Ένα μπαρ που αντλεί έμπνευση από την Αθήνα των ’60s και χαρίζει σήμερα γεύσεις, μουσικές και στιγμές γειτονιάς
Χαίρομαι κάθε φορά όταν βρίσκω μαγαζιά σε μικρές συνοικίες που είναι πέρα από το τυπικό μπαρ-καφέ της γειτονιάς και φέρουν μία ωραία αλλαγή μέσα από την οποία γίνονται αδιαμφισβήτητα κατευθείαν στέκι. Ένα από αυτά είναι το Etouto Ath1, στην πλατεία του Αγίου Ανδρέα στη Λαμπρινή.
Ένα all-day μπαρ που καταφέρνει να συνδυάσει κάτι από την παλιά Αθήνα με κάτι από τη σύγχρονη, και να το δέσει με chill vibes, μουσική που σε ταξιδεύει και ποτά που ξέρουν να σου φτιάχνουν τη διάθεση.
Με το που μπαίνεις στο Etouto, σε κερδίζει ο χώρος. Εμπνευσμένο από τα ’60s, το μωσαϊκό στο πάτωμα, το ψηλό ταβάνι, οι λεπτομέρειες που θυμίζουν μικρό μαγαζί γειτονιάς, αλλά φιλτραρισμένο μέσα από μια πιο μοντέρνα ματιά. Δεν υπάρχει υπερβολή, δεν υπάρχει προσπάθεια εντυπωσιασμού, υπάρχει μόνο εκείνη η αίσθηση του οικείου, που θα σε αποφορτίσει από την πρώτη στιγμή.
Το μενού στο Etouto είναι, εξίσου, έξυπνα σχεδιασμένο. Από πρωινό σε brunch, από μεσημεριανό σε απογευματινό, η κουζίνα αλλάζει διακριτικά, με πιάτα που είναι αρκετά για να ικανοποιήσουν όλα τα γούστα, αλλά ποτέ βαριά ή κουραστικά. Απλότητα, χωρίς να γίνεται αδιάφορη. Ένα μενού που σέβεται τον χρόνο και τη διάθεση του πελάτη, και δεν τον βομβαρδίζει με ατελείωτες επιλογές.
Όσο για τα κοκτέιλ, το Etouto ξέρει πώς να παίξει με τις γεύσεις. Δοκίμασα την εκδοχή τους στο Zombie· δροσερό, φρουτώδες, με εκείνο το δυνατό τελείωμα από το ρούμι να έρχεται και να το δένει.
Έπειτα ήρθε το Mandarino· γλυκόξινο, γεμάτο νότες μανταρινιού, ένα ποτό που έμοιαζε να κουβαλάει μέσα του έναν μικρό μεσογειακό ήλιο.
Το Etouto είναι μια μικρή γειτονιά από μόνο του, ένα μέρος που θυμίζει πόσο όμορφο είναι να πίνεις, να τρως και να μοιράζεσαι στιγμές εκεί όπου η απλότητα γίνεται εμπειρία.
