Περί ηθικής και αμοραλισμού στο φαγητό

Αν με ρωτούσαν τι μπορεί να σημαίνει αμοραλισμός στο φαγητό ομολογώ ότι θα δυσκολευόμενα λίγο (ή και πολύ) να απαντήσω. Η γνώμη μου, αυθόρμητη και όχι μετά από σοβαρή σκέψη είναι ότι σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας το συγκεκριμένο «κουσούρι» που αφορά ένα και μοναδικό ζωικό είδος του ταλαίπωρου πλανήτη μας, τον άνθρωπο, μπορεί να αφορά όχι μια αλλά πολλές πτυχές μιας ανθρώπινης δράσης όπως είναι και το φαγητό. Επί παραδείγματι είναι ανήθικο να ισχυρίζεσαι ότι χρησιμοποιείς προϊόντα ιδιαίτερων ποιοτικών προδιαγραφών και στην πράξη να ταΐζεις τον κόσμο με υλικά βήτα διαλογής. Ανήθικο είναι επίσης να πουλάς ένα προϊόν τέσσερις ή και πέντε φορές πάνω από την τιμή που κοστίζει. Ανήθικο είναι να πουλάς σαν φρεσκομαγειρεμένο το κατεψυγμένο που αποψύχεις με βάση τη ζήτηση της ημέρας. Δεν συνεχίζω γιατί θα σας κουράσω. Θα μου επιτρέψετε όμως να σας παραπέμψω πατώντας εδώ σε ένα πολύ ενδιαφέρον (σχετικό) άρθρο της πολύ αξιόλογης Νανάς Δαρειώτη στο Olive. Είμαι βέβαιος ότι θα το βρείτε ενδιαφέρον.