Ο Ιταλός καλλιτέχνης Pino Daniele, το 1977 τραγουδούσε την επιτυχία «Νapule e». Nάπολη είναι… «H Νάπολη είναι χίλιοι πολιτισμοί, η Νάπολη είναι χίλιοι φόβοι» λένε οι στίχοι του τραγουδιού
Ένας πρώην στρατιωτικός γιατρός, o Francesco Ciccio και μια κάτοχος πτυχίου πολίτικων επιστημών και διεθνούς διπλωματίας, η Μάγκυ Ταμπακάκη, αποφάσισαν να αγκαλιάσουν τους φόβους τους, και με όπλο μια κοινή μαγειρική κουλτούρα να ανοίξουν στην Βάρη ένα ιταλικό εστιατόριο αφιερωμένο στην αυθεντική Ναπολιτάνικη κουζίνα.
Στο Napul’e όλα βροντοφωνάζουν: Εδώ είναι Νάπολη. Το φώναζαν από την πρώτη ημέρα που άνοιξε τις πόρτες του, πριν τρία χρόνια, το φωνάζουν και σήμερα με πιο εμφατικό τρόπο στο καινούριο εστιατόριο που λειτουργεί εδώ και ενάμισι χρόνο στην ίδια γειτονιά στη Βάρη. Λίγα μόλις μέτρα μακριά από το πρώτο Νapul’e που έκλεισε τις πόρτες του σαν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου.
H αρχιτεκτονική του χώρου εξωτερικά παραπέμπει σε περασμένες δεκαετίες, έχει μια vintage αισθητική, ενώ πλάι στα φαρδιά σκαλοπάτια μέχρι την είσοδο φιλοξενείται ένα μικρό εξωτερικό καθιστικό που ήταν και αυτό γεμάτο την ημέρα της επίσκεψης μου.
Εσωτερικά, σημείο αναφοράς είναι ο χώρος της ανοικτής κουζίνας με τον φούρνο του pizzaiolo να δεσπόζει πλάι σε μια προθήκη –βιτρίνα, γεμάτη με καλούδια από την ιταλική γη. Το μεγάλο και ευρύχωρο εσωτερικό ντύνεται με ξύλινα τραπέζια και ξύλινα φωτιστικά, ενώ τον χώρο ζεσταίνουν, το απαλό πράσινο χρώμα στους τοίχους και οι ραφιέρες με τις άδειες φιάλες κρασιού.
Από την πρώτη κιόλας μπουκιά σε ένα εξαιρετικό vitello tonatto από fassona, κατάλαβα ότι ο δρόμος που έχουν διαλέξει ο Francesco και η Mάγκυ είναι o δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος. Ο δύσκολος σε πιο απλά ελληνικά. Τελειώνοντας το γεύμα μου και έχοντας δοκιμάσει ένα αρκετά μεγάλο μέρος του καταλόγου, ήμουν πιο βέβαιος από ποτέ για την αρχική μου υπόθεση. Η αυθεντικότητα της κουζίνας στο Napul’e πέραν κάθε αμφιβολίας, είναι το κυρίαρχο όπλο τους. Η πρόσβαση αλλά και η επιμονή τους σε πρώτες ύλες από κορυφαίους παράγωγούς από την ευρύτερη περιοχή της Νάπολης, πλάι στην αγάπη για την αυθεντική κουζίνα του τόπου τους, δημιουργούν τον μοναδικό χαρακτήρα αυτού του εστιατορίου. Αυτή η αυθεντικότητα, συνδυάζεται με μια νοστιμιά που πηγάζει από την απλότητα της ιταλικής παράδοσης, δημιουργώντας ένα τολμηρά γοητευτικό δίδυμο.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η πίτσα. Εδώ μιλάμε ίσως για την κορυφαία πίτσα στην Αθήνα. Το ζυμάρι είναι υποδειγματικό, χωρίς να χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες. Θα πω μόνο χωρίς ίχνος υπερβολής, πως στα μεγάλα αστικά κέντρα της γείτονος χώρας δύσκολα θα βρείτε παρόμοιο ζυμάρι.
