Το μικρό εστιατόριο των Βρυξελλών προτείνει μια κουζίνα βαθιά επηρεασμένη από τη γαλλική παράδοση, που φανερώνει την άρρηκτη σχέση της τοπικής γαστρονομίας με τη γείτονα Γαλλία.
Όσοι έχουν ταξιδέψει στις Βρυξέλλες ξέρουν πως η γαστρονομία εδώ είναι μια πολυφωνική συμφωνία, ένας διάλογος γεύσεων και πολιτισμών που κρατάει αιώνες. Η πόλη που φιλοξενεί τα κέντρα λήψης αποφάσεων της Ευρώπης, καταφέρνει να μαγνητίζει τον επισκέπτη όχι μόνο με τα επιβλητικά της κτίρια και την ατμοσφαιρική Grand Place, αλλά –ίσως κυρίως– με την πολυσύνθετη και ιδιαίτερη κουζίνα της.
Η ιστορία του φαγητού στις Βρυξέλλες είναι, όπως και η ταυτότητά της, βαθιά πολυπολιτισμική. Βρίσκεται ακριβώς εκεί που συναντώνται ο φλαμανδικός βορράς με τον γαλλόφωνο νότο, η αγροτική παράδοση με τη μεγαλοαστική πολυτέλεια, η αγνότητα των υλικών με την ευρηματικότητα των σεφ. Εδώ, το βούτυρο και η κρέμα παντρεύονται με την μπύρα, τα φρέσκα θαλασσινά συναντούν τις τραγανές φλαμανδικές πατάτες και τα πιάτα αποκτούν μια γενναιόδωρη δόση φαντασίας που ταιριάζει στη διεθνή φυσιογνωμία της πόλης.
Η γαλλική επιρροή στην κουζίνα των Βρυξελλών είναι παντού παρούσα, διαμορφώνοντας όχι μόνο τις γεύσεις, αλλά και την ίδια τη φιλοσοφία της γαστρονομίας της πόλης. Οι Βρυξέλλες υπήρξαν για αιώνες το σημείο όπου η φινέτσα και η τεχνική της γαλλικής κουζίνας συνάντησαν τα ντόπια υλικά και την τοπική απλότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι όροι “brasserie”, “bistrot” και “haute cuisine” έχουν μπει στην καθημερινή γαστρονομική γλώσσα της πόλης, ενώ οι σάλτσες –βασική γαλλική συνεισφορά– κατέχουν εξέχουσα θέση σχεδόν σε κάθε πιάτο.
Το τραπέζι στις Βρυξέλλες, ειδικά στα εστιατόρια της παλιάς πόλης και τις περίφημες “rue des Bouchers”, στρώνεται συχνά με παρασκευές εμπνευσμένες από τη Γαλλία: escargots à la bourguignonne, soufflé, coq au vin, tartare, gratins, πιάτα με beurre blanc ή sauce hollandaise και, φυσικά, εκλεπτυσμένα γλυκά. Ταυτόχρονα, το σέρβις και το στυλ στο σερβίρισμα κρατούν τη γαλλική λεπτότητα ως πρότυπο. Η επιρροή αυτή, ωστόσο, δεν “σκεπάζει” τη βελγική ταυτότητα. Αντιθέτως, συναντά τη φλαμανδική rustic κουζίνα και τις διεθνείς προσμείξεις, γεννώντας πιάτα που ισορροπούν ανάμεσα στο comfort και το sophisticated. Έτσι, στις Βρυξέλλες μπορεί κανείς να απολαύσει ένα απλό moules-frites ή ένα εκλεπτυσμένο πιάτο γαλλικής έμπνευσης – και τα δύο να φέρουν την ίδια φροντίδα και καλαισθησία που χαρακτηρίζει τη γαστρονομική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Κατά την πρόσφατη επίσκεψή μας, επιλέξαμε να επισκεφθούμε ένα εστιατόριο με ξεκάθαρες γαλλικές επιρροές που μπορεί και ξεχωρίζει ανάμεσα στο πλήθος, κυρίως λόγω της ικανότητας του chef να παραμένει πιστός στις αρχές της αυστηρής αυτής γαστρονομικής προσέγγισης, χωρίς όμως να αφαιρεί την ελευθερία που απαιτείται για να μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει την κουζίνα του δημιουργική. 
