Ένας πολύ καλός σεφ ,ποιοτική πρώτη ύλη και δεξιότητες στη διαχείρισή της, δίνουν ένα αποτέλεσμα, που δεν μπορείς να αγνοήσεις.
Σε αντίθεση με τα άλλα δύο πόδια της Χαλκιδικής, η χερσόνησος του Άθω μπορεί να φημίζεται για την πολιτεία του Αγίου Όρους αλλά για τους φίλους του καλού φαγητού δεν έχει να προτείνει πολλά πράγματα. Λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες της περιοχής σε γευστικό επίπεδο, μπορώ να πω για τον επισκέπτη -φίλο του καλού φαγητού ότι υπάρχει ένα μοναδικό σημείο, το οποίο υποχρεούται να επισκεφθεί, εάν θέλει να περάσει 2-3 ώρες σε ένα ευχάριστο περιβάλλον δίπλα στη θάλασσα και ταυτόχρονα να φάει κάτι νόστιμο και κατανοητό. Για όσους γνωρίζουν, προφανώς θα έχει ήδη γίνει αντιληπτό ότι αναφέρομαι στον Καλαματιανό.
Είναι προφανές ότι, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η επίσκεψη σε ένα εστιατόριο συνδέεται άμεσα με την αναζήτηση ποιοτικού φαγητού, το πρώτο πράγμα που βλέπει ο επισκέπτης, όταν μπαίνει σε ένα εστιατόριο, είναι η συνολική εικόνα, το περιβάλλον και η ατμόσφαιρα. Ο πελάτης θέλει μεν να δοκιμάσει κάτι νόστιμο αλλά ταυτόχρονα θέλει αυτό να συμβεί και σε ένα ευχάριστο και φιλόξενο περιβάλλον.
Στον Καλαματιανό λοιπόν, μπορώ να πω άφοβα ότι η καλή μέρα φαίνεται από την πρώτη στιγμή. Το εστιατόριο βρίσκεται σε έναν ενδιαφέροντα χώρο με άφθονο πράσινο και η κτιριακή εγκατάσταση σέβεται το περιβάλλον και δημιουργεί ένα αρμονικό σύνολο.
Όπως είναι φυσικό, όσο ενδιαφέροντα και γοητευτικά και να είναι όσα προανέφερα, το ζητούμενο είναι πάντα ένα καλό φαγητό. Προφανώς λοιπόν και το πιο σημαντικό πρόσωπο σε έναν τέτοιο χώρο δεν μπορεί να είναι άλλος παρά ο σεφ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το εστιατόριο έχει την τύχη να έχει για στρατηγό της κουζίνας τον Χρήστο Γκρέμο. Ένα κάθε άλλο παρά αμελητέο στοιχείο είναι και το γεγονός ότι στον Καλαματιανό έχει αφήσει τη γευστική σφραγίδα του ο μοναχός Επιφάνιος, ένας από τους πιο δημιουργικούς (γευστικά) μοναχούς του Αγίου Όρους, τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίσω και να δοκιμάσω τις μαγειρικές του.
Όλα αυτά, όπως είναι φυσικό, αποτυπώνονται σε ένα μενού αρκετά περιεκτικό, το οποίο κινείται ισορροπημένα ανάμεσα στη στεριά και στη θάλασσα και μπορεί να καλύψει όλα τα γούστα. Βέβαια, να πω ότι το εστιατόριο λειτουργεί μόνο το καλοκαίρι και κατά συνέπεια τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του μενού έχουν θαλασσινό προσανατολισμό. Σε ό,τι αφορά λοιπόν τη θάλασσα, η σύνθεση της πρότασης είναι καλά μελετημένη και ο επισκέπτης δεν πρόκειται να δυσκολευτεί να βρει αυτό που θα καλύψει την επιθυμία της στιγμής. Σε ό,τι με αφορά, στην επίσκεψή μου πριν από μερικές ημέρες δοκίμασα ένα εξαιρετικό καρπάτσιο καραβίδας αλλά δοκίμασα και μια πολίτικη λακέρδα από τη συλλογή του καταλόγου σε αλίπαστα. Θα σας συμβούλευα να κάνετε το ίδιο. Όπως καταλαβαίνετε, καλοκαιριάτικα και δίπλα στη θάλασσα προφανώς συνέχισα στο ίδιο μοτίβο δοκιμάζοντας αχνιστά μύδια, για τα οποία ο Στρυμονικός Κόλπος είναι γνωστός και έκλεισα με τσιπούρα και τσιγαριαστά χόρτα. Προφανώς, δοκίμασα και μερικές μπουκιές από τα κρεατικά που παράγγειλαν κάποιοι απο την παρέα, τα οποία θα πω ότι τα βρήκα καλά αλλά σίγουρα ο Καλαματιανός με τη θάλασσα έχει μια ιδιαίτερη σχέση.
Σε ό,τι αφορά τώρα το επιμύθιο, θα πω πολύ απλά ότι αν τα βήματά σας σάς οδηγήσουν στο τρίτο πόδι, θα πρέπει να φροντίσετε να σας οδηγήσουν και στον Καλαματιανό. Αξίζει τον κόπο.