Δοκίμασα μια όχι και τόσο δημοφιλή επιλογή. Πίτσα Α Capata. Ολίγον πικάντικη λόγω της gorgonzola piccante, με καραμελωμένα κρεμμύδια, παλαιωμένο βάλσαμικο, fior di latte και τραγανή πανσετα. Πλάι σε μια πίτσα πάντα βρίσκουν χώρο τα ζυμαρικά. Και τα ζυμαρικά εδώ είναι τα φημισμένα Benedeto Cavalieri. Oσο και αν μια εξαιρετική καρμπονάρα, όπως αυτή που δοκίμασα με άψογα δομημένη κρέμα και τραγανό γκουαντσιάλε, είναι πάντα μία αυτόματη επιλογή, εντούτοις, απόλαυσα ακόμη περισσότερο τa Ζiti al ragu napoletano. Αυτό το ρουστίκ πιάτο με το μελωμένο κρέας την γλυκιά σάλτσα και τα ζυμαρικά Ziti.
Τον ίδιο ρουστίκ χαρακτήρα ακολουθούν και οι πολπέτες της Μάγκυ. Τα κεφτεδάκια με την πλούσια και πυκνή σάλτσα από ντομάτες San Marzano. Εποχή αγκινάρας διανύουμε, οπότε δεν μπορούσα να μην δοκιμάσω ένα πιάτο καθαρά εποχικό με δημιουργική διάθεση. Τηγανητές αγκινάρες με βουβαλίσια μπουράτα και μαγιονέζα αντζούγιας. Ένα κοντράστ, υφών και γεύσεων.
Η ασφάλεια που χαρίζει η οικεία παραδοσιακή κουζίνα και η διάθεση για δημιουργικότητα και πειραματισμό είναι ένα σκοινί που η Μάγκυ Ταμπακάκη καταφέρνει να ισορροπεί με επιτυχία. Εδώ τα μοσχαρίσια μάγουλα, ένα χαρακτηριστικό ναπολιτάνικο πιάτο με ζυμαρικά, μαγειρεύετε με τον ίδιο τρόπο και σερβίρετε σαν κυρίως, συνοδεία ενός μαστιχωτού πουρέ με πικάντικο provolone και λάδι από σχοινόπρασο.
Στο Napul’e, ο χώρος στην καρδιά σας για το τέλος, σίγουρα είναι δοσμένος στο τιραμισού. Αν και το βρήκα λιγάκι πιο τυρένιο, εντούτοις είναι από τα καλυτέρα που θα δοκιμάσετε, ενώ και ο μπαμπάς, αφράτος και αρωματικός, συγκρούεται με το τιραμισού στην κούρσα της δημοφιλίας.
Η λίστα κρασιών με σπουδαίες ετικέτες από μεγάλους οίκους του ιταλικού αμπελώνα, βρίσκεται σε διαρκή διάθεση εμπλουτισμού, ενώ παράληψη μου θα ήταν να μην αναφέρω τα παιδιά του σέρβις. Με ευγενική συμπεριφορά, επαγγελματισμό, και μια ανέλπιστη δοτικότητα, κερδίζουν τις εντυπώσεις.
Συμπερασματολογώντας, δεν είναι καθόλου δύσκολο να καταλάβει κανείς που οφείλεται η μεγάλη επιτυχία αυτού του εστιατορίου. Και μόνο η αφοσίωση των ανθρώπων του στο στόχο που έχουν βάλει αρκεί και με το παραπάνω.
Στα τέλη Μαΐου το Napul’e ανοίγει πανιά για την Τήνο, συγκεκριμένα θα πιάσει λιμάνι στο όμορφο χωριό Τριαντάρος, εντός του ξενοδοχείου Aeolis Tinos Suites. Η γνωστή Ναπολιτάνικη κουζίνα εδώ θα ενωθεί με κορυφαία προϊόντα της Τηνιακής γης δημιουργώντας πιάτα όπως νιόκι με κρέμα από καρίκι ( το μπλε τυρι της Τήνου), ενώ ο γιος του Francesco, θα αναλάβει χρέη pizaiolo. Παράλληλα το εστιατόριο στην Βάρη θα συνεχίσει κανονικά να λειτουργεί και τους καλοκαιρινούς μήνες.
Napul’e Italian comfort food and Wine
Βασ. Κωνσταντίνου 43, Bάρη | Τηλ.: 6970869124
Ωράριο: Τετάρτη-Παρασκευή. 18.00-23.30 Σάββατο 15.00-23.30, Κυριακή 14.00-18.00
Τιμή: 35-55 € (χωρίς τα ποτά)
