Η ετήσια γιορτή των Πελοποννησιακών οίνων, που φέτος επικεντρώνεται στις προκλήσεις και τις τάσεις του μέλλοντος, μέσα από τη δράση Peloponnese 2040.
Η Πελοπόννησος, γνωστή για την πλούσια ιστορία και τη φυσική της ομορφιά, φιλοξενεί κάθε χρόνο τα Πελοποννησιακά– μια μοναδική ευκαιρία για οινοπαραγωγούς και λάτρεις του κρασιού να έρθουν κοντά και να εξερευνήσουν τις νέες τάσεις στον κόσμο του ελληνικού οίνου. Φέτος, το φεστιβάλ είχε και μία έξτρα έκθεση με τον εύγλωττο τίτλο “Peloponnese 2040”, θέτοντας στο επίκεντρο το μέλλον της οινοπαραγωγής στην περιοχή.
Με τη συμμετοχή 50 οινοπαραγωγών από όλη την Πελοπόννησο, το φεστιβάλ προσέφερε μια πληθώρα γεύσεων και αρωμάτων για επαγγελματίες και οινόφιλους. Ωστόσο, φέτος, η συζήτηση δεν περιορίστηκε μόνο στα κρασιά. Η αλλαγή του κλίματος και οι νέες απαιτήσεις των καταναλωτών αποτέλεσαν τα κύρια θέματα που απασχόλησαν τους συμμετέχοντες.
Η Μαριάννα Μακρύγιαννη, συντονίστρια του φεστιβάλ, μας μίλησε για τις καινοτόμες προσεγγίσεις των παραγωγών. “Οι οινοπαραγωγοί προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες, εξετάζοντας βιώσιμες πρακτικές καλλιέργειας, και πειραματίζονται με νέες ή αρχαίες ποικιλίες σταφυλιών,” ανέφερε. Η τοποθέτηση των αμπελώνων σε μεγαλύτερα υψόμετρα είναι μια από τις πιο δημοφιλείς πρακτικές, καθώς οι ψυχρότερες θερμοκρασίες βοηθούν στη διατήρηση της ποιότητας των σταφυλιών.
Ανάμεσα στις ποικιλίες που κέντρισαν το ενδιαφέρον ήταν η Κυδωνίτσα και ο Σιδερίτης, δύο αρχαίες, αυτόχθονες ποικιλίες, που οι παραγωγοί επιλέγουν για να αντιμετωπίσουν τις νέες προκλήσεις. Οι ποικιλίες αυτές είναι ανθεκτικές στις κλιματικές αλλαγές και προσφέρουν ξεχωριστά χαρακτηριστικά που ξαφνιάζουν.
Παράλληλα, οι τάσεις των καταναλωτών φέρνουν νέα δεδομένα. Στο φετινό φεστιβάλ, παρατηρήθηκε έντονη στροφή σε κρασιά που ωριμάζουν σε δεξαμενές από χάλυβα, αμφορείς ή τσιμέντο, αφήνοντας πίσω την παραδοσιακή χρήση δρύινων βαρελιών. Επιπλέον, η ζήτηση για κρασιά με χαμηλότερο αλκοολικό βαθμό αυξάνεται, αντανακλώντας την προτίμηση για ελαφρύτερες γεύσεις και πιο ευέλικτα κρασιά.
Τα Πελοποννησιακά ήταν μια διοργάνωση που συνδύασε την παράδοση με τη μοντέρνα οινολογία. Η καινοτομία και η βιωσιμότητα ήταν πανταχού παρούσες, δείχνοντας πως η ελληνική οινοπαραγωγή, όχι μόνο προσαρμόζεται στις νέες προκλήσεις, αλλά πρωτοπορεί. Οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν κρασιά που αποτελούν γέφυρα μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος, απολαμβάνοντας ταυτόχρονα την πλούσια γαστρονομική κληρονομιά της Πελοποννήσου.
Μέσα στις εκατοντάδες ετικέτες- η μία καλύτερη από την άλλη- υπήρξαν και μερικές που ξεχώρισαν, όπως η Κυδωνίτσα Mature του κτήματος Τσιμπίδι (Οινοποιείο Μονεμβασιάς), ο Σιδερίτης, μία όψιμη και σπάνια ποικιλία του Οινοποιείου Acheon, που παλαιώνει σε αμφορείς, ο Αυγουστιάτης, επίσης μία σπάνια ποικιλία του Κτήματος Μερκούρη και το Petit Verdot του Κτήματος Παπαϊωάννου.
Το μέλλον του ελληνικού κρασιού φαίνεται πολλά υποσχόμενο. Τα Πελοποννησιακά, εκτός από μία εμπειρία γεύσης, είναι και μια πλατφόρμα για συζήτηση και καινοτομία, προβάλλοντας τον δυναμισμό της ελληνικής οινοπαραγωγής.