Τρεις ξενοδοχειακές μονάδες, τρεις εμπειρίες, μία ενότητα φιλοξενίας που σε κρατά μέσα αλλά και δίπλα στη Χώρα της Μυκόνου
Το ξενοδοχειακό δυναμικό της Μυκόνου δεν θα αρνηθούμε ότι τα έχει όλα. Ενοικιαζόμενα δωμάτια, μεσαίων προδιαγραφών ξενοδοχεία, μεγάλα resorts, καταλύματα που καλύπτουν στοιχειώδεις ανάγκες ή μεγάλα ξενοδοχεία με όλα τα facilities.
Αυτό που δεν έχει, ή μάλλον δύσκολα το βρίσκεις, είναι ένα resort υψηλών προδιαγραφών μέσα ή δίπλα από τη Χώρα της Μυκόνου σε απόσταση αναπνοής. Ένα σημείο που θα μπορείς να μείνεις μέσα και να περάσεις όμορφα χωρίς να πλήξεις, αλλά και που να μπορείς να βγεις και σε λίγα λεπτά να είσαι στο κέντρο της δράσης. Δύσκολα το βρίσκεις, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει.

Και για να μη σας κουράζουμε, θα σας πούμε ευθύς εξαρχής ότι αναφερόμαστε σε ένα τρίπτυχο ξενοδοχείων το οποίο όμως αποτελεί μία ενότητα που επιτρέπει στον ένοικο να κινηθεί, να αλλάξει περιβάλλον, να δοκιμάσει διαφορετικές γεύσεις και να μην πλήξει. Και το κερασάκι στην τούρτα, είναι η ευκολία που του παρέχει στην περίπτωση που εκείνος βαρεθεί κάποια στιγμή το μαγικό περιβάλλον του resort, και θελήσει να πάει στη Χώρα για να ζήσει λίγο την ατμόσφαιρα πάρτι που επικρατεί εκεί τα βράδια. Δεν έχει παρά να περπατήσει 10 λεπτά για να φτάσει στους ανεμόμυλους, στη Μικρή Βενετία, ή στο παλιό λιμάνι.
Νομίζω όμως ότι πρέπει να μπούμε στην καρδιά του θέματος και να αναφερθούμε σε αυτόν, τον πλησίον της Χώρας Μυκόνου, κήπο της Εδέμ. Ίσως κάποιοι να το γνωρίζουν, αλλά και για αυτούς που δεν γνωρίζουν, θα πούμε ότι μιλάμε για ένα τμήμα της ξενοδοχειακής αυτοκρατορίας της οικογένειας Δακτυλίδη: τα Myconian Collection Resorts και συγκεκριμένα για τα τρία resort Myconian Korali, Myconian Kyma και Myconian Naia.

Σε ένα λόφο απέναντι από την παραλία της Μεγάλης Άμμου και ανάμεσα σε γκρεμούς και σε απότομες πλαγιές που απορείς πως κατάφεραν να χτίσουν ξενοδοχεία σε αυτό το μέρος, τα τρία συγκροτήματα που ουσιαστικά αποτελούν μία ενότητα – αφού οποιοσδήποτε ένοικος μπορεί να πάει σε 2 λεπτά από το ένα στο άλλο – προσφέρουν άπειρες δυνατότητες. Σε κάνουν να μην καταλαβαίνεις, ακόμα κι αν δεν ξεμυτίσεις από το χώρο, ότι βρίσκεσαι σε ένα κλειστό ξενοδοχειακό περιβάλλον, απόλυτα πεπερασμένο.
Για να καταλάβει όμως και ο τελευταίος αναγνώστης πως έχουν τα πράγματα, ας πιάσουμε το νήμα της περιγραφής από την αρχή.
Καταρχήν τα δωμάτια και οι ευκολίες που παρέχουν. Έχω μείνει και στα τρία ξενοδοχεία και παρά το γεγονός ότι υπάρχουν δωμάτια διαφόρων κατηγοριών, κανένα από αυτά δεν σε κάνει να αισθάνεσαι ότι κάτι σου λείπει και ότι θα ήθελες περισσότερα.

Βέβαια η διαμονή απαιτεί ένα αντίτιμο που μερικές τσέπες δεν το σηκώνουν. Αναφερόμενοι όμως στην περίοδο που διανύουμε (τέλος σεζόν) όπου οι τιμές είναι σαφώς χαμηλότερες, θεωρώ πολύ πιθανό, ότι στο εν λόγω συγκρότημα μπορείτε να βρείτε δωμάτια στο επίπεδο των 200 plus euro. Ποσό το οποίο μπορεί να μην είναι ευκαταφρόνητο, αλλά αν υπάρχει δυνατότητα για ένα weekend ας πούμε αξίζει να το δώσει κάποιος γιατί το περιβάλλον και οι prestations αξίζουν τα λεφτά τους και με το παραπάνω. Όταν λέμε “παραπάνω” εννοούμε καταρχήν τρεις διαφορετικές πισίνες με διαφορετική ατμόσφαιρα και θέα, και μεγάλα εξοπλισμένα σε προτάσεις beach bars που σου επιτρέπουν να περάσεις αρκετές ώρες είτε στο νερό ή συζητώντας με ένα ποτήρι στο χέρι.

Σειρά στην περιγραφή μας έχουν οι γεύσεις. Το συγκρότημα προτείνει τρία εστιατόρια το ένα καθαρά γαστρονομικό, το δεύτερο παραδοσιακά ελληνικό και το τρίτο με γιαπωνέζικο προσανατολισμό και με πραγματικά πρωτότυπα σούσι που ξεφεύγουν από την πεπατημένη και αξίζει να δοκιμάσετε. Προφανώς, ανάλογες είναι και οι δυνατότητες στις περιφερειακές προτάσεις για ένα γρήγορο snack για το room service και φυσικά για την εξυπηρέτηση γενικά.

Με βάση όλα αυτά είναι θέμα προσωπικής επιλογής κάποιου για να αποφασίσει αν θα μείνει μια βδομάδα μέσα στο χώρο, κάνοντας μία αποτοξίνωση από το θόρυβο και την καθημερινότητα ή αν θα πάει και μέχρι τα Ματογιάννια, γιατί την συγκεκριμένη ατμόσφαιρα την έχει γνωρίσει και δεν μπορεί να την αποχωριστεί. Εγώ για μία εβδομάδα έκανα το πρώτο και πιστέψτε με δεν αισθάνθηκα μονότονα ούτε στιγμή.
Εσείς αποφασίστε…