώλης Μαυριδάκης, (ιδιοκτήτης του «Koursaros» στη Δροσιά και στη Μύκονο), σε συνεργασία με τον chef Παναγιώτη Γιακαλή και το στενό του συνεργάτη σε διάφορα projects – Πέτρο Φωτείνη – οι οποίοι και έχουν αναλάβει την επιμέλεια του μενού του. Αφού ανακαίνισαν δυο παλιά ψαράδικα της περιοχής, έφτιαξαν το εστιατόριο και επέλεξαν το όνομα «Piscis» που στα λατινικά σημαίνει ψάρι και οι λόγοι είναι προφανείς.
Θες η παράδοση του Μικρολίμανου στην ψαροφαγία, που το επιβάλει… θες η εμπειρία του Μανώλη Μαυριδάκη από τον Κουρσάρο… θες η αγάπη των δυο chef για τα ψάρια… η πυξίδα τους έδειχνε που να κινηθούν σχετικά με το όνομα και το μενού που θα σέρβιραν. Η αρχική τους ιδέα ήταν να κάνουν ένα ιταλικό που θα έκανε την ανατροπή στην περιοχή, καθώς και ο Γιακαλής και ο Φωτείνης αγαπούν πολύ το ζυμαρικό, αλλά οι συνθήκες του χώρου δεν το επέτρεπαν. Βέβαια, ακόμα και σε ένα εστιατόριο ψαροφαγίας, δείχνουν τις δυνατότητές τους, βάζοντας στο μενού μια λαχταριστή αστακομακαρονάδα.
Το Piscis απλώνει τα τραπεζάκια του κάτω από το υπόστεγο, μπροστά στην είσοδο του ισογείου ενός παλιού σπιτιού με σιδερένιο μπαλκονάκι στον όροφο, που θυμίζει νοσταλγικές στιγμές του παρελθόντος.
Αλλά η κυρίως σάλα του με τις μεγάλες τζαμαρίες, βρίσκεται κάτω από μια πέργκολα στην απέναντι πλευρά του δρόμου (η οποία ανοίγει και κλείνει, αναλόγως καιρικών συνθηκών), από όπου χαζεύεις όσους βολτάρουν δίπλα στις ψαρόβαρκες, που λικνίζονται με βραδύ ρυθμό. Η διακόσμηση του χώρου κινείται στα χρώματα του μπλε και του λευκού, αλλά και του μαύρου με τη διακριτική απόχρωση του μπρούτζινου χρυσού.
Στο μικρό χώρο του εστιατορίου – που τον χωρίζει ο δρόμος από τη θάλασσα – υπάρχει μόνο η κουζίνα και η ψαριέρα, που πάνω της θα βρεις ψάρια ημέρας και αστακούς.
Ανοίγοντας τον δερμάτινο φάκελο που κρύβει το «θαλασσινό μενού» μέσα του, θα βρεις πιάτα μεσογειακής κουζίνας με ελληνικές πινελιές, αλλά και σύγχρονες δημιουργίες με αρκετά ωμά από ψάρια ημέρας. Ο head chef Βαγγέλης Δεμερτζής στην κουζίνα, είναι ο υπεύθυνος για όσα φτάνουν στο τραπέζι και με μέντορες τους δυο chef, δύσκολα κάποιος μπορεί να αστοχήσει στην εκτέλεση.
Ξεκινήσαμε με μια νόστιμη ψαρόσουπα με λαβράκι, με ισορροπημένη οξύτητα.
Το λαβράκι έδωσε και ένα ωραίο σεβίτσε, με πίκλα αγγουριού, αλμύρα και καβουρδισμένο κουκουνάρι (θα μπορούσε να λείπει αυτό το πιάτο, καθώς δεν του προσθέτει) σε ζουμί τομάτας με λίγο τσίλι και λάδι δυόσμου. Εδώ επικρατούν τα ελληνικά αρώματα, παρόλο που έχουμε μια Περουβιανή συνταγή.
Αφράτη η ταραμοσαλάτα με πούδρα αυγοτάραχο, αλλά εδώ μου έλειψε το καλό προζυμένιο ψωμί, που μας έχουν συνηθίσει οι δυο chef στα εστιατόρια που επιμελούνται. Τα θαλασσινά τάκος μπακαλιάρου με αγιολί με σαφράν, κλείνονται σε μαλακή τορτίγια μαζί ψιλοκομμένη τομάτα. Θα προτιμούσα το πιάτο όπως πρωτοξεκίνησε πριν δυο χρόνια, με mousse παντζάρι που το έκανε να ξεχωρίζει.
Μη χάσετε τις τηγανητές πατάτες του Piscis. Έρχονται σε ένα καλαθάκι, κυδωνάτες, τραγανές εξωτερικά και τρυφερές μέσα. Πασπαλίζονται με ένα μείγμα από ρίγανη και χοντρό αλάτι και είναι πειρασμός.
Τα σουγάνια με κιμά από χταπόδι και κρέμα γραβιέρας είναι ένα νόστιμο πιάτο, αλλά θεωρώ ότι είναι βαρύ και τα υλικά ασύνδετα μεταξύ τους. Το φαγκρί ημέρας ήρθε ωραία ψημένο με συνοδευτικά βραστά λαχανικά και χόρτα.
Τα γλυκά επιμελείται ο pastry chef Θανάσης Σταμούδης, ο οποίος έγραψε ένα ωραίο φινάλε με ένα τραγανό Σου με κρέμα φιστικιού, παγωτό βανίλια, καραμελωμένο φιστίκι και γκανάς σοκολάτας. Αξίζει να σημειωθεί ότι για την περιοχή, οι τιμές των φρέσκων ψαριών και των οστρακόδερμων κινούνται σε νορμάλ επίπεδα, με τα ψάρια να κοστολογούνται από €58 – €75 το κιλό και ο αστακός στα €82.
Η λίστα κρασιού έχει επιλογές και από τον ελληνικό και από τον διεθνή αμπελώνα και είναι σωστά κοστολογημένη.
Το κοινό του Piscis είναι από επιχειρηματίες και στελέχη ναυτιλιακών, που κάνουν lunch break ή έχουν ένα επαγγελματικό γεύμα, τουρίστες που θέλουν ένα γεύμα πάνω στη θάλασσα, αλλά και όλοι όσοι γνωρίζουν την γευστική μαγειρική του Παναγιώτη Γιακαλή και του Πέτρου Φωτείνη και την αναζητούν με κάθε ευκαιρία.
Το μενού του Piscis σου δίνει τη δυνατότητα να γευματίσεις έξυπνα, χωρίς να πρέπει να δώσεις μισό μισθό για να φας ψαρικά, και μάλιστα πάνω στην θάλασσα.