Το Les Petits Oignons βρίσκεται μερικά βήματα από το επιβλητικό Palais de Justice, κοντά στον σταθμό Louise, στη Sablon, μια ακριβή περιοχή των Βρυξελλών, όπου συναντιούνται οι φαρδιές λεωφόροι της πόλης, μακριά από γραφικά στενάκια και πεζοδρόμους. Το κοινό του, άνθρωποι των επιχειρήσεων και ζευγάρια με βραδινά ντυσίματα, ταιριάζει στο πολυτελές εστιατορικό κλίμα που επικρατεί στη σχετικά μικρή σάλα, με την κλασική ατμόσφαιρα που σπάει από τους πίνακες μοντέρνας τέχνης που διακοσμούν τους τοίχους.
Στο γαστρονομικό κομμάτι, το εστιατόριο προσφέρει δύο επιλογές menu degustation, μία περιορισμένη σε 3 επιλογές με €47,50 και μία με 4 επιλογές με €72,50. Τα πιάτα που δοκιμάσαμε ήταν όλα εμπνευσμένα από τη γαλλική παράδοση, με γερές δόσεις μεσογειακών υλικών που αφαιρούσαν τον αρχικό ρουστίκ χαρακτήρα, προσδίδοντάς τους σχετική φρεσκάδα.
Τα Σπαράγγια από το Μαλίν με καπνιστό σολομό και σάλτσα Mousseline ήταν νόστιμα με μια ρουστίκ αίσθηση που γινόταν πιο έντονη από την κλασική mousseline. Το κλασικό Tartare ήταν κάπως στεγνό, ενώ δε λοξοδρόμησε καθόλου από την κλασική εκδοχή. Το highlight του γεύματος ήταν τα Μοσχαρίσια Μυαλά με sauce gribiche, αρωματισμένη με ξύσμα λεμονιού. Η κρεμώδης υφή του μυαλού με το λεπτό άρωμα του λεμονιού αποτέλεσε τη μεγαλύτερη απόλαυση για τον ουρανίσκο καθόλη την τριήμερη επίσκεψή μας στη βελγική πρωτεύουσα. Στα κυρίως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν τα Μοσχαρίσια Νεφράκια με μουστάρδα και φρέσκο εστραγκόν, ενώ το κλασικό Fillet Mignon ήρθε αρκετά ζουμερό και νόστιμο, αν και λίγο πιο ψημένο από ότι θα έπρεπε. Η σάλτσα πιπεριών, έδινε την ένταση που απαιτούσε το κρέας για να ξεφύγει από την σχετικά ουδέτερη γευστική του ταυτότητα. Από τα γλυκά ξεχώρισε η Crepe Suzette, η οποία ήρθε πορτοκαλένια και βουτυράτη, κλείνοντας ιδανικά ένα απολαυστικό δείπνο. 
Το σέρβις είχε τα χαρακτηριστικά που διαθέτουν τα εστιατόρια υψηλών προδιαγραφών του γαλλόφωνου κόσμου, ενώ η λίστα κρασιών ήταν πλήρης επιλογών από τη Γαλλική κυρίως, αλλά και τη διεθνή παραγωγή.
Το Les Petits Oignons δε διεκδικεί δάφνες κορυφαίας επιλογής για την εστιατορική σκηνή των Βρυξελλών. Διαθέτει όμως μια ιδιαίτερη γαστρονομική ταυτότητα, τιμώντας τη Γαλλική παράδοση και αποτυπώνοντας τη Γαλλική επιρροή στη Βελγική κουζίνα. Η γαστρονομική του πρόταση είναι άξια δοκιμής και σίγουρα μπορεί να γεμίσει τη δική του σελίδα στο βιβλίο των γευστικών σας αναμνήσεων από την πρωτεύουσα της Ευρώπης.
